Ölüm Şarkısı

arkadaş

  İsimsiz çocuğun ismini öğrenmiştim. Seher hocayla konuştuktan sonra gitmişti. Biz haraketleri tekrar etmeye devam ettik .

Antrenman bitmişti , ama bende bitmiştim.

Soyunma odasında üstümü değiştirdim . Kapıdan çıkar çıkmaz  .karşı kaldırımda erayın el salladığını görmüştüm. Yoldan karşıya geçtim ve yanına ulaştım .

-İsmim Eray zaten öğrendin
- Evet bende Aysu
-memnun oldum
- bende

Benimle kitapçıya gelmek istermisin dedim.

"Bende  zaten oraya gidiyordum"
Dediğinde kafamı salladım .

Önümüzde araba dururken biz yürümeye başlamıştık!

Birazdan buharlaşacak gibi hissediyordum.

Arkadaşmıyız? dedi dostane bir tavırla "evet" dedim .

Ona güvenmem hatamıydı? Bilmiyordum . Kolay kolay kimseye güvenmezdim .ama güvenmek istedim..

Saçlarını iki yana dağıttı ve bana döndü "Numaranı verir misin ?"
Elindeki telefonu alıp numaramı yazdım.

Eriyip gideceğim artık! diye sitem ettiğimde gülmeye başlamıştı.

Gamze..

Gamzesi tatlı duruyordu.

Kitapçıya vardığımızda vantilatörün önüne geçtim ferahlama geldi.

Kitapların arasına karıştığımızda
İyi hissediyordum  .

Ben kendime romantizm konulu bir kitap seçmiştim Eray kendine fantastik bir kitap seçmişti. Normalde bunu yapmamız yasaktı ama birseferlik  
Zarar gelmezdi.

Eray kitaba başladığında bende
Mutfağa gittim . İki tane limonata alıp geri döndüm .

Eray sıcaktan kıpkırmızıydı . Benimde pek farklı olduğum söylenemezdi.

Kitap okumaya devam ederken
Müzik çalmaya başladı .

Anne..

Gözlerim dolduğunda hiçbir şeyi göremiyordum artık. Hızlı adımlarla dışarı çıktım arkamdan adım sesleri geliyordu .

Dışarı çıktığımızda Eray  elimden tutup bana baktı .

"Aysu sakinleş nefes al ver ne oldu" ?
Ağlarken hava  sıcak olduğu için geri içeri döndüm şarkı bitmişti .

Anne bugün senin çok sevdiğin şarkıyı duydum . Gerçi artık duyamazsın da sevemezsin de ...

Eray içeriye geçtiğimizde göz yaşlarımı sildi ve tekrardan masaya oturduk .

'İyisin degil mi' ?diye sordu
Kafamı  olumlu anlamda salladım .

Konuyu uzatmaması hoşuma gitmişti. Yoksa daha kötü olurdum.

Telefona baktığımda saatin 19:30 olduğunu gördüm .
Güldüm . "Kendimizi çok kaptırmışız " dedim.
Kafasını kitaptan kaldırdı ve o da güldü .

Masadan eşyalarımızı toplayıp kalktık.

Yolda yürümeye başladık hava serindi . Artık İzmir de değildim
Yaralarımı hep orada almıştım .

"Aslında çok güzel vakit geçirdik" .
Dediğinde gülümsedim .
"Evet  iyiydi" dedim.

Konuyu dağıtıp bir anda ciddileşti .

"Seni ne zaman  görsem hüzünlü bakışların vardı.
Mutluyken bile gerçekten mutlu değilsin . Mutsuz olmayı seçiyorsun sadece sen mutlu olmayı hak eden bir kızsın gülümse bütün zorluklara inat gülümse"

Konuşmaya başladım.
Aslında yıllar önce annemi kaybettim . Geçmişim de az ama fazlasıyla kötü şeyler yaşadım.
Biliyorum ki gülümsersem kaybederim ..

Sana karşı çoktan kaybettim sanırım .

"Kabul etmeliyim enerjin çok hoşuma gitti ve çok keyifli bir gündü . Teşekkür ederim "

Bende teşekkür ederim dediğinde ikimizde yollarımızı ayırdık .

Durağa gittim ve otobüs beklemeye başladım .

Yanıma sarı saçlı tatlı bir kız oturmuştu .

Kızın telefonu çalmaya başladı . Ve aramayı yanıtladı .

- baba bugün eve biraz geç geleceğim .
- tabii kızım ama haber vermeyi unutma .

Telefonun karşısında babamın sesini duyduğumda kilitlendim .
Neden hayat geçmişi önüme seriyordu her seferinde .

Evlenmişti bir kızı vardı. Eşi vardı .

Ben .. ben

Anne bugün babamın evlenmiş olduğunu öğrendim . Senin kollarını yakan adam başkalarının koluna merhem sürmüş...

Çok koydu ama bu...

Babamın değer verdiği kadını görmek istemedim .

Ama böyle üzülüp ağlamak yerine hesap sorup savaşmam gerekiyordu .

Annemin yerinde rahat uyuması gerekiyordu .

O gece kendime söz verdim.
  Babam annemi ağlatırken O kadın gülmeyi hak edemezdi.

Kendimden emin bir şekilde durakta oturmaya devam ettim .

Bu sefer gözlerim dolmadı ağlamadım  .

İçim intikam ateşiyle yanıyordu.
Bu adam babam olamazdı benim ben bir katile baba diyemezdim.

Bunu geç anladığım için kendime kızdım .

Otobüs geldiğinde kartı basıp boş bir yere oturdum.

0545** : müsaitmisin Eray ben
Siz:  evet müsaitim noldu
0545** yanıma gelirmisin konum atacağım .
Siz: acil mi?
0545**:evet acil gelmen lazım
05045*": çabuk ol

Otobüste müsait bir yerde indim ve taksi çağırdım . Bu kadar önemli olan ne olabilirdi ki ?

Kısa süre sonra konumun olduğu yere geldim .

Bar mı?

İçeri girdiğimde leş gibi kokuyordu iğrenç çiftler vardı.
Eray nerdesin ya diye söylenirken çarptığım kişiye baktım . Eray yüzü pespembe sırıtıp duruyordu .

SEN SARHOŞMUSUN !
diye bağırdım ama dinlemiyordu

Elinden tutup dışarı sürükledim .

"Evinin adresini söyle"dedim .

Bilmiyorum dedi sallana sallana birde onu tutmaya çalışıyordum .

"Yıldızları izleyelim "dedi .

"Tamam "dedim. Birazdan gideriz.
Barın karşısındaki parka gittik .

"Biliyormusun Aysu. Gökyüzünde kayan bir yıldız gibiydin anlamlıydın güzeldin ama bir o kadar da uzaktın "

Şaşkınlıkla ona bakarken elimi tuttu .

"Seni tanıyorum" dediğinde daha çok şaşırdım . Sadece konuşuyordu ben cevap vermiyordum.

"Aynı sınıfta değildik. Sen beni tanımıyorsun . Senden hoşlandığım için heryerde gözüm seni arıyordu . Okuldan ayrılınca seni göremem diye üzülüyordum . Ama kader seni karşıma çıkardı" deyip güldü.

Hiçbir şey demeden öylece ona baktım .

Aşktan daha önemli meselelerim vardı ve hiçbir zaman aşkı ön planda tutmadım .

Kalp kırmazsam kırılırdım .

Hiçbir Şey demeden hızla ilerledim. Arkama bile bakmadım .