"Neden abi.Ben Hayatımı yaşayamıyorum.Kaç yaşıma geldim hâlâ sana bağlıyım"
"Olabilir."
"Olamaz abi.Ya benim hiç mi erkek arkadaşım olmayacak ben hiç mi evlenmeyeceğim."
"Beste sus.Nazlı söyle sende şu gıcık herife sana abilik yapmasına gerek kalmadı.Senin gerçek abin burada."
"Sen olmadan da benim hayatımdaydı, sen olduktan sonrada olacak. Ne o benden ayrılacak ne ben ondan."
"Aldın mı cevabını." Dedi gıcık herif.
"Yok alamadım."
"Almanıda beklemiyordum zaten.Şaşırmadım."
"Yeter sizin derdiniz ne." Dedi Nazlı.Cevap vermeden odama çıktım.
Nazlı Demir'in anlatımıyla bir gün sonra.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hazırlandıktan sonra evden çıktım.Taksiyi arayıp beklemeye başladım.Beklerken telefonum çaldı.Arayan Sarp dı
"Nazlı geliyorsun değil mi?"
"Evet.Evden çıktım taksi bekliyorum şimdi."
"Tamamdır."
"Görüşürüz." diyip kapattım.Biraz heyecanım vardı.O konuşmadan sonra baya düşündüm bunun üstüne.Aslında biraz şansımız vardı.Gittiğimde bu konu hakkında da konuşmamız lazımdı.Taksi geldi.Taksiciye konumu söyledikten sonra telefonumdan şarkı açıp dışarıyı izlemeye koyuldum.Daha önce ki geldiğimde göz ucuyla bakmıştım her yere.Ama şimdi bakıyorum da gerçekten güzel bir yerdi sadece fazlaca soğuk oluyordu.Ama ona rağmen etek giyen ben tabi kide kat kat giyiniyorum.Şuan dinlediğim şarkı bana geçmişi hatırlatıyordu onca yıl anne,baba bildiğim ailemi.Gözüm deki yaşı akar akmaz sildim.Beni kimse yıkamaz,üzemez anı yaşayacağım.Bu şarkıyı artık her dinlediğimde ağlarım sanırım.Taksi durduğunda kendime gelip parayı ödeyip indim.Derin nefesler alıp karakola yürümeye başladım.Dışarda sigara içiyordu.
"Sarp" Diye seslenince sigarasını atıp yanıma geldi.
"Hoşgeldin Nazlı."
"Hoşbuldum."
"Gel içeriye geçelim." Yan yana yürüyerek içeriye geçtik.
"Burdan." diyip elini belime koyup yönlendirdi beni.Kendi odasına gelmiştik.
"Buyur otur.Çay, kahve yada başka birşey ister misin?"
