Moonlight Academy: The Lost Heart

Kabanata 17

"What are you doing here?" Pabulong na sabi ng babae habang nasa may gilid siya ng training field kung saan walang makakita sa kaniya.

"May balita ako." Sabi ng uwak na si Abel.

"What is it?"

"The couple has finally decided. Babalik na sila dito sa Moonlight, bukas na bukas." Pagbabalita ng uwak.

Sumilay ang isang ngiti sa labi ng babae, ngunit may kadahilanan ito. "Finally! But wait, couple?"

"Oo, teh, couple. Sila na. Nagsabi na ng three words."

Napasapo sa noo niya ang babae. Matapos ay galit na naman siyang tumingin sa uwak, inis na inis.

"That won't be a cause. My plan is already settled."

***

Miaralyn's point of view

Nagliligpit na kami ni Yohan ng gamit namin, ang mga appliances at kasangkapan ay pinatabi na muna namin kay Aling Che, pwede din naman nila itong gamitin para hindi masira.

Nakapag-desisyon na kami ni Yohan na bukas na uuwi sa Moonlight. Kailangan na namin natapos itong semester ng pag-aaral namin kun'di ay hindi pa kami makakagraduate. Hahabol na lang kami sa mga naiwan naming gawain.

Matatagalan pa siguro kami ni Yohan na makabalik dito sa Batanes... sa mundong ito.

"Are you ready?" Yohan asked me, bago kami sumakay sa private jet ni Tito Sean. Ito na lang ang pinagamit niya sa amin para 'di na hussle sa pagbili ng ticket at pagsakay ng bangka.

Humigpit ang hawak ko sa kamay ni Yohan bago tumango. "I'm ready..."

Pagdating sa Manila ay sinalubong agad kami ni Tito Sean, Ninang Cassie, Grandma Calixta, at Lolo Sandro.

"I'm so glad to see you again." Niyakap ako ni Ninang Cassie kaya niyakap ko rin siya pabalik.

They were so glad me and Yohan finally decided to go back to Moonlight. And that...  We're are together. A couple indeed.

"Pabigay na lang po yung gamit namin sa Pampanga, Sendara subdivision. Kay Ate Merry at Kuya Tope." Binigay ko sa kanila ang gamit namin ni Yohan. That place is were our things belong. Maiintindihan naman na nina Ate Merry iyon.

"Makakaasa ka." Tito Sean said.

Hinatid na nila kami sa may portal. After weeks of escaped... babalik din pala kami ni Yohan sa naging rason kung bakit kami nagtatago. We still need to take a lot of responsibility there.

When we entered, Moonlight World. We already knew that they're here waiting for us to come home.

I hugged my Mom... so tight. I missed here.

"I'm sorry for running away..." I tried my best not to cry, but it was hard not to.

Kumalas siya sa yakap at hinawakan ang magkabila kong pisngi. "No, I'm sorry. I'm sorry for ruining your birthday. I'm sorry for letting you set up in that kind of situation. I should have told you first, ask for you permission."

Malungkot akong ngumiti. "it's okay, Mom. Nangyari na at hindi na natin mababago iyon. What we need to do now is to wait and accept."

Yumakap din ako kay Mama at kay Papa. Mas lalo na kay Avia, halos matumba na kami sa sahig dahil sa yakapan namin, akala mong ilang taon kaming hindi nagkita.

"I missed you..." She whispered.

"I missed you too, Avianna."

We had a fine dine meal in the Ravaryn Kingdom, with my mother's friends and grandmother's friends. Nasa isang mahaba kaming table. They all gave me and Yohan a warm greetings and a little advice. Hindi ko pa sila naririnig na magsabi tungkol doon sa naging surprise announcement noong birthday ko.