ဧကရာဇ်သစ္စာ.(Ongoing )

အပိုင်း(၁၄)

(ဤဇာတ္လမ္းတြင္ပါဝင္ေသာဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္ကြက္မ်ားသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးမ်ားသာျဖစ္သည္။)

Zawgyi

ညီလာခံခန္းမေဆာင္ႀကီးတစ္ခုထဲတြင္ျဖစ္သည္။
အရာအားလုံးကိုတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ျခင္းကသာႀကီးစိုးေနတယ္...။
ပလႅင္ထက္တြင္ ေလ်ာ့ရဲရဲထိုင္ေနေသာ ဒီဗသည္ တစ္ခုခုကိုေတြးေတာေနသည့္ဟန္။

မိဖုရားေခါင္ႀကီး ကလ်ာေဒဝီ၏မ်က္ႏွာေတာ္သည္ တည္တင္း၍တစ္ခုခုကိုအလိုမက်ျခင္းလည္း ျဖစ္ေပၚေနသည္။
သို႔ေပမယ့္....သူမနဲ႕ျခားနားစြာ ပိေတာင္ေျခာက္ေရာင္ ပုျခည္ဖ်င္ဝတ္လုံကို ဆင္ျမန္းထားသည့္ မိဖုရားတစ္ပါးသည္ ၿပဳံးေယာင္
သန္းေသာ မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ အားလုံးကိုႀကိဳဆိုေနသည္။

ပုလဲတစ္မ်ိဳးကိုသာဆင္ျမန္းထားသည္သာမက သူမ၏အၿပဳံးသည္ပုလဲလုံးေလးေတြလို ျဖဴစင္သည္။
ဦးေခါင္းထက္ရွိ ပုလဲကိုယ္လုံးဆံထုံးကိုလည္း ပုလဲမ်ားျဖင့္သာဆင္ယင္ထားသည္။
သူမသည္ မင္းႀကီး၏ဒုတိယမိဖုရား သုကတီမိဖုးရား(ကံေကာင္းသည့္မိဖုရား) ျဖစ္သည္။
အေနေအးျခင္းေၾကာင့္ နန္းေတာ္ထဲတြင္သူမရွိသည္ကိုေတာင္ ေမ့ေလ်ာ့နိုင္ၾကသည္။

ပန္းခ်ီဆြဲျခင္းအႏုပညာကို လြန္စြာတတ္ျမႇောက္သည္ေၾကာင့္ ပန္းခ်ီပညာဆိုရင္ သုကတီမိဖုရားသည္ ထင္ရွားသည္။

သစၥာ အပါအဝင္ ေအးျမတို႔၊ အျမညိုနဲ႕သူ႕ငယ္ခ်င္းေတြသည္ ခန္းေဆာင္၏အလယ္ဗဟိုတြင္ပူးပူးကပ္ကပ္ရပ္ေနရသည္။
ေနရာအသီးသီးတြင္ထိုင္ေနေသာ အမတ္မင္းမ်ားသည္ သစၥာကိုၾကည့္ကာျဖင့္တိုးတိုးတစ္ဖုံ၊ က်ယ္က်ယ္တစ္ဖုံျဖင့္စကားတြတ္ထိုးေနၾကတယ္။
သစၥာ၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ ေဘးဘီဝဲယာသို႔မ်က္စိကစားေန၏။
သူျမင္ေတြေနရသည္မွာ သူ႕အတြက္အထူးအဆန္းေတြသာ ေ႐ႊေရာင္ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနေသာ နန္းေတာ္ႀကီးသည္နတ္ျပည္အလား ထည္ဝါလြန္းလွသည္။ အေဆာင္အေယာင္၊ အသုံးပစၥည္းမ်ားသည္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြသာျဖစ္လင့္ကစား လြန္စြာတန္ဖိုးႀကီးထိုက္ေပလိမ့္မည္။

" ကဲ....!!!"

တိတ္ဆိတ္ျခင္းကို ဒီဗကပဲစတင္ၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္။
"ကဲ..ဆိုသည့္စကားနဲ႕တင္ အားလုံး၏ကိုယ္မ်ားေတာင့္တင္းသြားၾကသည္။