Yaşamım boyunca ruhum bir alev topuna dönüşmüş, karşısına çıkan her şeyi yakıp geçmişti ve geriye sadece külleri kalmıştı. Ve benim iki seçeneğim vardı ya bu küllerin arasında boğulup gidecektim ya da bir anka kuşu misali küllerimden doğacaktım...
...
Bugün bana değişik sözler söyleyen Kara'yı gördüm. Beni görür görmez gözlerini kaçırdı. Dikkatimi çeken şey ise sağ gözünün altındaki morluk oldu.
Önce Fırat, sonra Kara.
Neler oluyor bu akademide?
Hava soğuk olduğu için bedenim titriyordu. Bu soğukluğu bir nebze azaltmak için kantine gittim.
Bir kahve alıp masaya oturacağım sırada Doktor'un da kantinde olduğunu gördüm. Hızlı adımlarla giderek onun masasına oturdum.
İlgilendiği telefonundan başını kaldırıp bana bakmıştı. "Hayırdır?" diyerek göz kırptı.
"Amirimle aynı masada oturmak istedim, problem mi var?" dedim arkama yaslanarak.
Elindeki telefonu cebine koydu, kollarını masanın üstünde birleştirerek bana doğru eğildi "Yoo, problem yok. Şaşırdım sadece. Sonuçta senin de ekipteki diğerleri gibi çalışmaya başlamış olman gerekiyor"
Doğru ya. Ben hiç araştırma yapmadım, ki nasıl yapılacağını da bilmiyorum.
"Çalışmaya başladım zaten"
Yoo. Operasyondaki adamın adını bile unutmuştum.
Tek kaşını kaldırdı "Öyle mi?" dedi ardından beni test etmek için bir soru sordu "O zaman söyle bakalım adamın hakkında neler biliyorsun?"
İşte şimdi sıçmıştım.
Yalan söyleme vaktiydi.
Amann canım, yalandan kim ölmüş?
Tam yalanlarımı uyduracakken araya giren bir ses buna engel oldu "Doktor, canım nasılsın?" diyerek masamıza bir kadın oturdu.
Sarışın, kahverengi gözlü olan bu kadın 20'lerinin sonunda gibi görünüyordu. Kolunu Doktor'un omzuna atmıştı. Doktor, omzunu ondan kurtarmak için rahatsızca yerinde kıpırdamıştı.
"İyi, sen?" diye kestirip attı Doktor.
"Ben de iyiyim canım." dedikten sonra kadının gözleri bana kaydı.
Alaycı bir gülümsemeyle konuştu "Sen kimsin?"
Tam cevap verecekken Doktor benim yerime konuştu "Benim ekibimden."
Sesi net çıkıyordu. Kadının gözü anlık olarak Doktor'a kaydı, daha sonra yeniden bana döndü "Gider misin, özel bir şey konuşacağız."
Ses tonu aşağılayıcıydı. Başka bir zaman olsa bu kadar sakin kalmazdım ama şu an hiçbir şey yapasım gelmemişti.
