"Uyan, kavga et, sigara iç, dolandır, uyu. Hayır, ben bundan ibaret değilmişim.." K.T.
Bir dolandırıcı çetesinin üyesi olan Karmen, çeteyle birlikte dolandırmak için Türkiye'nin en zengin iş adamlarından birinin evine girer ve zulalarını patlatırlar...
Bölüm için sizden bol bol yorumlar bekliyorummm!🫶🫶
İyi okuamalarrrr!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
22.Bölüm: Bakılamayan Yüzler.
Akgün.. onu gerçekten seviyordum.
Çok az zaman geçirmemize rağmen onunla geçirdiğim her an benim gözümde çok kıymetliydi.
Ayrıca o eve her şeye rağmen sırf beni korumak için geri dönmesi.. düşüncesi bile içim kıpır kıpır ediyordu.
Kendimi onun yanında değerli hissediyordum.
"Sen açsın, dimi? Evde buzdolabı olmadığı için kahvaltı hazırlayamam." Diyerek ayağa kalktı ve göz ucuyla bana baktı. "Ama seni kahvaltıya çıkarabilirim. İzniniz var mı hanımefendi?" Diye sorması ile gülmüş ve kibarca uzattığı elini tutarak ayağa kalkmıştım.
"İznim var beyefendi, bu lütufa sahip olabilirsiniz." Dediğimde o da gülmüş ve üstünü değiştirmek için yukarıya çıkmıştı. Akgün'ün gerçekten beni sevip kardeşi gibi gördüğünü gözlerine bakarak bile anlayabiliyordum.
Dakikalar sonra kapı çaldığında ayağa kalkmış ve kapıya doğru yaklaşmıştım. Açmak yerine parmak uçlarımda yükseklip merceğe baktım, birkaç adamdı.
"Akgün?" Diye seslendiğimde çok geçmeden hemen yanıma gelmişti. Merdivenlerden inerken göz kırpınca kapıyı işaret edip geriye gittim.
Üzerine siyah bol bir pantolon ve siyah boğazlı kazak giyinmişti. Kazağı bol değildi ama dar da diyemezdik.. Vücudunu sararken kazağı içine sokmuştu ve kemer takmıştı.
Gerçekten çok yakışıklıydı.
"Buyurun?" Diyen sesi ile kendime gelip kapıya dönmüştüm. "Akgün Taşkın? Eşyalar için geldik." Demesiyle Akgün hemen yana geçmişti.
"Evet benim, söyle geçin." Demesi ile içeri girmişlerdi. Önden gelen adamlar büyük bir koltuk getiriyordu. Akgün adamlar ile ilgilenirken kenarda sessizce bekliyordum.
İlk önce gri bir koltuk yakımı yerleştirilmişti ilerideki salona. L koltuktu ve iki tane de tekli koltuk vardı. Ortaya cam bir sehpa gelince televizyon ünitesi de konulmuştu karşıya.
Salon oldukça şık duruyordu artık. Salondan sonra birkaç oda daha yerleşmişti be son şeyler kalmıştı.
"Bunlar nereye abi?" Diye soran adamla Akgün onlar döndü. "O eşyalar üst kata. Göstereyim." Diyerek önden gittiğinde adamlar büyük bir yatağı yukarı çıkarmaya başlamıştı ama kurulu değildi. Bunun gibi birkaç eşya daha çıkarken gördüğüm makyaj masası ile duraksadım ve kaşlarımı çattım.
