Yankı

KARŞILAŞMA

"Acıların en keskinlerinden biri olan vicdan azabı, yaşananları beynine öyle bir kazımıştı ki, ne rahat bir soluk alabiliyor ne de başka bir şey düşünebiliyordu." Aşk ve Gurur

Ferit uzun zaman sonra Seyran'ı gördüğünde bir an nefes alıp vermediğini fark etti,boğazındaki o düğüm bir yerden sonra rahatsız etmeye başlamıştı.Seyran'ın onsuz bir hayat kurma düşüncesi bile onu deli ederken şimdi arkadaşlarıyla bir arada görmek içten içe gururlandırsa da onu tamamen kaybettiği düşüncesini aklından atamıyordu.Emniyet kemerini yavaşça açtı ve elini kapıya doğru götürdü.

-Ferit oğlum bak yapma eğer şimdi oraya gidersen Seyran burdan da gidecek belki de onu hiç bulamayacağız.

-Abi bir şey yapmayacağım sadece merhaba demek istiyorum.

-Hayır şimdi değil.Gördük Seyran gayet iyi keyfi yerinde.

-Evet bensiz gayet mutlu.

-Hemen umutsuzluğa kapılma Ferit içinde neler yaşadığını bu küçük an da göremeyiz ki.

Abidin Ferit'in arabadan inmesini engellemek için arabayı çalıştırdı.

-Biraz daha görebiliyim be Abim.

-Feriit.

Ferit her ne kadar yalvaran bakışlarıyla Abidin'e baksa da Abidin çoktan arabayı hareket ettirmişti bile.Ferit ise hala Seyran'ın onsuz bir hayat kurabildiği fikrine inanmak istememekle meşguldu.Hep korktuğu,kaçmak istediği şey başına gelmişti.Seyran artık tamamen çıkartmıştı Ferit'i hayatından.

***

Seyran bir anda hareket eden arabının yansımasını görmek için başını uzattı ileriye doğru,nedenini bilmediği şekilde kalbi daha hızlı atmaya başlamıştı.Her ne kadar Ferit'in onun nerede olduğunu bilmesini istemese de bir anda kapıdan Ferit'in gelmesini istemiş gibiydi.Düşüncesiyle bile yüzünün kızadığını,ellerinin buz gibi olduğunu fark ettikten sonra silkelip kendine geldi.

-Her şey çok güzeldi elinize sağlık fakat ben artık müsadenizi isteyeyim.Günlerdir işlerimi aksatıyorum hala beni bekleyen çevirilerim var.

-Seyran iyisin değil mi?

-Hem de hiç iyi olmadığım kadar.

Seyran herkesle vedalaştıktan sonra içeri girip Derin'i öptü ve evine geçti.İçeri girdiğinde gözü kutunun içindeki sarı tokalara çarpmıştı.Latif Bey'in bir ilgisi olup olmadığını düşündü bir süre sonra bu düşüncenin saçma olduğuna kaanat getirip üzerini değiştirmeye gitti.Her ne kadar onu bekleyen işleri olduğunu bilse de dişlerini fırçalayıp yatağına girmeyi tercih etti.

Seyran artık eskisi gibi huzurla uyuyamadığı gözlerini kapattığında gözünün önüne Ferit'in gelmesi nedeniyle bir süre tavanla bakıştı.Ve bir süre sonra uykuya dalmıştı.

-Ah Feriit!

Seyran bir an uykusunda sıçrayarak uyandı Ferit'in vurulduğu günden beri belki sayısız bu rüyayı görmüştü ama hep uyandığında yanında Ferit'i görüp onu ürkütmeden kurşun yarasından öperdi.Bu evde ilk kez o rüyayı gördü ve yanında ne Ferit vardı ne de onu teselli edecek birisi.Seyran hışımla çıktı yataktan banyoya gidip elini yüzünü yıkadı ve Latif Bey'i aradı.

-Alo Latif Bey?

-Buyrun Seyran Hanım.

-E Latif Bey,Ferit nasıl?Daha iyi mi?

-Ah Seyran Hanım Ferit Bey'i bilirsiniz dün gece hepimiz uyurken çıkmış gitmiş hastaneden.

-Şimdi nerede?

-Yalıdayız.Sanırım dünki magazin haberinden fazlaca etkilenmiş iyi gözükmüyordu.

-Ya tabii bir de o vardı değil mi?Yani o komşumuz ve kızı Derin orada da annesini bekliyorduk biz.

-Seyran Hanım bana bir açıklama yapmak zorunda değilsiniz.

Seyran Latif Bey'in söylediklerinden sonra sinirlendi kendine.İyi günler deyip kapattı telefonu ama belirsizlikler içini bir kurt gibi yiyordu.Daha fazla dayanamadı ve Ferit'i aramak için eli telefona gitti.Uzun bir süre elini adının üzerinde dolaşsa da yapamadı hem onu arayıp ne diyecekti ki?Evin içinde biraz dolandıktan sonra aklına uzun zamandır gitmek istediği ama gidemediği gitse de ne anlatacağını bilemediği o yere gitmeye karar verdi.Hızlıca bir duşa girip taksiyi aradı ve binip yola koyuldu.Seyran hem gitmek istediği ama cesaret edemediği o yere neden şimdi gidiyorum? Düşüncesiyle başbaşka kaldı yol boyunca.Fuat abisinin mezarı belki de uzun zaman sonra Ferit ile kurabileceği tek bağ idi.

Seyran mezarlıktan içeri girdiğinde hem içinden tüm ölüler için dua ediyor hem de konuşacaklarını düşünüyordu ve bir anda kafasını kaldırdığında mezarlığın başında ağlayan Ferit'i gördü.Tıpkı o gün ki gibi....