~Minho~
Pislik adamın tekiyim ben, cidden pislik adamın tekiyim. Şimdi tak ediyordu kafama anlık sinirle söylediğim aptalca sözler paramparça ediyordu beni sadece beni değil Jisung'u da. Bipolar herifin tekiyim bir işe yaramam ben. Anlamıyorum neden insanlar beni seviyor neden Jisung beni sevdi? Haketmiyorum. Hatalıydım biliyordum ama bunu yapmak zorundaydım. Jisung'un öldürdüğü annemin yeni kocasının çocuğuydu ondan utanç duyuyordum nefret ediyordum bu yüzden bir üvey kardeşim olduğunu kimseye, Jisung'a dahi söylememiştim. Ne olursa olsun benim sevgilim üvey kardeşimi öldürmüştü onu sevmesem bile ailem Jisung'u bırakmamı yoksa ona çok fazla acı çektireceklerini söylüyorlardı korktum çünkü biliyordum yaparlardı kafalarına ne koydular ise yaparlardı öyle korkunç insanlardı onlar nefret ediyordum önüme iki seçenek koydular ya Jisung'u kötü bir şekilde terk edeceğim ya da onlar Jisung'a benim Jisung'uma ağıza alınmayacak şeyler yapıcaklardı. Neyi seçtiğim belliydi aileme gücüm yetmiyordu Jisung'a berbat bir ayrılık yaşattım arkadaşlarımızı ondan uzaklaştırdım hayatımızın ortasına ben sıçtım. Mademki pişmanım neden neden tekrar karşısına çıktım? Tekrar görmek konuşmak hissetmek istiyordum onu dayanamıyordum artık vicdan azabına. Belki sinirlenir çeker vururdu beni, belki ağıza alınmayacak sözler söyler boşaltırdı içini, kinle öfkeyle doldururdu beni, parça parça eder yok ederdi belki de. Tahmin ettiğim gibi olmamıştı yine haksızdım o içimi yine dağlamıştı bense yine onun canını sıkmış zaten paramparça olan kalbini iyice ezmiştim olmuyordu işte benden adam olmuyordu dürüst biri değildim insani duygulara sahip değildim pislik herifin tekiydim.
Onu ben yalnız bırakmıştım hatalıydım
Ben düşünce denizinin ortasında boğulurken bir ses gelmişti Hyunjin idi bu Felix ile yollarını ayırmışlardı Hyun da bir polis olmuştu şirketteki görevini uzaktan yürütüyor Felix ile karşılaşmak istemiyordu.
Hyunjin
-Minho Jisung'u gördüm.
Minho
-Nerede?
Hyunjin
-Yerde oturmuş dizlerini kendine çekmiş ağlıyordu yanına gidecektim ama tahminlerimin aksine bir durum oldu.
Minho
-Ne oldu?
Hyunjin
-Felix.. I.N ve Seungmin Jisung'un yanına gitti konuştular uzun uzun Jeong ağladı sarıldı bir şeyler anlattı Jisung başta istemedi galiba ama sonra kabul etti hepsi sarıldılar uzun bir süre ağladılar sonra da hep birlikte bir yere gittiler nereye gittiklerini merak ettim takip ettim Felix'in beni aldattığını sandığım ağıza alınmayacak şeyler söylediğim ve ayrıldığım aslında bana süpriz olarak aldığı eve gittiler biraz durdum öylece sonra geldim buraya bırak artık Minho Jisung'un peşini daha kötü yapıyorsun anlamıyor musun? Acı çekmesinden zevk mi alı-
Minho
-Sakın cümleni tamamlama sakın! Pişmanım tamam mı eriyorum bitiyorum bende ama yapamıyorum bu zamana kadar zor dayandım anladın mı? Yapamadım olmadı uzak duramadım ondan berbat biriyim farkındayım belki çeker silahı vurur beni belki biter acılarım.
Hyunjin
-Kendini böyle mi avutuyorsun Minho? Hata ediyorsun git anlat doğru düzgün her şeyi olacağı varsa da olmayacak sen böyle yaptıkça git kendini topla ya da önce düzelt şu psikolojini yoksa sende Jisung'da kafayı yiyecek.
Daha yakardı canımı Hyun ama yapmadı çünkü telsizlerimiz öttü ve görev başına döndük.
