PS #2: Share Pleasure

Chapter 9

"Karenderia?" Bumaling ako sa kanya habang naka taas ang isa kung kilay.

Nag-iwas naman siya ng tingin. "Ayaw mo ba?"

Sino nagsabing aayaw ako? Libre na 'to kaya go na ako! Ang ipinagtataka ko lang ay sa layo ng byahe namin dito lang pala kami kakain sa karenderia ni kuraday. Oo, karenderia Ni Kuraday ang pangalan! Hindi naman sa ayaw ko rito, hindi rin ako nag-aassume na sa mamahaling restaurant. Malay ko bang dadalhin niya ako rito. Ang layo pa ng pinuntahan namin para lang dito.

"Wala naman akong sinabing ayaw ko."

Ngumiti naman siya sa akin. Kita mo 'tong lalaki na 'to pabago-bago ng mood.

"Pasenya na. Kinulang ako sa pera. Dito lang kita nadala." Napakamot naman siya.

Hindi ko alam kung anong trip niya kung bakit dinala niya ako rito. Kung bumabawi man siya,   masaya ako roon. Ayos na 'to sa akin. Ngayon lang din ako nakapunta sa mga ganitong kainan. Simple pero nakakagaan sa pakiramdam.

Ganitong tipong lalaki ang gusto ko kagaya ni Louie. Sa isang simpleng kainan lang ako dadalhin masaya na ako. Kaso pinsan ko siya. Malabo na ata akong makakahanap ng ganitong lalaki.

Nang mag-order kami kung anong kakainin at nang mapasa amin ang pagkain, nagsimula na kaming kumain. Kwentuhan at asaran lamang ang ginawa namin hanggang sa matapos kami.

Nakakapanibago si Louie. Ngayon ko lang nalaman na may ganitong side pala siya.

Kinulo niya ang buhok ko nang makarating kami sa bahay. Sinamaan ko naman siya ng tingin. Nasasanay na siyang guluhin ang buhok ko. Sa ganitong paraan, doon din kami nagkaroon ng closure ni Louie.

Naninibago man ako, ngunit hindi ko mapigilang matuwa. Sana lang hindi na magbago ang ganitong inaasta niya sa akin. Sana tuloy-tuloy na. Masikip sa dibdib kapag may galit siyang namumuo sa sarili niya para sa akin. Parang ako ang nasasaktan.

"Parang ang saya ng dalawang mga anak ko, ah ." Napalingon naman kami kay Tita na kalalabas pa lang galing kusina. Namutawi naman ang saya sa aking puso nang tawagin niya rin akong anak.

Si Tita lang ata ang tumanggap sa akin na walang pagsisisi. Hindi ko alam ang gagawin kapag nagkalayo ang aming loob dahil lamang sa maliit na bagay.

"Medyo mabait na kasi sa akin si Allira." Umawang naman ang bibig ko sa sinabi ni Louie.

"Wow! Parang ako pa ngayon may sala, ah?"

Ngumisi naman ang loko. "Tara sa kwarto, turuan na kita mag-gitara." Ginulo naman niya ang buhok ko upang mairita ako lalo.

Alam kong mag-gitara, ngunit hindi kagalingan.

Narinig ko naman ang tawa ni Tita. "Mukhang magkasundo na kayo. Mas mabuti iyan. Ayaw ko kayong nag-aaway dahil lang sa maliit na bagay." Lumapit sa akin si Tita at malamlam akong tinitigan kasabay nun ang pagbuntonghininga. "Kapag nagugutom kayo, may pagkain sa ref. initin niyo na lang. Aalis muna ako." Pansin ko kaagad ang mga dala niya. Mukhang magtutungo na naman siya sa hospital.

Tumango lamang ako. "Okay po, Tita. Mag-iingat ka po."

Nagtungo ako sa kwarto ni Louie nang makaalis si Tita. Tinuruan niya lamang ako ng kaunti. Natuto rin naman ako pagkatapos.

"Matagal ka na bang nag-gigitara?" tanong ko habang hawak ko pa rin ang gitara.

Tumango naman siya habang nakatanaw sa akin. Nasa upuan siya naka upo habang ako ay nasa kama. "Oo. Sumali rin ako noon sa isang banda. Tumigil din dahil nag-sawa ako."

Ngumiwi ako. "Ang dali mo pa lang magsawa."

"Sa ibang bagay, oo. Nakakatamad kaya." Bumuntonghininga siya at nagtungo sa akin. Umupo rin siya sa kama.

"Buti inamin mong tamad ka." Natawa ako.

"Parang hindi ka rin naman." Tumikhim siya at humiga sa kama. Tinabi ko naman ang gitara at gano'n din ang ginawa.

Nanahimik kami sandali at pawang nakatingin lamang sa kisame. Ilang minuto ay nagsalita ako.

"Louie, ano ba ang gusto mo sa buhay?" tanong ko nang nasa kisame pa rin ang tingin.

"Ang makamit ang gusto ko. Ang pangarap ko. . ."

Bumaling ako sa kanya ngunit gano'n na lamang ang pagkurap ko ilang beses nang napansin kong ang lapit ng sarili namin sa isa't isa.

Kanina pa ba siya nakatingin sa akin? Hindi ko mapigilang matanong ang aking sarili.

Napalunok ako nang umangat ang isa niyang kamay upang haplusin ang buhok ko. Hindi ko mapigilang titigin din siya habang dinadama ang mga haplos niya.

Ang lakas ng tibok ng puso ko. Hindi ko mawari kung sa kaba ba iyon o ano. Hindi ko maintindihan na sa ganitong sitwasiyon makakaramdam ako ng kakaibang kiliti sa sarili. Ultimo kay Tito Montea, hindi ko 'to naramdaman, kay Louie lamang.

Kapag nagdadampi ang aming katawan ni Tito Montea, parang sanay na ako. Na alam ko na agad ang mangyayari. Kapag naman may nangyari sa amin, ihahanda ko na lamang ang sarili ko. Pero sa sitwasiyong 'to. Kahit tingin at dampi lamang ni Louie, nanghihina na ako. Parang bibigay ang sarili ko sa lalaking ito.

Lumunok ako at kinagat ang pangibabang labi ko. "A-ano ba ang iyong p-pangarap?" Kahit nahihirapan, nakaya ko pa ring magsalita.

"Allira, papayag ka bang yayain kita?" Hindi niya sinagot ang tanong ko.

Ang mga kamay niyang naka haplos sa buhok ko ay bumaba iyon papunta sa mayayaman kong dibdib. Hindi ko naman mapigilang mapalunok nang paulit-ulit.

"Ng a-ano?" nahihirapan kong sabi.

Unti-unti niyang hinimas iyon dahilan para makagat ko lalo ang pangibabang labi ko. Habang binapaligaya niya ang dalawa kung bundok ay hindi nawala ang malamlam niyang mga tingin sa akin.

"Kapag sumang-ayon ka, alam kung mababaliw ka. . ." Inilapit niya lalo ang katawan niya sa akin.

"A-ano ba kasi 'yon?"

Bakit ba hindi na lamang niya ako diretsuhin?! Nanginginig na kalaman ko sa ginagawa niya!

Nagulat naman ako nang tumayo siya at nagtungo sa dalawang pintuan para i-lock iyon. Pagkatapos ay bumalik siya sa akin kasabay nun ang paghubad niya ng kanyang saplot sa harapan ko.

Alam kong nakita ko na ang sandata niya noon, pero iba pa rin talaga kapag makita mo ulit at nasa malapitan pa.

"Ayos lang ba kung papayag ka?" Kumamot pa siya sa ulo niya.

Hindi ko mapigilang matawa. Hindi ko maisip na may ganitong lalaki pa pala, iyong magpapaalam pa sayo kung pwede bang gawin niyo iyon.

Ngumiti ako rito at tumango. Lumapad din ang mga ngiti niya at siya mismo ang naghubad sa mga saplot ko.

Walang pagsisisi o kahit na kaba akong naramdaman sa ginagawa namin. Habang gumagalaw siya sa ibabaw ko, hindi ko mapigilang magulat sa sinabi niya.

"Fuck! Hindi na ako virgin!"