Minho
Uzun uzun düşünmüştüm. Yaklaşık iki hafta olmuştu Hyunjin ile konuşalı, son kararımı vermiştim ve ne olursa olsun bundan vazgeçmeyecektim. Jisung'un beni affetmesini sağlayacaktım, çok fazla aptalca şey yaptım kendimi affettirmek için karşısına çıktığımda bile aptal aptal şeyler söyledim hata ettim ama telafi de edecektim. Zorla olsa bile beni dinleyecekti.
Yavaşça kaldıkları yere doğru yürüdüm bugün pazardı. Jisung'un dışarı çıkmasını bekliyordum bu kez onla konuşmayacaktım onu kaçıracaktım ve beni dinlemeye zorunlu olacaktı sonra ne karar verirse bende onu yapacaktım eğer git derse gidecek kal derse kalacaktım.
Beklediğim an gelmişti Jisung dışarı çıkmıştı elinde bir kitap ile birlikte bahçeye oturmuştu biraz izlemek istedim onu sadece izlemek biraz derken aradan bir saat geçmişti ben hâlâ öylece karşımda ki bedene bakıyordum ve bugün şans benim yanımdaydı Jisung uyuya kalmıştı. Hızlıca yanına ilerlemiştim zaten uyuyordu ama olurda uyanırsa çok sıkıntı çıkardı bu yüzden onu bir bez parçası ile bayıltmıştım hızlıca kucağıma almış sonra evime sürmüştüm. Evime geldiğimde çok masum olan yüzüne bakmıştım benim yüzümden hayatı bitmiş hayelleri ellerinden kayıp gitmişti aptal Woojin eğer o gün rahat dursaydı bugün bunlar hiç yaşanmıyor olacaktı.
Jisung'u bir sandalyeye oturttum ve ellerini ayaklarını bağladım biraz sonra kendine gelmeye başlamıştı. İlk başta anlam verememiş sonra beni görünce kaşlarını çatmıştı. Hareket ediyordu kendini bu tuzaktan kurtarmak için ama işe yaramıyordu elimi ağzında ki banta uzattım bugün yıllar sonra ilk defa bu kadar yakındık.
Jisung
-Hayvan herif amacın ne ha? Beni mi öldüreceksin? Şimdi sırada bu mu var? Rahat bırak artık beni mutlu olmam koydu mu sana? Burdan illa kurtulacağım Minho işte o zaman son şansını da yitirdiğin için seni lime lime edece-
Tekrar ağzı bantla kapatmam ile susmak zorunda kalmıştı.
Minho
-Amacım beni dinlemen Jisung seni falan öldürmeyeceğim kılına zarar veremem ben anladın mı? Beni dinlemek zorundasın bunun için şuan burdasın. Senden vazgeçemiyorum işte bağımlıyım sana hata ettim biliyorum bir değil bin kez hata ettim ama bir dur bir dinle beni.
Gözlerini devirmişti. Bende her şeyi birer birer beni dinlemek zorunda olan Jisung'a anlatmıştım. Kanıtlar göstermiştim ne kadar çaresiz olduğumu bunu neden yaptığımı anlatmıştım sonlara doğru boğazımda ki yumru canımı sıkıyor gözlerim su kanallarını zor tutuyordu çünkü karşımda hüngür hüngür ağlayan bir Jisung vardı son kelimelerimi de söylediğimde tek bilenin Hyunjin olduğunu onunda yanımda bu yüzden olduğunu söylemiştim.
Minho
-Artık her şeyi biliyorsun Jisung yalvarırım bana ikinci bir şans ver tek bir hatamda ben kendi kafama sıkacağım tamam mı?
Elimi yüzüne uzatmış akan gözyaşlarını silmiştim ve bantı da çıkarmam ile derin bir nefes almıştı.
Jisung
-İpleri çöz Minho.
Demişti zor çıkan sesi ile. Öylece bakıyordum sadece bakıyordum.
Jisung
-İpleri çöz dedim Minho. İpleri çöz!
Minho
-Beni affet-
Jisung
-İpleri çöz dedim ya Minho neyini anlamıyorsun neyi zorluyorsun şu lanet olası şeyleri çöz dedim.
Ellerimi iplere uzatmış hızlıca çözmüştüm ayağa kalkmıştı.
Jisung
-Biliyor musun Minho ikinci şanslardan nefret ederim çünkü insanlar değişmez aynı hataları tekrar tekrar yaparlar.
Başımı öne eğmiştim kendimi beni affedecek diye kandırmıştım belki de içten içten inanmıyor gibi yapsam da inanmıştım bu ihtimale
Jisung
-Ama şuan anlıyorum ikinci şans senin için geçerli değil.
Meraklıca kafamı zor konuşan Jisung'un yüzünü görebilmek için kaldırmıştım.
Jisung
-Balki farklı şeyler olabilirdi daha az acı ile çözebilirdik ama demek ki böyle olması gerekiyormuş.
Elini uzattı ve devam etti.
Jisung
-Sen ve ben masumuz Minho seni affediyorum. Tekrar aynı acıları çekmeyelim ve harcadığımız onca zamanı telafi edelim.
Duyduklarıma inanamıyordum heyecanla sarılmıştım ve yılların hasteri ile dudaklarına kapanmıştım.
Jisung'u eve getirdiğimde Hyunjin herkese olayı anlatmıştı herkes bizi el ele görünce sevinmişti Hyunjin'in beni ikna etmesi cesaretlendirmesinin bedeli olarak bende Felix ile konuşmuştum ikisininde bu hikayede mutlu olmalarının gerektiği çok büyük yanlış anlaşılmalar olduğunu ve Hyunjin'in bir aptal olduğunu söylemiştim Felix konuşmamın sonuna bakarız diyerek nokta koymuştu öyle her şey bir anda çözülmüyordu bu bir hikaye olsa bile.
Final 😪🥳💓🍲🙌🏻🔪 açıkcası beklediğimden biraz farklı oldu çünkü angst yapmayı düşünüyordum ama dedin ki boşuna kimseyi ağlatmayalım bunu mutlu bitirelim biraz aceleye gelmiş bir final oldu ama cılkı çıkmadan bitmesi gerekiyordu diye düşünüyorum. Hepinize mutlu bayramlar tatiller 💓
Yeni bir hikaye yolda bu arada 🥳
