"Asır...Yıllardır çözülmeyi beklenen sır.Bu sırrı çözmek Afra'nın elinde.Bakalım bu görevde aldığı yaralar,Alaz'a olan bağlılığı kadar büyük mü?"
"Asrın sırrı çözüldüğünde felaket yaşanacak.Ne gök mavisi ne yaprak yeşili kalacak.Bunu sadece Alaz Ala...
Selammmm bebişlerimmm:) Bu bölümü size yılbaşı özel olarak atacağım.Yani birlikte sabahlayacağız:)))) Umarım yeni yılınız bu yılınızdan kat kat güzellikleri beraberinde getirir.Savaşsız,hastalıksız,kavgasız gürültüsüz,musmutlu yıllarımız olsun.
Hepinizi öpüyorum,aşk bahçelerim💕
Biraz da bölüm hakkında bilgi vermek istiyorum.Bu bölümde +18 içeren sahneler olacak.Geçmek isteyenler için bir sonraki bölümden devam ettireceğim. Unutmayın seviliyorsunuz...
***
-Bir hafta sonra-
Her şey yalandı. Yarışma,kaza,yarışmacılar, kısacası her şey.O yalandı mesela.Onun hissettirdikleri yalandı,hisleri yalandı.Baştan aşağı yalandı.Mesela adı doğru muydu?Kime,neye güvenmeliydim? Hangi kapıya sığınıp,hangi omuza baş koyacak,hangi derde derman bulacaktım? Ben ruhumun derinlerinde bir bilinmezlikte kaybolmuştum.Adıma henüz bir kayıp başvurusu dahi gelmemişti.
Islak ellerimi pantolonumun yan taraflarına sürterek kurulamaya çalıştım.Meyve tabağını alıp sandalyeye oturdum.
"Kuzum." Yalın ve duru bir sesle başımı kaldırdım.Elfin,soyduğum elmalarda birini ısırarak yiyordu.Aynı zamanda bir haftadır mevcut olan bu melankolik halimi sorguluyordu.
"Biliyorum,onun hakkında tek bir kelime dahi etmemi istemedin ama"cümlelerine daha fazla katlanamayıp kesmek zorunda kaldım. "Ama ne?"dedim fısıldayarak.
"Asır'dan dört gündür haber alınamıyormuş.Ben de belki bilmek istersin diye söyleyeyim dedim." "Kim söyledi bunu sana?"başımı eğerek hafifçe gülümsedim. "Alaz mı? Yalandır o."diyerek ayaklandım.
"Her şey gibi o da yalandır.Yapma be Elfin.Ben bile artık anladım.Söyle onlara başka yalanlarla karşıma çıksınlar."aceleyle o da benim az önce yaptığım gibi ayağa kalktı. "Asıl sen yapma Afra.Bir haftadır kendini yiyip yiyip bitiriyorsun.Görmüyor muyum zannediyorsun?O görüşmeye gitmeseydin bunlar yaşanmayacaktı."
Ne? Gerçekten soruyorum,ne? Karşımdaki mi Elfin değildi yoksa ben mi ben değildim anlamıyordum. "Elfin sen ne dediğinin farkında mısın?"
"Evet farkındayım.Ben seni düşünüyorum,benim bütün varlığım sensin.Gözümün önünde yok olmanı istemiyorum.O yüzden şimdi ne sorarsam doğru cevap vereceksin tamam mı?"
Ellerimden saçlarımı geçirip tekrar koltuğa oturdum. "O gece,bir hafta önce neler yaşandı?"