-Պապ ի՞նչ ա խոսում այս աղջիկը,-Կարոն կանգնեց
-Իրոք պապ,-Արման
-Ես չեմ պատրաստվում ձեզ բացատրություն տալ,-Մուրադ
-Մենք իրար սիրում ենք,-Լիկա
-Լիկա ի՞նչ սեր,-Էլեն
-Պապուդ թայ մարդ ա, չես էլ ամաչում,-Կարինե
-Պապ մենք պետք է առանձին խոսենք,-Կարո
-Արի,-Մուրադ
-Միհրան Բարև,-Լիկան ձեռքով արեց
[Աշխատասենյակում]
-Պապա դու գոնե հասկանո՞ւմ ես, որ այս իրավիճակը աննորմալ ա,-Կարո
-Ես չեմ հավատում, որ նման բան եմ ասում, բայց Կարոն ճիշտ ա ասում,-Արման
-Դուք պետք է հարգեք իմ ընտրությունը, Լիկան իմ կինն է,-Մուրադ
-Պապ եթե բան կա ,որ մենք պետք է իմանանք ասա մենք քեզ կօգնենք,-Կարո
-Կարող ա նա քեզ սպառնու՞մ ա,-Արման
-Ինձ ոչ ոք չի կարող սպառնալ, ինչ ա ես չեմ կարո՞ղ սիրել,-Մուրադ
-Ի՞նչ սեր,-Կարո
-Սովորական ես սիրահարվել եմ,-Մուրադ
[Կարոն և Արմանը նայեցին իրար ափշած: Անցում հյուրասենյակ]
-Լիկա ի՞նչ կրկես ա սա,-Կարինե
-Կրկես չի, ես և Մուրադը ամուսնացել ենք,-Լիկան նստեց Մուրադի աթոռին
-Էլեն քո ընկերուհին ուղեղի հետ խնդիրներ ունի՞,-Միհրան
-Կամ էլ ուզում ա ունենա,-Կարինե
-Ուզում եք հավատացեք ուզում եք չէ: Ես սիրում եմ Մուրադին,-Լիկա
-Լիկա' վեր կաց, մենք գնում ենք,-Էլեն
-Ես իմ տանն եմ Էլեն և մի քայլ անգամ չեմ անելու,-Լիկա
[Եկավ Մուրադը]
-Արի Լիկա գնանք վերև, խոսելու բան կա,-Մուրադ
-Իհարկե սիրելիս,-Լիկա
[Նրանք գնացին վերև]
-Հացներս հարամ եղավ,-Կարինե
-Իրոք,-Արման
[Ննջարանում]
-Սա քեզ,-Լիկան տվեց ֆլեշկան
-Հույս ունեմ չես ստում,-Մուրադ
-Սա օրիգինալն է, որը արդեն քեզ մոտ է,-Լիկա
-Իսկ հիմա անցնում ենք գործարքի 2-րդ պայմանին,-Մուրադ
[Լիկան ստորագրեց պայմանագիրը:]
-Բաժանվելու դեպքում ես քեզնից ոչինչ չեմ պահանջի,-Լիկա
[Հյուրասենյակում]
-Միհրան ես գնամ ախորժակ չկա,-Էլեն
-Իրոք, ես էլ գնում վերև,-Կարինեն գնաց խոհանոց
-Ինձ սուրճ բերեք ու ինչ-որ խաղցր բան,-Կարինե
[Միհրանը Էլենին ճանապարհեց տուն]
-Ես դեռ շոկի մեջ եմ,-Էլեն
-Ես էլ,-Միհրան
-Չեմ հասկանում ,երբ Լիկան պապիկիդ հետ ծանոթացավ,-Էլեն
-Ռադ արա ինչ ուզում են թող անեն մենակ թե մեզնից հեռու,-Միհրան
[Արմանը իր ննջարանում էր, երբ ներս եկավ Կարինեն]
-Լավ կլինի ներս մտնելուց առաջ թակես,-Արման
-Արման հիմա դրա ժամանակը չի, այդ աղջիկը շատ վտանգավոր ա ու շատ խնդիրներ կարող է ստեղծել,-Կարինե
-Չլինի՞ եկել ես օգնություն խնդրես ինձից,-Արման
-Ոչ, ես քեզ առաջարկում եմ միասին նրան վռնդել այս տանից,-Կարինե
-Եթե անկեղծ' նա բավականին բարի աղջիկ ա երևում,-Արման
-Ես նրան վարձել էի, որ քեզ գայթակղեր, բայց նա հրաժարվեց վերջին պահին հիմա հասկանում եմ թե ինչի,-Կարինե
-Փաստորեն քո կազմակերպածն էր ավտովթարը,-Արմանը քմծիծաղով
-Ի՞նչ ավտովթար,-Կարինեն չէր հասկանում ինչի մասին է Արմանը:
-Մի ձևացրու թե չես հասկանում, օրեր առաջ այդ աղջիկը մեքենայիս հարվածեց, իսկ հետո հայտնվեց փաբում որտեղ ես հաճախ եմ լինում,-Արման
-Ես դրա հետ կապ չունեմ, նա վերջին պահին հրաժարվեց: Ըստ իմ պլանի դուք պետք է հանդիպեիք ցուցահանդեսին, բայց այդ օրը Էլենը եկավ օֆիս այն ռուսախոս մաֆիոզիի հետ,-Կարինե
-Ուզում ես ասել, որ դու դրա հետ կապ չունե՞ս,-Արման
-Երդվում եմ որ չէ,-Կարինե
-Այ դա լավ չի,որ ստում ես,-Արման
-Արման ես չեմ ստում, դա նշանակում ա, որ նա ավելի խելացի ա, քան ես պատկերացնում էի,-Կարինե
-Ինձ թվու՞մ ա, թե՞ դու իրոք վախեցար,-Արման
-Եթե այդ աղջիկը կարողացել ա հորդ ամուսնացել իր հետ, ապա մեզ հերթով այս տանից կճանապարհի,-Կարինեն գնաց
-Ես կմտածեմ քո առաջարկի մասին, բայց վաղը,-Արմանը Կարինեի հետևից
[Առավոտ, Լիկան արթնացավ նա քնել էր բազմոցին: Աղջիկը հագնվեց և դուրս եկավ ննջարանից]
-Այս պահից սկսած, եթե ուզում եք մնալ այս տանը կանեք իմ ասածը,-Լիկան աշխատողներին
-Հասկացանք Տիկին,-Աշխատող
-Սկսեք նախաճաշ պատրաստել,-Լիկա
[Լիկան տեսավ թե ինչպես Արմանը իջավ առաջին հարկ]
-Նախաճաշին չես լինելու,-Լիկան մոտեցավ
-Ես քեզ հաշվետու չեմ, բացի այդ ես չեմ հավատում որ մեր հանդիպումը պատահականություն էր,-Արման
-Ինձ մեկ ես թե դու թե քո թորեմները,-Լիկա
-Այդ դեպքում ցտեսություն,-Արմանը դուրս եկավ
-Այս տանը բոլորը նյարդերի վրա են,-Լիկա
[Երևան, Արմանը սրճարանում սպասում էր մորը]
-Ի՞նչ ա եղել, որ եկել ես Երևան,-Զաբել
-Մամ, այն ինչ կասեմ պետք ա նորմալ ընդունես,-Արման
-Ի՞նչա եղել, չլինի՞ քեզ Կարինեն բացահայտել ա,-Զաբել
-Չէ, եղել ա այն ինչը մենք չէինք կանխատեսում,-Արման
-Դե ասա մի ձգի,-Զաբել
-Պապան ա ամուսնացել,-Արման
-Ի՞նչ,-Զաբելը քարացավ
[Էլենը իրեն սուրճ էր պատրաստում, երբ դուռը թակեցին]
-Օրիորդ Էլեն չէ՞,-Առաքիչ
-Այո, ես եմ,-Էլեն
[Առաքիչը գնաց և մեքենայից ծաղիկների փունջ բերեց]
-Սա ասել են ձեզ առաքենք,-Առաքիչը տվեց ծաղիկները
[Տանը]
-Միհրա՜նը հասկացավ, որ պետք է ինձ ծաղիկներ նվիրեր,-Էլենը ժպտալով հանեց բացիկը և կարդաց
«Այս անգամ ծաղիկները քեզ համար են: Շնորհավոր Գարունդ։
Լևոն»
