Çantasını, arabaya yerleştiren Atlas'a bakarken yaptığımın ne kadar doğru olduğunu zihin süzgecimden geçirdim.
Yeni tanıştığım biri ile hafızamı kaybettiğim şehire gidecektim.
Bu yaptığım tam bir delilikti.
Yapmamam gerekiyordu. Başıma her şey gelebilirdi.
Ama içimden yapmak geliyordu.
Ya kötü şeyler yaşarsam...
Ya iyi şeyler yaşarsam...
Bunu yapmamam gerekiyordu ve bu yüzden...
Ayaklarım ona doğru adım attı.
Yapacaktım.
Sırt çantamı elim ile düzelterek hafifçe öksürdüm.
Ben buradayım demek istemiştim aslında.
"Gelmişsin."
"Gitmeden önce sormak istediğim şeyler var."
"Tabii, dinliyorum."
"Nerede kalacağız?"
Sırtımdaki çantayı alıp arabaya atarken bana döndü.
"Arkadaşımın kafesi var. Kafenin arkasından küçük bir oda ayarladı bize. Para ihtiyacın olursa kafede çalışabilirsin."
Bana dönerek yaptığı açıklamaya kafa sallarken bir an da bunu yapmanın saçmalık olduğunu düşünüyordum.
"Uzun süre İzmir de kalmayacağım. Sadece iki gün. Sonra tekrar döneceğim. Amacım Deniz'i görüp eski ortamımı tanımaya çalışmak."
Kafası ile beni onaylarken aynı zamanda arabanın ön koltuğa yerleşirken benim de yerleşmemi bekledi.
Benim için son karardı...
Çekip gitmeli miydim?
Çantamı çoktan arabaya koymuştu...
"Bana tuzak kuramadığını nereden bileyim? Ülkenin hali ortada."
Dediğime burukça kafa salladı.
"Adam olmayan kişiler yüzünden tüm kızların güveni sarsıldı değil mi?"
"Sadece kızlar değil. Artık insanlar hiç bir insana güvenmiyor."
Dediğime olumlu anlamda kafa salladı ve bekle anlamında elini göstererek, eve girip birkaç dakika sonra tekrar geri geldi.
Elindeki bir kutuyu bana uzattı.
"Biber gazı. Eğer biraz bile olsa rahatsız hissedersen sık gitsin."
Jestine hafifçe güldüm.
Açıkçası beklemiyordum...
"O zaman İzmir yolcusu kalmasın."
Diyerek tekrar koltuğa oturdu.
Ben de elimdeki biber gazımı önüme alarak oturdum.
"Niye sen de biber gazı var."
"Çünkü kız kardeşim var."
Korumacı abi modeli demek...
Arabayı çalıştırması ile uzun bir süre sessizlik oldu ve bu sessizlikten rahatsız olduğu için konuşmaya başladı.
"Annenler, İzmir'e gittiğini biliyor mu?"
Dediğine olumsuz anlamda kafa salladım.
Evet bir de öyle bir sıkıntımız vardı...
Ne diyeceğimi bilmiyordum ben de İzmir'e gidince söylemeye karar verdim.
Yoksa izin vermezlerdi.
"Demek şu an seni baya kaçırıyorum."
Dalga geçmeye başlayınca hafifçe omzuna vurdum.
"Niye vuruyorsun, haksız mıyım? Seni kaçırdım artık evlenmek zorundayız."
Hâlâ gülerek söylediği cümle ile kaşlarımı kaldırarak ona baktım.
"Kusura bakmayın beyefendi ama daha gencim. Gezip tozacağım."
"Tüh be, o zaman sizi bekleyeceğiz. Yapacak başka işim yok."
Dalgayı devam ettirmesi ile şakanın sonunun gelmeyeceğini anlayarak radyodan şarkı açtım.
Fakat çok sevdiğim şarkılar gelmeyince kapatıp telefonumdan Dolu Kadehi Ters Tut'un Özler Oldum şarkını açtım.
Öyle çat diye çekip gidebileceğini düşünmemiştim hiç
Takdir ettim, aferin. Güzel hareket
Yoktu bende o cesaret
Ya da ne bileyim o maharet
Öylece kalıverdim, pişman oldumKendimi tutamayarak bağırarak söylemem ile o da bana eşlik etmişti.
Sen gittin ya, özler oldum
Yollarını gözler oldum
Sen gittin ya, özler oldum
Yollarını gözler oldum"Şarkıyı biliyor musun?"
"Bilmemem mi gerekiyordu?"
"Hayır, sadece beklemiyordum."
"Susar mısın? En sevdiğim kısım geliyor."
Enteresan bir şey yapmalıydım
Bir şekilde bir yolunu bulmalıydım
Düşündüm, harap oldum. Taşındım, ziyan oldum
"Unutamazsın" demiştin, haklı çıktın
Ne diyordum? Heh, terkedildim!
Sükse yapar mıyım anlatsam?
Haklıyken haksız oldum. Gül gibi sararıp soldum
Sonunda çareyi dansta buldumŞarkıyı bağırarak söylemesine gülerken aynı zaman da telefonumdan sonraki çalacağım şarkıyı ayarlamaya çalışıyordum.
O sırada yukarıdan gelen bildirim ile kaşlarımı çattım.
PortakallıPekinÖrdeğim: Engeli kaldırmışsın.
PortakallıPekinÖrdeğim: Niye sana yazmam için fırsat veriyorsun bana.
~~~
Ayyy selam selam
Nasılsınız...
Bayramınız şimdiden kutlu olsunnnnn.
Neler yapıyorsunuz? İyi misiniz?
Buraya ders hakkında bir şey yazmamak çok zor. O yüzden yazıyorum. Birazdan türev çözeceğim.
Kendinize cici bakın muahhhhh
(Yazım yanlışı varsa yorum olarak düzeltebilirsiniz. Kontrol etmeden atıyorum)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yılbaşı Kaybı/ Yarı texting/
Fiksi RemajaPortakallıPekinÖrdeğim: Tekrar başlar mı hikayemiz? Derya: Kimsin? PortakallıPekinÖrdeğim: İşte canımı en çok acıtan da bu.