Yılbaşı Kaybı/ Yarı texting/

0.8

PortakallıPekinÖrdeğim: Üniversiteye ne zaman döneceksin? Bir senedir bu okul bomboş. Yoksun...

Derya: Aslında dönmek istiyorum ben ama annem ve babam bu duruma hoşnut bakmıyor. Hatta yatay geçişle başka bir okula almayı düşünüyorlar.

PortakallıPekinÖrdeğim: Ne demek başka okul? Saçmalamasınlar? Seni zaten alıp götürdüler. Yoksun hiç bir yerde. Okula dönersin diye bekliyorum bir ümit. İyice beni senden kopartıyorlar.

Derya: Ailem bunu neden istesin ki?

PortakallıPekinÖrdeğim: Hiç bir zaman aramız mükemmel olmadı zaten ailenle. Ne beni istedi, ne arkadaşlarını.

Derya: Ailemin yanlış tercih yaptıklarını düşünmüyorum. Kim çocukları için kötü seçeneği seçsin. Bildikleri vardır herhalde.

PortakallıPekinÖrdeğim: O yüzden mi hafıza kaybı yaşadığını anladıkları ilk an her şeylerini toplayıp gittiler. Senin bizi hatırlamayacağını anlayınca alıp götürdüler. Neden daha önce götürmediler? Çünkü senin bize verdiğin değeri biliyorlardı. Bizden ayrılmayacağını da biliyorlardı.

PortakallıPekinÖrdeğim: Neden bizi sevmediler emin ol çözebilmiş değilim. Kendim için fikirlerim var. Biricik kızlarısın sonuçta. Ben de kızlarının sevgilisiydim. Fakat arkadaşlarını da sevmediler. Ailen resmen sadece senin için onlar olmasını istiyordu. Tek konuştuğun ailen olsun. Tek arkadaşların aile olsun istiyorlar.

Derya: Bilmiyorum... gerçekten tek güvencem ailem. Ailemin sadece ailem olduğunu hatırlıyorum. Hafızam bile bana yabancıyken kime inanmam gerektiğini de bilmiyorum.

PortakallıPekinÖrdeğim: Eskiden sadece birbirimize güvenirdik. Herkes yalan, biz gerçeğiz derdik. Nasıl bu noktaya geldik?

Derya: Özür dilerim. Bizi böyle bir duruma soktuğum için.

PortakallıPekinÖrdeğim: Saçmalama. Senin özür dilemen gereken hiç bir şey olmadı.

Derya: Oldu

PortakallıPekinÖrdeğim: Nasıl yani, nasıl oldu?

Derya: Seni unuttum.