"Eğer bir şey size aitse tamamen sizin içinse yönünü bir şekilde hep size çevirir.Kimse kendisine ait olanla vedalaşamaz.Kimse kendisinin olanı arkasında bırakamaz.Sizin için olan hep sizinle kalacaktır."-Birakval
Seyran Ferit'i mezarlığın başında gördüğünde ne yapacağını bilemez bir şekilde donakalmıştı.Aklı oradan bir an önce kaçıp gitmek istiyordu ama bacaklarını oynatamıyordu bile.Bir an gözünden bir yaş düştü Seyran'ın,göz yaşının sıcaklığı afallamasına sebep oldu.Döndü ve hızlı adımlarla yürümeye başladı ve tam o sırada kalbinin bam telini sızlatacak o sesi duydu.
-Seyran.
Seyran Ferit'in sesini duyduğu an dünya durmuştu onun için hareket edemiyordu uzun bir süre durdu öyle ve durdukça ayak sesleri de artmaya başlamıştı.
-Seyran lütfen.
Seyran Ferit'in ağzından ismi duydukça daha da titriyordu ve bir cesaretle yüzünü Ferit'e döndü.Mezar taşlarının beyaz mermerleri gibi bembeyazdı yüzü,göz altıları çökmüş oldukça kilo vermişti.Seyran'ın bir an dikkati dağılsa da baktı Ferit'in yüzüne "efendim?" der gibi.
-Seyran amacım seni rahatsız etmek değil sadece nasıl olduğunu merak ediyorum.
Ferit Seyran'ın yüzüne yalvarır gibi bakıyordu adeta "Lütfen sarıl bana Seyran" der gibi.Uzun bir süre Seyran'ı inceledi Ferit.Hala güneş gibiydi onun için parlıyordu.Saçlarını kestirdiğini fark ettiği anda içine bir burukluk yerleşti.Seyran hala sessizdi.
-Evet Ferit seni dinliyorum.
Seyran ısrarla gözlerini kaçırıyordu Feritten.Dayanamacağından o kadar çok korkuyordu ki.
-Saçların yakışmış.
-Teşekkür ederim.
Seyran zorla da olsa yüzüne bir tebessüm yerleştirmişti.Ferit Seyran'ın gülümsediğini görünce istemsizce gözleri doluvermişti.
-Sen geliyor muydun hep böyle abimin mezarına?
-Maalesef yani çok uzun zamandır gelmek istiyordum birkaç kez rüyamda görmüştüm Fuat abimi biraz da birikti anlatılacaklar..
-Beni şikayete gelmiştin anlaşılan.
Ferit hafifçe gülümsedi Seyran'a.
-Ah hayır sadece biraz dertleşmekti amacım ama sanırım başka birgün gelsem daha iyi olacak.
-Seyran eminim abim de özlemiştir bizi yanyana görmeyi.
-Abim de?
Ferit tam cevap vermek için hazırlanırken Seyran'ın telefonu çaldı.
-Özür dilerim Ferit bunu açmam gerekiyor.
-Tabii
Arayan Aslıydı.
-Seyran neredesin?
-Mezarlıktayım Aslı,Fuat abiye gelmiştim önemli bir şey mi oldu?
-Ya bilmiyorum Derin'in ateşi var ve sürekli ağlıyor hiç durmadan Seyran ne yapacağımı bilmiyorum Kaan'a da ulaşamadım.
-Tamam tamam sakin ol ben hemen geliyorum.
Ferit Seyran'ın endişelenme sebebini merak etmiş pür dikkat onu izliyordu.
-Seyran her şey yolunda mı?
-Ferit benim acil gitmem gerekiyor.
-Tamam gel ben bırakayım seni.
Seyran bir an duraksadı.
-Seyran hadi gel yiyecek halim yok seni.
Seyran her ne kadar bu durumdan çok memnun olmasa da istemeye istemeye Ferit'in arabasına bindi.Ve arabaya binmesiyle Ferit'in kokusunu daha da fazla almaya başladı.Her ne kadar bakmamaya çalışsada hala Ferit'in direksiyonu tutuşuna içi eriyordu.Biraz yolu tarif ettikten sonra ilerideki durağı gösterdi Seyran eliyle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yankı
Fanfiction"Seyran uzunca bir süre yandığı ve yaktığı o yangından kurtarabilmiş miydi kendini?Küçük verandalı o evinde geride bıraktıklarıyla yeni bir hayat kurmuştu.Ta ki davetsiz bir misafir kapasını çalana dek."
