Geçmişin İzleri

0.2

Selamm ben geldim ,)

Başlama tarihi alabilir miyim şuracıkta 🤭 ---->

Medya temsili: Gamze & Arel

Mezuniyet

Bölüm sınırı şimdilik yoktur.

                           🎓🎓🎓

Gece pek uyuyamamıştım. Heyecandan kalbim pır pır atıyordu. Uyuyordum çok bir zaman geçmeden yine uyanıyordum.

Sonra aklımda bir anı canlandı yüzümde buruk bir gülümseme...

Ne çok isterdim yanımda olmasını.

Arel...

Arel benim yetimhanede iken en yakın arkadaşımdı. Belki de daha fazlası. Her şey den çok değer verirdim ona ne güzel anılarımız vardı.

Kim bilir şuan ne yapıyordur..

Geçmiş

Arel hadi ya lütfen sen de gel bizimle parka lütfen" diye yalvarıyordu küçük Gamze. Tabi Arel de her zaman ki gıcık halleriyle inat ediyordu. "Kızım ben büyüdüm koca adam oldum. Koca adam parka mı gidermiş" diye Gamze'ye isyan ediyordu. Gamze sinirle bağırmaya başladı "Gelmezsen gelme bende salıncağımı sallayacak başka birini bulur onunla oynarım" Arel'in tüm bedenini sinir ve kıskançlık kaplamıştı. Gamze'nin salıncağına ondan başka kimse dokunmamalıydı. Ayrıca Gamze teşekkür amaçlı hep yanağından öperdi. Ya bu bir başkası olsaydı.  "Tamam tamam geliyorum bekle" diyerek yere çömelip ayakkabılarını giydi. Arel yine Gamze'nin sözünden çıkamamıştı. Ah şu küçük kız.

Neden gelmişti o şimdi aklıma. Şükür ki gün aymaya başlamışdı. Gidip abim'i ve Selin'i uyandırdım. Biz kahvaltı hazırlarken abim'i ekmek almaya yollamıştık.

Yumurtaları haşlamak için suya koydum. Çay suyu da kaynamak üzereydi. Selin "Ben şimdi ciddi ciddi Abinle mi gidiyorum?" Diye sordu.

Gülümseyerek ona döndüm. "Bu senin için sıkıntıysa söylerim gelmez." Dedim.

Hemen "yok yok, gelsin o yüzden demedim."dedi. "Selin" dedim. "Efendim" dedi. "Abimden hoşlandığının farkındayım." dediğimde korkuyla bana döndü.

"N-ne zamandır farkındasın, Gamzem bak biliyorum düşüncelerim çok yanlış arkadaşımın abisine aşık olmamalıydım ama oldum. Çok özür dilerim gerçekten. Kendimi ihanet etmişim gibi hissediyorum." Neden böyle düşünüyordu ki?

"Yok güzelim onun için söylemiyorum bu Abimle senin aranda. Onunda sende gönlü varsa ben çok mutlu olurum." Dedim. Gözlerinin içi güldüğünde bende tabessüm ettim. "Gerçekten mi?" dediğin de o minnoş tatlı halleriyle bana bakıyordu. "Gerçekten"

Kapının açılıp kapanma sesi geldi. Abim gelmişti. Mutfağa girdiğinde elinde iki demet papatya vardı.

Ekmeği masaya bırakıp bir demeti bana bir demeti de Selin'e verdi.

Biz mal mal abime bakarken "ikinizide tebrik ederim hanımlar benden güzel iltifatlar beklemeyin beceremem ama ikinizden de çok güzel öğretmen olacağına eminim" dediğinde Gözlerim dolmaya başlamıştı.

Selin koşup abimin boynuna atladı. "Ben diyorum bunda bir haltlar var kim yonttu bu odunu" demesiyle kahkaha attım.

"Aşk olsun Selin ben gayet beyefendi bir kişiliğim ayıp ediyorsun." Dedi abim. Selin abime "Ya ne demezsin" dediğinde didişeceklerini anlayıp "Hadi kahvaltınızı yapın daha hazırlamamız lazım." Dedim.