"Tring, Tring" ja hoor, de wekker moet weer nu gaan, ik wurg me uit Matt z'n knuffelgreep. Ik loop naar de kast toe en pak een korte beige broek met een zwart arte shirt om aan te doen. Ik loop naar de kamer van Storm en Jip. Storm zit rechtop in bed "Hey storm, goeiemorgen maatje!" geen antwoord. "Storm!" ik blijf het proberen maar hij antwoord maar niet, ik roep de jongens en ze zijn binnen no-time in de kamer van Jip en Storm. "Hey maatje, wat is er?" vraagt Roel "I-i-ik weet nie-t, i-ik kwam binn-en en hij za-zat zo e-en antwoordde nie-niet." probeer ik. Koen, Roel en Milo lopen richting Storm terwijl Matt voor me blijft staan, voor ik het weet trekt hij me in een knuffel en barst ik in tranen uit.
"Volgens mij is hij weer bij!" hoor ik Roel roepen, ik zit nog met m'n gedachten bij hoe die er net bij zat. Matt houdt me nog steeds stevig vast, ik weet dat hij dit doet zodat ik even alles los kan laten. Ik kijk omhoog in Matt z'n helderblauwe ogen en hij doet hetzelfde. "Alles weer oké maatje?" vraagt hij terwijl hij met z'n hand over m'n rug streelt. Ik knik ja en laat los uit de knuffel, rustig loop ik richting Storm, hij ziet er normaal uit. Maar dat was hij net duidelijk niet, ik weet niet wat het was maar het zag er eng uit.
Ik trek Storm in een knuffel en til hem ondertussen op, voorzichtig zet ik hem op de ladekast neer en begin een outfit uit te zoeken. De jongens zijn de kamer alweer uit, inclusief Matt, degene die ik echt even nodig heb. Je hebt het 3 jaar lang zonder Matt overleefd toen je het moeilijk had, 10 minuutjes kan je ook wel. Het is waar wat al die stemmen in m'n hoofd zeggen, toch voel ik me er niet fijn bij. Ik besluit het even te negeren voor nu en pak wat kleding voor Storm. Een korte grijze broek en een wit shirtje van de Zara. Koen vind ook dat alleen Jip, Storm en Liv kleren aan mogen van de Zara, alleen hun staat dat goed.
Storm zet ik op de grond neer en zachtjes maak ik Jip wakker doormiddel van hem zachtjes over zijn wang te wrijven. Langzaam word hij wakker en hij wrijft met zijn handjes door zijn ogen, ik til hem op en zet hem op de ladekast neer. Voor hem pak ik een zwarte korte broek en een lichtblauw shirt van Ralph Lauren, ook hem zet ik op de grond en we lopen met z'n drietjes naar onder. Als we de deur van de woonkamer binnenkomen zit Matt in een hoekje van de bank met zijn knieën opgetrokken en zijn gezicht daartussen.
"Jip, Storm ga anders vragen of jullie Roel kunnen helpen in de keuken." ze rennen al richting de keuken terwijl ik naar Matt loop. "Hey maatje, wat is er?" hij trekt zijn schouders op, er is dus wat, hij wil het alleen niet zeggen. Voorzichtig plof ik langs hem op de bank en neem hem in mijn armen, ik sus hem en ga met mijn hand over zijn rug. Dan kijkt hij op en zie ik zijn helderblauwe ogen in de mijne kijken, ik kijk hem bezorgd aan en hij mij met traanogen. "Zal ik even water pakken voor je Matt?" hij knikt zachtjes en ik loop richting de keuken waar Jip, Storm en Raoul het ontbijt aan het maken zijn. Ik pak een glas en vul deze met water van de kraan "Hoelang nog tot het ontbijt Roel?" hij kijkt even bedenkend naar de keuken die een en al rommel is "20 minuutjes?" ik knik en loop weer terug naar Matt.
Ik kom aan bij de bank en pak Matthy's hand en neem hem mee naar mijn kamer. Hij kijkt me vragend aan als we op mijn kamer inlopen "Is wat gemakkelijker met de kids." hij knikt begrijpend terwijl ik op het bed ga zitten. Ik klop langs mij op bed als teken dat hij kan komen zitten, voorzichtig gaat hij zitten en ik trek hem wat dichter naar mij toe zodat hij met zijn hoofd op mijn borst ligt. Ik ga met mijn hand door zijn haren terwijl hij met zijn vingers aan het spelen is. "Hey Mattje, je hoeft het nu nog niet te zeggen, maar als je er klaar voor bent wil je dan vertellen waarom je daar zo zat?" hij kijkt even omhoog maar kijkt dan weer omlaag. "Matt ik bedoel het alleen maar goed he." hij knikt zachtjes.
"Caro- lijn, uitge- maakt" ik ben een beetje verbaasd. Ja ze waren de laatste tijd wat afstandelijker maar ze waren een heel leuk koppel. "Oh Mattje toch, kom hier" ik open mijn armen en hij kruipt erin, ik hoor zachtjes gesnik en plant een klein kusje op zijn haren. "I-ik sna-p het nie-niet" zegt hij zachtjes tussen al het snikken door, ik wrijf rustgevend met mijn handen door zijn haren. "Eten!" hoor ik vanuit onderaan de trap komen, ik sta op en duw Matthy een beetje mee zodat hij rechtop zit. "Zullen we gaan eten maatje?" hij knikt zachtjes en we lopen naar beneden waar iedereen al aan tafel zit en ons aankijkt. "Waar waren jullie?" roept Koen "Waarom heb je zo'n rode ogen Matt?" roept Milo en dat is de druppel, Matt rent richting de deur van de woonkamer en smijt hem dicht even later hoor ik ook de voordeur dicht gaan. Ik ren erachter aan maar zie hem niet meer als ik bij de poort sta.
"WTF MILO, NU IS MATT WEG!" koen komt op me aflopen en neemt me in zijn armen, hij wrijft over mijn rug en trekt daarna terug. Samen lopen we terug naar de eettafel waar alleen nog maar Roel en Milo zitten "Waar zijn de kinderen??" ik kijk angstig naar Raoul. "Chill maatje, ze waren al klaar met eten en waren al in de tuin aan het spelen, Liv die gaat zo pas eten omdat ze een laat middagdutje had gedaan." ik kijk geruststellend naar Raoul en geef dan een boze blik naar Milo. "Milo Ter Reegen, naar je kamer!" het is Roel die deze woorden boos genoeg uitspreekt dat Milo bijna naar z'n kamer rent. "Het is oké maatje, we gaan Matt zo zoeken." ik kijk naar degene langs me die deze woorden uitsprak, het was Koen. "Roel kan jij hier met de kinderen blijven dan gaan Koen en ik zoeken?" Koen en Raoul knikken instemmend en we lopen richting de gang om onze schoenen aan te doen.
Eenmaal buiten aangekomen ren ik al richting de dijk waar Matt altijd gaat zitten als hij eventjes weg wil. "H-hij zit nie-niet op zijn vas-vaste plek" Koen komt naar me toerennen en geeft een klopje op mijn schouder "Hij is vast niet ver maatje"Heyy, ik ben begonnen aan een nieuw boek aangezien ik 2 weken geleden helemaal geen zin had om iets hiervan te schrijven, dus nu ben ik met 2 boeken bezig! Ik wil van dit boek wel nog echt veel delen gaan maken, maar na een hoofdstuk ben ik er vaak klaar mee. Aan dit hoofdstuk heb ik dan ook 4 weken gewerkt, ik huil😭
Anyways, hoe gaat het met jullie xx mij🫶🏻

JE LEEST
"Niet voor eventjes"
RandomWat als je met je 4 beste vrienden in een huis woont. Maar dan gebeurt waar je al je hele leven voor vreesde, je zus heeft een ongeluk gehad. Totdat ze zeker weten of ze nog leeft komen haar kinderen bij Robbie in huis.