SESSİZ ÇIĞLIK

2. Bölüm~ İsteme Adında "SATMA"

İyi okumalar dilerimm🌺

-

Feci bir baş ağrısı hissediyordum. O kadar çok ağrıyordu ki sanki kafamın içine iğneler batıyordu. Ne olmuştu en son? Neredeyim ben? Her şey rüya mıydı yoksa? Peki o adam.. Adam demeye bile dilim varmıyor. O aslan dövmesi gözümün önünden gitmiyor. Eğer bunlar bir kâbus değil, gerçekse ne olacak? Beni tecavüz eden adamın oğluna mı satacak babam. Ben ne yapacağım? Allah'ım bana yardım et...

Göğsümde gıdıklanma hissiyle gözlerimi araladım. Gördüklerimle yerimden sıçradım. Pis sapık adam göğsümü elliyordu. Bağırma isteğiyle yanıp tutuşuyordum, ama sesim çıkmıyordu. Kahretsin ki sesim çıkmıyordu. Kimse duymuyordu beni. O zamanda hiç kimse yardımıma gelmemişti ki şimdi gelsin...

Yavaşça doğrulmaya çalıştım başımın ağrısı dinmek bilmiyordu. Adamın pis eline vurmuştum ama adam daha çok dokunuyordu.  Yavaşça ayağa kalktım ve yüzüne bir tokat geçirdim. Adam biraz geri sendeledikten sonra pis sırıtışı beni korkutmuştu. Tekrar yanıma yaklaştı ve bana dokunmaya çalışırken birden kapı açıldı. Gelen benim korkulu rüyam olan iğrenç adamın tekiydi. "Ne oluyor burada?" diye sordu oğluna. "Bir şey olduğu yok baba. Benim olanı ürküttüm herhalde." dedi.

Allah'ım ben ne yaşıyorum? Nolur bana bir çıkış yolu göster... İki pis adamın ortasında kalmıştım. Ne yapacağımı bilmiyordum. Ben düşünmeye başladığımda iğrenç adam söze girdi.

"Oğlum bize çay, su falan al da gel." dedi ve oğlu gitti. Adamla tek başımıza kalmıştık korkum gitgide artıyordu. Korktuğumu anlamış olmalı ki "Demek beni tanıdın güzelim." dedi. Üzerime yavaş yavaş geliyordu. Her adımında bana yaptıkları aklıma geliyordu. O minicik vücuduma dokunduğunu, beni soymaya başladığını, her yerime o pis dudaklarını değdirdiğini...

Karşı çıkmaya çalıştığımda şiddet gösterdiğini, her şey ama her şey şuan film şeridi gibi gözümün önünden geçiyordu. Unutmak mümkün değildi. Ama bana yaşattıklarının bedelini çok ağır bir şekilde ödeyeceğine emin olabilirdi...

Elimi yanımdaki su şişesine koydum. Eğer bir şey yaparsa direkt kafasına geçirirdim. Artık onun karşısında küçük savunmasız bir çocuk yoktu. "Güzelim benim. Şuan sana bir şey yapmayacağım. Çünkü uygun bir yer değil. Bundan sonra zaten her zaman benim dibimde olacaksın. Emin ol o ilk deneyiminden daha çok zevk alacaksın... Konuşsana benimle. O gün altımda nasıl haykırıyordun? Yine bağırsana. Sesini özledim kız. Ama konuşamazsın değil mi? Duydum ki konuşamıyormușsun. Sana öyle anlar yaşattım ki dilin tutuldu değil mi?" Şuan hiçbir şeyi düşünmeden bu adamı öldürmek istiyordum. Ama aklıma Erva geldikçe sadece ağlamakla kalıyordum.

"Ama benim için sıkıntı değil bebeğim. Biz de işimizi sessiz hallederiz." Deyip yanıma daha çok yaklaştı. Ben uzaklaştıkça o yaklaştı. En sonunda dayanamayıp yüzüne tükürdüm.

Tükürdüğüm yeri diliyle yaladı. Evet yaladı. O kadar iğrenç bir insan ki psikolojisi bozuk ruh hastası olduğuna yemin edebilirdim. Tekrar yanıma geldi. Yüzüme o pis ellerini değdirdi. "Melek gibisin. Seni istiyorum. Baban benden mirasımı istese de senin için veririm yani o kadar. Sen benimsin. İlklerini sana ben yaşattım güzelim benim." Ağlamaktan gücüm kalmamıştı. Yine başım dönüyordu. Düşmemek için zorla yatağa yürüdüm. Sendeleyince kolumdan tuttu. Çekmeye çalışsam da izin vermedi ve beni yatağa oturttu. "Sakin ol bebeğim. Sen bana lazımsın." dedi.

Yüzümü ellerimle kapattım. Onu görmek istemiyordum. Yemin ederim Erva olmasa ben ona bu dünyayı dar ederdim ama minik kardeşim varken elim kolum bağlıydı.