Քո ձեռքերով

«Աչքից հեռու սրտից դուրս»

-Չկրակե'ս,-Արման
-Ինչի՞, իդեալական պահ ա,-Վան
-Հիմա չէ: Քեզ արագ կգտնեն,-Արման
-Դու գիտես,-Վան
[Անցում դիմացի տուն]
-Մենք սխալ ենք անում,-Լուսինեն հագնվում էր
-Մենք ընդամենը փորձում ենք երջանիկ լինել,-Կարո
-Շուտով Էմիլը կվերադառնա արտերկրից ես ինչպես եմ նայելու իր աչքերի մեջ,-Լուսինե
-Կարող ես բաժանվել: Ես նույնպես կբաժանվեմ,-Կարո
-Լավելի դու էլի ընկար երազներիդ գիրկը,-Լուսինեն տեսավ լուսամուտից մեքենաների շարասյունը
-Հանգնվիր ու գնա իմ տանից, բայց ետևի դռնից, որ մարդ չտեսնի,-Լուսինե
[Անցում Առանձնատուն,բոլորով ընթրում էին]
-Այսօր էլ Կարոն չկա,-Մուրադ
-Կարոն մի քանի օրա կորած ա պապա ջան,-Կարինե
-Էլեն լա՞վ անցավ ձեր հանգիստը,-Նարինե
-Շա՜տ, Շվեյցարիան շատ գեղեցիկ էր,-Էլեն
-Սրանից հետո մենք շուտ-շուտ ենք մեկնելու հանգստի,-Միհրան
[Ներս եկավ Կարոն և նստեց կնոջ կողքին]
-Ես քեզ թույլ չտվեցի նստել,-Պապ
-Այսի՞նքն,-Կարո
-Ուշանում ես ընթրիքից,ես նման բաներ չեմ սիրում-,Պապ
-Պապ ես 5 րոպե եմ ուշացել,-Կարո
-Ես քեզ չեմ պատրաստվում սպասել: Դուրս գնա հյուրասենյակից,-Պապ
-Դե հա քո ընտանիքի պատկերի մեջ ես չկամ,-Կարոն գնաց
-Պապ պետք չէր,-Արման
-Ինձ կներեք,-Կարինեն գնաց Կարոյի հետևից
[Ննջարանում]
-Չէ դու տեսար, անգամ հացս է հարամ անում,-Կարո
-Դա հեչ դու ու՞ր էիր,-Կարինե
-Ժողովի էի դրա համար ուշացա,-Կարո
-Օֆիսու՞մ,-Կարինե
-Դու ի՞նչ ես հարցախեղդ անում,-Կարոն դուրս եկավ ննջարանից
-Գիժա լրիվ: Գնա հորդ ասա,-Կարինե
[Հաջորդ օր: Գործակալությունում]
-Դու Արմանի պահով ոչինչ չարեցիր,-Միհրան
-Դե դու ընկած ես կնոջովդ,-Կարո
-Ես արդեն ինչ-որ պետք ա արել եմ,-Միհրան
-Ի՞նչ ես արել,-Կարո
-Շուտով կիմանաս,-Միհրան
[Առանձնատուն]
-Տիկին Կարինե սա պարոն Կարոյի վերարկուի գրպաից եմ գտել չգիտեմ գցեմ թե պետք ա,-Տան աշխատողը տվեց թղթերը:
-Տուր տեսնեմ,-Կարինեն սկսեց նայել և նկատեց չեկերից մեկը
-Ծաղկեփու՞նջ,-Կարինեն զարմացավ
[Էլենը համալսանում էր]
-Լավ էլ սովորող աղջկա ողջ օրը համալսանում ա,-Վան
[Էլենը դուրս եկավ համալսանից]
-Ահա և մեր աղջիկը,-Վան

[Էլենը դուրս եկավ համալսարանից]
-Էլեն ի՞նչ ա եղել մի տեսակ ես,-ընկերուհի
-Չգիտեմ, ինձ թվումա հետևում են ինձ,-Էլեն
-Ո՞վ,-Ընկերուհի
-Ծատի տակի մեքենան: Զանգե՞մ Միհրանին,-Էլեն
[Մոտեցավ իր Վարորդը]
-Ընդամենը մի վարորրդ անգամ թիկնապահ չկա,-Վանը մտքում
-Առավոտյան մեր առանձնատան բակում էր հիմա էլ այստեղ ա,-Էլեն
-Ուզում ես կանգնի քեզ մի հատ նկարեմ այդ մեքենան կերևա կասես Միհրանը կճշտի,-Ընկերուհի
-Լավ էլ բան մտածեցիր,-Էլենը կանգնեց իբր նկարվում ա
-Լավ ստացվե՞ց,-Էլեն
-Պայուսակդ թող երևա,-Ընկերուհի
-Մտքները մենակ նկարվելնա,-Վանը մենքնայի մեջ
[Գործակալություն]
-Միհրան ինչու՞ ես բոլոր բաժնետերերին հավաքել,-Մուրադ
-Ես որոշել եմ վաճառել իմ բաժնետոմսերը,-Միհրան
-Միհրան վստա՞հ ես,-Կարո
-Ես արդեն որոշել եմ: Առաջինը ասեցի ձեզ տեղյակ պահեմ միգուցե ցանկանաք ինքներդ գնել,-Միհրան
-Դու գիտես ,որ ես պատրաստ եմ գնել,-Պապ
-Ես կողմ եմ,-Միհրանին sms եկավ
[Էլենը ուղարկեց լուսանկարը գրելով «ինձ թվումա ետևի սև մեքենան ինձ հետևում ա»]
-Ինձ կներեք ես պետք է գնամ,-Միհրանը դուրս եկավ աշխատսենյակից
-Միհրան ու՞ր,-Կարոն գնաց հետևից բայց տղան արդեն չկար
-Ի՞նչ եղավ,-Պապ
-Չգիտեմ,-Կարո
[Միհրանը մեքենայի մեջ էր]
-Հայկ ճշտիր թե ովա այդ մեքենայի տերը, ամենինչ իմացիր,-Միհրան
-Լավ ասեմ թող ճշտեն,-Հայկ
[Արմանը առանձնատանը զրուցում էր տան աշխատողի աղջկա հետ]
-Միհրանը պետք է սիրահարվի քեզ,-Արման
-Դա շատ հեշտ ա,-Անահիտ
-Մենք դրա համար էլ քեզ ենք դիմել,-Արման
-Ես դա կանեմ,-Անահիտ
-Բայց հասկանում ես չէ,որ մայրդ չպետք է իմանա մեր պլանների մասին,-Արման
-Իհարկե,-Անահիտ
[Միհրանը եկավ տուն Էլենը արդեն ննջարանում էր]
-Միհրան այդ մեքենան մինչև տուն եկավ էլի, ես վստահ եմ ինձ հետևում են,-Էլենը վախեցած
-Ես երբ եկա չկար արդեն,-Միհրան
[Միհրանին զանգեց Հայկը]
-Ասա Հայկ,-Միհրան
-Համարանիշները կեղծ են: Ես չեմ ուզում կրակի վրա բենզին լցնել ,բայց երևի հետևում են Էլենին,-Հայկ
-Ես ասում էի,-Էլենը հուզվեց
-Երեկ նույնպես եղել է ձեր փողոցում այդ մեքենան ես ձեր տեսախցիկներով նույնպես ստուգեցի,-Հայկ
-Գոռը երկրում չի ումա պետք հետևի Էլենին,-Միհրանը գրկեց Էլենին
-Պետք է այդ մարդուն գտնել ու ճշտել ովա: Դեմքը չի երևում,-Հայկ
-Պապիկդ: Նա ուզում ա ինձնից ազատվի հաստատ,-Էլենը լացելով
-Ինչի պետք ա պապին քեզնից ազատվի,-Միհրան
-Որովհետև ես գիտեմ,որ ինքնա քեզ հանձնել ոստիկանությանը,-Էլեն