"Her insan dağ değildir,yaslanma"
Ferit gördüğü haber karşısında şoke olmuştu ama o an umrunda olan tek şey Seyran'ın üzülmesiydi.Seyran uzun uzun Ferit' bakıyordu.
-Ne olmuş Ferit? Ne haberi?
-Y-yok bir şey Seyran.Saçmasapan haber yapmışlar işte.
-Tamam bakıyım ben de merak ettim.
-Hayır hayır Seyran canımızı sıkmaya hiç gerek yok.
Seyran eğilip Ferit'in elinden telefonu aldı.Haberi okumasıyla gözünden gözyaşları süzülmeye başladı.
-Ya ben daha kendim kabullenememişken bu ne?!
-Seyran bana bak güzelim.Bak bana.
Seyran sinirden ne yapacağını bilemez şekilde odanın içinde dolaşıryordu.
-Seyran bir durur musun?
-Ya duramam.Duramam anlıyor musun?
-Tamam durma ama sakin ol bir konuşalım bebeğim lütfen.
-Neyi konuşucaz Ferit? Bunun nasıl bir haber değeri olalir ya?
-Birileri canımızı yakmak istiyor.
-Tebrikler amaçlarına ulaşıyorlar canım yanıyor Ferit! Hem de çok.
Ferit Seyran'a sarıldı.
-Lütfen böyle söyleme kahroluyorum.
Seyran Ferit'e daha çok sarıldı.
-Ferit lütfen bu ülkeden gidebilir miyiz? Bizi kimsenin bilmediği,izimizi kimsenin bulamadığı sadece sen ve benim olduğum.
-Gideriz tabii ki sen yeter ki iste ama önce lütfen sakinleş,lütfen.
-Kim yaptırdı bu haberi ya? Kimse bilmiyordu ki?! Çıldıracağım!
-Aklıma tek bir kişi geliyor Seyran ama ona da ben ihtimal vermiyorum.
-Ablam?
-O kadar da değil Seyran.
-Doğru diyorsun ablam bana asla böyle bir şey yapmaz ne olursa olsun.
Seyran ile Ferit uzunca bir süre sarılıp oturdular.Seyran yıkılmış bir haldeydi.Ferit ise onu sakinleştirmeye,rahatlatmaya çalışıyordu.Ferit'in telefonları asla susmuyordu.Önce dedesi,babası,annesi..
-Bebeğim bir duş alıp rahatlamak ister misin?
-Hayır sadece uyumak istiyorum.
Seyran o karanlık günlere geri dönmüş gibiydi.Sadece yatıp saatlerce tavanı ve halıyı seyretmek istiyordu.Ama Ferit bu sefer buna izin vermeyecekti.Ferit Seyran'ı yatağına kucağında götürdükten sonra dedesini arayıp bu haberi kimin yaptırdığını öğrenmesini istedi.O sırada Aslı ve Kaan gelmişti.
-Seyran nerede?
-İçeride uyuyor.
-Nasıl peki?
-Çok kötü.
Ferit her ne kadar saklamaya çalışsa da gözyaşına hakim olamamıştı.
-Ferit Seyran'ı sakın yalnız bırakma.
-Asla böyle bir şey mümkün değil.
-Ferit kardeşim bir şeye ihtiyacınız olursa her zaman buradayız.Kafanızı dağıtmak isterseniz her zaman buradayız.
-Teşekkür ederiz sağolun.
Ferit bahçeden çıkıp yatak odasına geçti.Seyranın yattığı tarafta yere çökmüş başını yatağa dayamıştı.Seyran şu an böyleyse o dönem neler yaşamıştır diye düşünmekten kendini alamıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yankı
Fiksi Penggemar"Seyran uzunca bir süre yandığı ve yaktığı o yangından kurtarabilmiş miydi kendini?Küçük verandalı o evinde geride bıraktıklarıyla yeni bir hayat kurmuştu.Ta ki davetsiz bir misafir kapasını çalana dek."
