°1°

132 9 12
                                    

Koşuyordu, göz yaşları içinde her şeyden kaçıyordu. Bağırmak istiyordu, yapamıyordu.

Gecenin derinliklerinde nereye gittiğini bilmeden,yolun sonunu düşünmeden kaçıyordu. Çok küçüktü. Daha 6 yaşındaydı.

En fazla neyden kaçıyor olabilirdi ki?..

Gücü tükenmişti. Göz kapakları ağırlaşmaya başlamıştı.Daha fazla koşamadı ve aniden yere düştü. Nefes bile alamayacak hâle gelmişti ama kalkmaliydi, kacmaliydi..

"Hey, çocuk."

Güzel zümrüt yeşili gözlerini, sesin olduğu yere çevirdi çocuk.

Karşısında bir adam duruyordu. Çocuk geriledi ve bağırdı

"Yaklaşma! Yaklaşma dedim! Dur olduğun yerde!"

Adam durdu ve ellerini kaldırdı.

"Sakin ol sana zarar vermeyeceğim"

Sessiz kalmayı tercih etti küçük çocuk. Adam ona yaklaştı ve yanına eğildi. Ellerini çocuğun gece gibi siyah saçlarına geçirdi ve okşamaya başladı.

"Neden gecenin bu geç saatinde dışardasın?"

Çocuk,ondan korkuyordu. Cevap vermedi.

"Ailen nerde?"

"Bir ailem yok."

Adam şaşkınlıkla baktı ona.

"Yetimhane de yaşıyorum ve şimdi beni öldürmeye çalışıyorlar.."

Dedi çocuk aniden gelen cesaretle

"İsmin ne senin"

Başta tereddüt etsede söyledi ismini.

"Yuichiro İchinose.."

"Tamam yuichiro, seni buradan götüreceğim. Sana zarar veremeyecekler.Korkma tamam mı?"

Bir şey demedi. Adam onu kucakladı ve arabaya bindiler. Arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı adam.

"Bana ismimi sordunuz ama kendi isminizi söylemediniz."

Dedi merakla yuu. Adam güldü ve konuştu.

"Ben saito. Saito shindo."

Yuuichiro küçük bir tebessüm etti. Ona kendini yakın hissetmisti. O yuu ya iyi davraniyordu.

"İsmim yuichiro ama bana herkes yuu der."

"Vay, kısaltma güzelmiş."

Yuu güldü.

"Senin yaşında bir oğlum var,biliyor musun?"

Yuu nun gözleri parladı. Yeni bir arkadaşı mi olacakti? Bu düşünce yuu yu çok mutlu etmişti.

"İsmi ne?!"

Saito güldü ve konuştu

"..mikaela."

Yuu cok mutluydu. Daha demin yaşananları unutmus gibiydi.

Eve geldiler. Yuu eve çekinerek girdi ve gordukleriyle resmen şok oldu. Ev çok büyük ve güzeldi.

O sırada yabancı bir ses ile o tarafa döndü.

"Sen kimsin?"

Sarı saçları, mavi gözleri olan bir çocuk söylemişti bunu. Bu mikaela miydi?
Saito gülümsedi ve mikaya dönüp tam konuşmak için ağzını acacakken telefonu çaldı

"Ah, çocuklar buna bakmam gerekiyor " dedi ve evden çıktı.

Mika,yuu ya soğuk soğuk bakarken yuu neşe ve heyecan ile konuştu.

'°Bana ışığın yolunu göster°'~mikayuuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin