ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1/ part 2

114 22 56
                                    

 Είδε τον άνδρα να πλησιάζει και να κάθεται δίπλα της δείχνοντας άνετος.

«Πώς είναι δυνατόν μία κόρη Γερουσιαστή να έχει ένα τέτοιο αυτοκίνητο; Ήμουν σχεδόν σίγουρος πως ο πατέρας σου θα επιθυμούσε να μετακινείσαι με ασφάλεια»

«Πώς είναι δυνατόν να..;»

«Ω, έλα τώρα. Όλοι γνωρίζουν την ιστορία σου καθώς και το γεγονός πως ο πατέρας σου μισεί τις μουσικές τέχνες. Παρά το γεγονός πως έχει κακό όνομα, ειδικά σε αυτό το Πανεπιστήμιο, εσύ τουλάχιστον κατόρθωσες να τον πείσεις, ώστε να σπουδάσεις εδώ»

«Το πάλεψα ολομόναχη!»τινάχτηκε επάνω καθώς υπήρχε κάτι στην ατμόσφαιρα που δεν της άρεσε καθόλου. Αυτός ο νεαρός είχε κάνει την εμφάνισή του από το πουθενά και τώρα την είχε στριμώξει με απανωτές, αδιάκριτες ερωτήσεις «Νομίζω πως η ζωή μου δεν σε αφορά. Αξιοκρατικά πήρα την υποτροφία, μονάχα αυτό να γνωρίζεις»

«Εντυπωσιακό» την κοίταξε διαπεραστικά.

«Πολλοί το αγνοούν, ωστόσο οι σχέσεις με τον πατέρα μου δεν είναι όπως πριν από πολλά χρόνια. Επομένως έχω μάθει να στηρίζομαι στις δικές μου δυνάμεις και αυτό είναι κάτι που τουλάχιστον με κάνει ευτυχισμένη»

«Λυπάμαι που το ακούω αυτό»

«Και εγώ λυπάμαι εδώ και χρόνια»

Άφησε μία ανάσα βαριά να της ξεφύγει και ψηλάφισε ελαφρώς άτσαλα το κόψιμο στο μέτωπό της. Για δευτερόλεπτα, άγγιξε με το χέρι της το μαντήλι που της είχε δανείσει ο ψυχρός της καθηγητής, ο οποίος δεν εννοούσε ούτε στιγμή να κάνει πίσω. Το πρόσωπό της συσπάστηκε από το ελαφρύ κάψιμο που αισθανόταν, ενώ άγγιξε τον μπροστινό καθρέπτη, προκειμένου να ρίξει μία ματιά στην πληγή.

«Μισό λεπτό!» ακούστηκε αλλαγμένη η φωνή του άγνωστου Κέβιν, όταν η κοπέλα ανακάλυψε πως τόση ώρα την ηχογραφούσε.

Ο πανικός σταδιακά ξεκίνησε να κάνει κατάληψη στην ψυχή και στο κορμί της που έτρεμε. Φυσικά εκείνος δεν είχε σκοπό να δώσει τα στοιχεία του, ίσως μονάχα την αλήθεια πως ήταν δημοσιογράφος που εργαζόταν στο Βήμα της Βιρτζίνια.

«Ποιος στο ανάθεμα είσαι!» ξεφώνισε οργισμένη «Θέλω απαντήσεις και μην τολμήσεις να προσπεράσεις την ερώτηση!»

«Το όνομα και η ιδιότητά μου αρκούν» ψέλλισε σαρκαστικά, όταν η κοπέλα προσπάθησε να φύγει, ακούγοντας τον χαρακτηριστικό ήχο κλειδώματος της πόρτας.

SOLO- μόνοςWhere stories live. Discover now