-Alaz Siyamer
Gece boyunca uyuyamamıştım.Bu yarışma işinden sonra asla rahat değildim.Babamın şu saçma işlerindende kardeşin diye getirdiği o çocuktan da bıktım.Her haltı onun için yapıyor.Küçükken bile en çok ona sevgi gösterirdi.Keşke kanından olsaydı,gerçi kanından olan bir çocuğa bile bu kadar sevgi göstermezdi babam.O çocuk bizimle beraber yaşamaya başladığından beri her şey ters gitmeye başlamıştı.Ama ben hep onun için bir şeyler yapmıştım.Şimdi ben yine onun için buradayım.Asla bulunmak istemeyeceğim bir ortamdayım.
Elimde tuttuğum kola kutusunu masanın üzerine koyarak iç çektiğimde karşımda oturanlar bana baktı.
Hiç hevesli olmadığım şu yarışmada yarışmadan yönetecek olmam beni sevindiren tek şeydi.
"Hazırlıklar tamam mı Cemal?"diye söze girdiğimde gözler üzerimdeydi hâlâ.Cemal evet anlamında kafasını ileri geri salladı.
Ağır adımlarla ayağa kalktım ve kola kutusunu elimin içinde iyice ezdikten sonra çöpe doğru fırlattım.Malikanenin çıkış kapısına doğru yürürken diğerleri de peşimden geliyordu.
Dışarı çıktığımızda adamlarımdan birine yarışmacıları arabalara yerleştirmesini söyledim.Gerekli hazırlıklar bittikten sonra hâlâ arabalara yerleşmemiş olanlar vardı.
O kızın arkadaşı da bunlardan biriydi.
Arabanın kapısını tekrar açarak indim.Sıkıntılı nefesimin ardından biraz sert bir sesle "Neyi bekliyor..."gözlerim Asır'a kaydı. "sunuz?"dedim.
Gözlerime baktı.Onu kırmıştım.Sadece dün değil,önceki günlerde de kırmıştım.
"B-bir işim var burada.Siz gidin ben yarın geleceğim.Bugün gelemem.Lütfen..."dedi ,nedenini biliyordum ve burada kalmakta ısrarlıydı.
Kırgındı,kırılmıştı,bir cam gibi çabuk kırılır çabuk keserdi.Onu iki günde tanımıştım.Ama istersem unutabilirdim de.
Asır'a döndüm."Siz gidin ben burada kalacağım."
Mahcup bir ifadeyle omzuma dokundu.Sıcaktı elleri.Fazla sıcak.
"Hiç gerek yok,kalmanıza.Siz de gidin ben işlerimi halledip yarın size haber veririm."dedi.
Elbette onun için kalmıyordum.Ne düşünüyordu ki?
"Yarışma kuralları gereği hiçbir yarışmacının diğerlerinden ayrılmasına müsade etmeyiz,siz istisna bir durumdasınız.Yarışma güvenliğimiz için bir yarışmacının yanında böyle durumlarda mutlaka bir yetkili durmak zorundadır."diye karşılık verdim.
Elfin,uslu bir kız çocuğu gibi başını eğdi.
Belki de gerçekten öyleydi.O uslu bir kız çocuğuydu.
Asır kısa bir an öylesine baktı.Sonra kafasını salladı ve arabaya geçti herkes.
Önce uzaklaşmalarını bekledim.Sonra ruhuma değinen o sesi.
"Gerçekten yarışma şartları için mi buradasın,söylesene?"dedi sakin sesiyle Elfin.Sorusunu cevapsız bırakarak içeriye doğru ilerledim.Peşimden geliyordu ve kapıyı o daha gelmeden kapattım.
Buna ne derlerdi bilmiyorum ama ben bunu 'şaka' olarak tanımlıyordum.Küçük yumruklarıyla kapıyı yumrukladı.Ve ardından o sakin sesi geldi.Kızarken bile sakin çıkan sesiyle bu yarışmaya nasıl katılmıştı anlamıyordum.
"Şimdi benim burada kalmamın ne anlamı var?İçeriye girmediğim sürece!"dediği an iki gün öncesi canlandı gözlerimde.O da bunu fark etmiş olacakki yumruk yaptığı elleri yavaşça geriye doğru indi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asrın Hikayesi
De Todo"Asır...Yıllardır çözülmeyi beklenen sır.Bu sırrı çözmek Afra'nın elinde.Bakalım bu görevde aldığı yaralar,Alaz'a olan bağlılığı kadar büyük mü?" "Asrın sırrı çözüldüğünde felaket yaşanacak.Ne gök mavisi ne yaprak yeşili kalacak.Bunu sadece Alaz Ala...
