TUTUKLU

8. bölüm

Komserle son görüşmesinin üzerinden haftalar geçmişti . İçinde ki bitmek bilmeyen umuttan nefret ediyordu. Egemen'in onunla olmayacağını anlaması için daha fazla ne söylemesi gerekiyordu ki .

Düşüncelerinden sıyrılmak adına başını yaslandığı sıradan kaldırıp devam eden dersi anlamaya çalıştı. Ama dersin başını dinlemediği için şuan ne anlatıldığını bile bilmiyordu. Bıkkınlıkla telefonun ekranından saate baktığında zaten dersin bitmesine az kaldığını gördü.

Can sıkıntısıyla etrafa göz gezdirdiginde ise Kaan'ın bakışlarının yine ve yine üzerinde olduğunu fark etmişti. Bu durum artık iyice rahatsız edici bir hal almıştı ve Seda ne yapması nasıl konuşması ve Kaan'ı  nasıl vazgecirmesi gerektiğini bilmiyordu.

Dersin bitmesiyle dağılan kalabalığın arasına girip bahçeye doğru ilerledi. Bu aralar sık sık yalnız kalmaya ihtiyaç duyuyordu ve okul bunu oldukça zorlaştırıyordu . Mezun olmasına az bir zaman kalmıştı ve kendini toplaması gerektiğinin de farkındaydı. Egemen hayatında hiç var olmamıştı aslında ama kısa zamanda içinde böyle bir boşluk bırakabilmeyi nasıl başarmıştı anlamıyordu.

Avucuna topladığı taşları çimenlere doğru bir bir attı. Attıkça düşündü , düşündükçe tekrar attı.

Ufacık bir ihtimal arıyordu içi , ufacık bir umuda tutunmak istiyordu. Yaşadıkları her şeyi gözlerinin önünden geçiriyordu Egemen'in her davranışını farklı yorumlamak istiyordu. Tam yeniden heyecanla çarpacakken kalbi , son ettiği sözleri hatırlayıp heyecanına ket vuruyordu.

Yorulmuştu artık.. Söz geçiremiyordu kalbine . Hissettikleriyle gözlerinin dolmasına engel olamadı . Yenilmiş hissediyordu, yalnız hissediyordu . Kimsesizliği tekrar tekrar vuruyordu yüzüne. Hiç sevilmeyecekti belki de , babası bile sevmemişti onu .

Sol gözünden akan bir damla yaşı elinin tersiyle silip hızla ayaklandı. Oturup haline acıyamazdı , bu şekilde sadece akıp giden hayatı kaçırıyordu .

Daha sonra yanında beliren kişiye döndü bakışları. Tahmin etmesi zor olmamıştı geleni .

- Ne var Kaan? Niye geldin

Sesini düz tutmaya çalışarak sormuştu sorusunu . Konuşmak istemiyordu Kaanla ve anlayacaktı bunu öyle ya da böyle.

Seda 'nın aksine oldukça ılıman çıkmıştı Egemen'in sesi .

- Seda iyi gözükmüyorsun, ne var yanında olmama izin versen . Gerçekten ilerisini istemiyorum senden , anladım tamam duygularım tek taraflı. Ama ben iyi olmanı istiyorum, bu yüzden yanında olmak istiyorum.

Kaan 'ın iyi niyetle söylediği sözlerle istemsizce yumuşadı Seda .

- Teşekkür ederim Kaan çok incesin ama inan bana yalnız kalmak benim için daha iyi . Hem bu senin çözebileceğin bir sorun değil zaten.

Seda'nın derdinin ne olduğunu anlamıştı Kaan . Kendince ona destek olduğunu göstererek Seda'nın ilgisini kendi üzerine çekmek istiyordu.

- Okula gelen Komser değil mi bütün sorun ?

Kaan'ın nokta atışı yaptığı tespitle gerilmişti Seda . Nasıl anlamış olabilirdi bunu . Gerginliğinin yüz hatlarına da yansıdığından habersiz kendini savunmaya geçmişti bile.

- Ne ilgisi var komserle Kaan ?

Seda'nın aksine sakinlikle sürdürdü konuşmasını.

- Tamam sakin ol Seda . Zaten burnu havada bir adam , ne işin olur senin öyle insanlarla değil mi ?

Kaan'ın sözlerine ne kadar sinir olsa da konunun değişmesi için başını sallayıp onayladı Kaan'ı.

- Evet Kaan şimdi tespitlerin bittiyse yalnız kalabilir miyim?