Kim Taehyung ailesi yüzünden sevmediği bir kadın ile evlenmek zorundadır. İlerleyen zamanlarda Taehyung'un ailesi bir torun ister fakat evlendiği kadın bunu onaylamaz. Bir internet sitesine taşıyıcı anne aradığını ilan veren Taehyung, kendinde hep k...
Selamm gençlikk 2-ci bölüme hoş geldinizz Umarım iyisinizdir
Hızlı ilerliyoruz diye düşünüyorsanız düşünmeyin Çünki Jungkook'un bir an önce o eve yerleşmesi ve olayların başlaması gerek.
Neyse iyi okumalar dilerim kar tanelerim ~ Ve suyam ehe 🎀
╰ ͡°──☆*:・ﾟ
Doğum gününde yalnız olan ve kimse ile kutlamayan o insanların iç acısı ne kadar derin biliyormusunuz.? Kimse bilemez. Yalnız olan kişiler bu acının derinliğini çok iyi bilir ve anlatamaz. Çünki yaşamadığın bir şeyi asla anlayamazsın.
Yeni yaşlarına nasıl ve kiminle gireceklerse geri kalan hayatları o şekilde ve o insanlarla geçecektir. Jungkook ise şimdi yalnızdı. Fakat birisi vardı. Yanında olmayan ama yanında olduğunu düşünen annesi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jungkook için annesinden güzel kadın yoktu. Annesi onun için herşeydi. Jungkook'u okutamamıştı ama kendisi yemek yemiyor Jungkook'un doymasını sağlıyordu. Küçük bebeğini el üstünde ama yoklukla büyütmüştü Jeon Soo Min. Jungkook'un annesi gerçektende melekti. Fakat Jungkook şu anda onun yanında olmasını çok istiyordu. Yalnız olmak düşündüğünden daha acınasıydı. Ev çok sessizdi. Mutfak Jungkook'un üstüne-üstüne geliyordu sanki.
Gözlerinin önünde duran, mumları yanan pastaya ve annesine baktı Jungkook. Ağlamak istiyordu. Ama ağlarsa yeni yaşı hep ağlayarak geçecekti. Fakat dayanamıyordu. Her gün ağlıyordu ve bu gününde diğer günlerden bir farkı yoktu. Kendi pastasını kendisi yapmıştı. Annesinin fotoğrafı ile bakışıyordu. Gözlerini kapadı sonra. Derin bir nefes aldı ve bir dilek tuttu güzel oğlan.
Sadece mutlu olmak istiyorum.
Ve tüm mumları üfledi. Jungkook'un yerinde kim olsa para yada çıkarları için bir sürü şey dilerdi. Ama Jungkook'un kalbi temizdi. Çok temizdi. Onun istediği zaten küçücük mutluluktu. Tanrı bunu ona çok görmezdi değil mi.?
"İyiki doğdum ben." dedi gözlerinden bir damla düşen yaşa izin vererek. Derin bir nefes aldı. Nefesleri boğazına dizilmişti sanki. İçinde oluşan boşluk asla dolmayacaktı ve o hep böyle ağlayacaktı. Yani Jungkook böyle düşünüyordu. Pastadan bir dilim kesti ve önüne getirdi. Sadece bir çatal yedi. Mutlu değildi. Doğum günü olduğu için sevinemiyordu bile. Tek başına doğum günümü kutlanırmış diye düşündü kendi-kendine. Ardından başını iki yana salladı. Ağlamamalıydı. Kendini toparladı ve gülümseyerek annesine baktı. "Anne bak, artık genç ve büyük bir erkeğim." o an öyle bir gülümsedi ki, insanlar görseydi onun gülüşünde gömülmek isterdi. İç ısıtan, masum ve sıcacık bir gülümseme. Kendisi gibi... "Keşke yanımda sende olsan..." derin bir nefes aldı Jungkook. Annesini çok özlüyordu.
