မိသားစု က ငါ့ကို ေပ်ာ့ညံ့တယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္

2

Z

'ပိုင္စစ္ေဟာ္ယဲ့'

ခ်န္ရဲ႕က စိတ္ပိုင္းျဖတ္ၿပီး သူ႕ရဲ႕အခန္းကိုျပန္လိုက္တယ္။

သူ႕ကိုအျပစ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ သူ႕အေဖက သူ႕အတြက္ အသက္ဆယ့္ငါးရြယ္မျပည့္ခင္စည္းကမ္းငါးခ်က္ထားတယ္။

၁။ စံအိမ္ကလြဲၿပီး ဘယ္မွ မသြားရဘူး။
၂။ စံအိမ္ကလူေတြကလြဲၿပီး ဘယ္သူနဲ႔မွ မေတြ႕ရဘူး
၃။ တစ္လတစ္ခါပဲ သူ႕ညီမေလးနဲ႔ကစားခြင့္ရတယ္။
၄။ မိသားစုနဲ႔အတူထမင္းစားခြင့္မရဘူး။
၅။ ပြဲတမ္းအစဥ္လာေတြကုို တက္ခြင့္မရိွဘူး။

ဒါေၾကာင့္ သူအခန္းျပန္တဲ့အခါ ပြဲက်င္းပတဲ့ခန္းမကိုေယာင္လို႔ေတာင္သြားလို႔မရဘူး။

ဒါေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕ စပ္စုခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ ပြဲက်င္းပတဲ့ခန္းမႀကီးနားကိုကပ္သြားၿပီး အေဝးက ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တယ္။

သူ သူ႕ညီမေလးကို ေတြ႕တယ္။ သူမနားမွာ မ်ားစြာတဲ့ ကေလးငယ္ေတြဝိုင္းေနၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔စကားေျပာေနၾကတယ္။

ထိုသို႔ျမင္ေတာ့ သူလည္းသူမဆီေဘးကို သြားၿပီး ဂုဏ္ျပဳေပးခ်င္တယ္။

ဒါေပမဲ့ ထိုေနရာမွာရိွတဲ့ သူ႕အေဖကိုၾကည့္ၿပီး သူ႕စိတ္ကိုထိန္းလိုက္ၿပီး
သူ႕အခန္းကို ေႏွးေကြးတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ျပန္လိုက္တယ္။

.....

ခ်န္ရဲ႕အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ လေရာင္ျဖာတဲ့ ျပတင္းေပါက္နားမွာ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္ၿပီး လံုးဝန္းတဲ့လကိုေမာ့ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္တယ္။

" လမင္းႀကီး မင္းလည္း ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ငါ့ညီမေလးကို ဂုဏ္ျပဳခ်င္တယ္ မဟုတ္လား...
မနက္ျဖန္ ငါေစာေစာထၿပီး သူမကို သြားရွာမယ္...

သူမက အရမ္းေတာ္တယ္ ဒါေၾကာင့္ သူမက ငါနဲ႔အေလလိုက္ၿပီး ကစားလို႔မရဘူး... အေဖခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔တင္ တစ္လတစ္ခါ ပဲ ငါနဲ႔ ကစားလို႔ရတယ္...

အခုဆို ေတာ္ဝင္ေမွာ္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက သူမကို ေက်ာင္းဝင္ခြင့္စာလႊာပို႔လာေပးၿပီး ဒါေၾကာင့္ေနာက္ဆိုသူမကေက်ာင္းတက္ဖို႔ျပင္ဆင္ရမယ္...