Έμειναν για λίγο σιωπηλοί, ώσπου το αμάξι ξεκίνησε να παγώνει, το ίδιο και εκείνη. Εξαιτίας του πατέρα της κατά πώς φαινόταν, αδυνατούσε να ζήσει μία φυσιολογική ζωή. Ακόμη και στο παρελθόν την είχαν κυνηγήσει δημοσιογράφοι, θέλοντας να εκμαιεύσουν πληροφορίες και προσπαθώντας να εκθέσουν τη συναισθηματική κατάρρευση του υποψήφιου Γερουσιαστή. Για ένα διάστημα, πίστεψε πως είχε καταφέρει να τους ξεφορτωθεί. Πως δεν είχε απομείνει πλέον σάρκα για να ξεσκίσουν. Ως και το μεδούλι είχαν ρουφήξει. Αν υπήρχε όμως έστω και μία περίπτωση, αυτή η σκιά να μην είναι δημοσιογράφος, τι θα έκανε; Αν προσπαθούσε να της κάνει κακό; Δεν είχε ιδέα πόση ώρα είχε περάσει, καθώς πλέον το μυαλό της είχε σταματήσει, ξεκινώντας αργά να βυθίζεται στα στάσιμα νερά ενός βούρκου.
«Άβα, μίλησέ μου» ακούστηκε η οικεία του φωνή, θαρρείς από τα απύθμενα βάθη ενός τούνελ.
Τα δάκρυα κυλούσαν από μόνα τους, σιωπηλά, όταν το κεφάλι της αργά στράφηκε προς το μέρος του.
«Συγγνώμη για αυτό όλο κύριε Μαρκάμ. Σας έχω τραβήξει στα προβλήματά μου»
Το βλέμμα του έκρυβε μία νότα θλίψης. Από το στήθος του ελευθερώθηκε ένας αναστεναγμός.
«Έχω προσπαθήσει και εγώ να κρατήσω τα προσχήματα. Φυσικά, ακόμη το κάνω κατά τη διάρκεια των μαθημάτων. Εκτός από αυτά όμως,λοιπόν, θα επιθυμούσες να διατηρήσω την τυπικότητα; Ό,τι σε κάνει εσένα να αισθάνεσαι πιο άνετα. Εξάλλου, γνωρίζω πως εμείς οι δύο για χρόνια είχαμε περίεργες σχέσεις. Ήμουν ο αυστηρός και απρόσιτος καθηγητής που σε είχε βάλει στο μάτι. Όσο όμως περνά ο καιρός, νομίζω πως αντιλαμβάνεσαι ότι σε είχα ξεχωρίσει» για λίγο απομακρύνθηκε «Άνοιξες το δώρο;» ρώτησε αμήχανα.
«Ήταν πολύ όμορφο, ευχαριστώ. Επίσης, ούτε εγώ επιθυμώ να διατηρήσω τις τυπικότητες. Θέλω να πω, έχουμε ανταλλάξει και ορισμένες κουβέντες, με έχεις φιλοξενήσει...»
«Σκοπεύω να το ξανακάνω. Είσαι μόνη σου, σε μία γειτονιά που ο Θεός να τη κάνει δηλαδή και υπάρχει κάποιος εκεί έξω που σε παρακολουθεί. Προσωπικά, δεν αισθάνομαι καλά να σε αφήσω, εκτός αν ο φίλος σου ο Μάισον, σκέφτεται εκείνος να σε φιλοξενήσει. Είναι καλύτερα;»
«Επέστρεψε στο σπίτι του, ωστόσο δεν θα ήθελα να τον μπλέξω τώρα που βρίσκεται ακόμη στην ανάρρωση και όσο και αν τον αγαπώ, ο πατέρας του είναι αυστηρός και ορισμένες φορές, περνάμε το λάθος μήνυμα. Αν με δει στο σπίτι του, φιλοξενούμενη, θα υποθέσει πως πιθανότατα έχουμε δεσμό, κάτι που δε ισχύει. Μην ανησυχείς όμως. Κλειδώνω κάθε βράδυ»
YOU ARE READING
SOLO- μόνος
RomanceΗ Άβα έχει ως όνειρο να ασχοληθεί με τη μουσική που ρέει στις φλέβες της, βρίσκοντας απέναντί της τον πατέρα της. Η ζωή της ωστόσο γίνεται δυσκολότερη όταν βρεθεί και στο στόχαστρο του καθηγητή της. Θα πρυτανεύσει άραγε η αρμονία; Ή θα χάσει τον μεγ...
