"Niet voor eventjes"

Deel 6

Het is denk ik 2 uur later en ik heb nog steeds traanogen. Matt wrijft al zo'n 2 uur over mijn rug en we liggen nog steeds in een knuffel. Ik wil opstaan, maar ik zie opeens allemaal sterretjes om me heen. Ik ga paniekerig liggen en Matt vraagt wat, ik krijg het alleen niet helemaal mee het was iets met "Wat" meer verstond ik eigenlijk niet. Ik voel iemand me op zijn schoot tillen en dan word alles zwart.

Matthy's pov:

Rob ging net opeens staan maar ging weer liggen, het was heel raar maar hij heeft z'n ogen dicht en ziet bleek. Ik heb zijn hoofd mijn schoot gelegd en daar zit ik dan met een buitenbewustzijnde Rob. We zijn al 20 minuten verder en Rob is eindelijk bijgekomen, hij brabbelt een beetje maar ik versta er niks van. Ik wrijf met mijn handen door zijn haar, dan hoor ik voor het eerst in 5 minuten "Matt, waar ben ik?" ik schrik op en zie dat Rob zijn ogen op mij gericht heeft. Ik probeer te bedenken, maar precies dan hoor ik de deur opengaan en daar in de deuropening staat Jip. "Hey maatje, ome Rob is net in slaapgevallen ik was hem aan het masseren voor een video! Wat kwam je doen hier?" probeer ik. Uit zijn mond hoor ik "Van Koen moest ik kijken waar jullie waren, we gaan eten!" Ik kijk hem lief aan "Ik maak ome Rob wakker en dan komen we, zeg maar tegen Koen over 5 minuutjes vriend!" eindelijk is hij weg en Rob speelde mee, hij was zo stil. "Rob, gaat tie een beetje maat, je viel opeens flauw!" ik zie hem knikken maar meer niet.

Robbie's pov: (ik schrijf vanaf nu weer in Robbie's pov)

Ik werd net wakker in mijn eigen kamer op Matt zijn schoot, ik weet niet waarom ik sliep maar ja. Ik was een beetje Brabants tegen mezelf aan het praten. Toen hoorde ik Jip binnenkomen en zei Matt dat ik aan het slapen was, ik speelde maar mee. "Maatje we moeten gaan avondeten ga je mee?" hoor ik Matthy zeggen. "Ja, ja ik kom al, maar Matt?" zeg ik vervolgens maar om toch duidelijk te zijn. "Ja maat?" hoor ik hem reageren. "Ik heb niet zoveel honger dus mag ik maar een beetje eten?" ik heb al heel lang een eetstoornis omdat ik mezelf te dik vond, dat is nu wel weg maar de eetstoornis niet. "Één klein bord is prima Rob! Als je die opkrijgt ben ik al zo trots op je!" zegt Matt met de liefste stem van de wereld.

We zijn onder en iedereen zit al aan tafel "Waar bleven jullie nou, Jip zei 5 minuten?" hoor ik Koen zeggen. "Ja de kleine Brabander hier wou niet wakker worden!" hoor ik Matt zeggen terwijl hij door mijn haar wrijft. "Oké, prima maar jullie lasagne moet even opgewarmd worden!" hoor ik Raoul zeggen terwijl ik in mijn gedachtes zit.

10 minuten later is de lasagne opgewarmd en zit iedereen op de bank, Matt en ik gaan tegenover elkaar aan tafel zitten voor de lasagne. Raoul komt aanlopen met de schaal en schept voor ons op. Koen en Milo gaan Jip, Storm en Liv hun pyjama aandoen en dan gaan we een film kijken. "Hey vriend wat was er nou net?" zegt Matt zo zacht mogelijk, maar toch dat ik het kan verstaan. "Gewoon een beetje stress gok ik, maak je maar geen zorgen!" zeg ik wel iets harder maar nog steeds onverstaanbaar voor de rest.

Na 30 minuten is het eten op en zit iedereen op de bank. "Vandaag kijken we een film die Liv ook wat interessanter vind!" zegt Milo tegen Jip en Storm. Raoul gaat naar disney+ en zet Rapunzel op. De jongens hebben hier geen probleem mee want ze kijken bij het beginstuk al aandachtig. Ik schuif wat dichter bij Matt en leg mijn hoofd op zijn borst. Het is pas 18:15 maar ik ben gesloopt en voel mijn ogen steeds zwaarder worden. Todat ik in slaap val.

Sorry voor lang geen deel maar wist echt niks meer🥲 Maar hier ben ik weer en ik wil elke week een deel gaan posten!🫶🏻💘