'°Bana ışığın yolunu göster°'~mikayuu

°14°

Gergin bir okul gününde yuu nun gözleri duvarda ki saat ile önünde ki tüm küfürleri savurduğu kağıt parçası arasinda gidip geliyordu.

Evet bu kağıt sınav kağıdıydı.

'Mika nın dediği tüm şeyleri dinlemiştim neden yapamıyorum!?'

Tekrar saate çevirdi gözlerini.

'son 7 dakika..'

Bıkkınlıkla iç çekti. Acaba mika nin sınavı nasıl geçmişti. Aklından bu düşünceyi geçirdi.

'umarım benim aksime onun sınavı iyi geçmiştir.'

Yuu kağıtta ki sorulardan sadece 4 tanesini yapmıştı. Bu sefer kalacağından emindi.

Düşüncelere dalmışken zil çaldı. Herkes kağıtları teslim etmek icin ayaklanmış olacak ki yuu hemen yerinden fırladı ve kağıdı hocaya verip sınıftan dışarı fırladı.

Mika nın sınıfına doğru gidiyordu. Oraya vardığında aralık olan kapıdan içeriye göz gezdirdi. Mika sırasında oturmuş ve elinde ki kalemle kağıda bir şeyler karaliyordu.

Yuu kızardı istemsizce.

'Lanet olsun.. bir şeyle uğraşırken bile nasıl böyle mükemmel görünebiliyorsun!?'

Yuu dalmış bir şekilde mika ya bakarken onun sesiyle irkildi.

"Yuu-chan?"

Yuu buraya gelme amacını hatırlayıp hafifce tebessüm etti ve onun yanına adımladi. Gerçi onu özlediği için gelmişti buraya birazda.

"Sınavın nasıldı?"

Mika yuu nun sorusuna karşılık gülümsedi ve onun gözlerine dikti gözlerini.

"Fena değildi. Ama bu sefer kendimi veremedim hiç. Peki ya senin nasıldı?"

Yuu mika nin sinavinin kendininkinden iyi geçmiş olmasına mutlu oldu.

"Ah,şey.. pek iç açıcı geçmedi.."

Yuu gözlerini kaçırdı.

"Üzgünüm."

Mika anlamamış gibi yuu ya baktı tekrar.

"Neden? Sen elinden geleni yaptın yuu-chan. Dün gerçekten iyi çalıştık."

Yuu iç çekti.

"Sorun da bu.. sen bana öğretmeye çalışırken kendin çalışamadın ve benim yüzümden az da olsa düşük alacaksın. Ayrıca bana gerçekten çok yardimin dokundu ama ben senin emeğini boşa çıkardım!"

Mika kaşlarını çattı. Yuu nun böyle düşünmesini istemiyordu.

"Hey,böyle söyleme. Emeğimi boşa falan çıkarmadın. Aksine ben yetersiz anlatmış olmalıyım. Ama sana az da olsa yardımım dokunduysa.. Bu gerçekten mutlu olmama yeter."

Yuu mika nin soyledikleriyle gülümsedi.

"Teşekkür ederim mika."

Yuu mika ya neşeyle sarıldı. Mika da gülümseyerek karşılık verdi.

"Hem sen gerçekten bu konuda gelişmeye başladın."

Yuu nun duydukları ile gözleri parladı.

"Gerçekten mi!?"

"Evet. Artık anlayamayınca kitabı camdan atma eyleminde bulunmuyorsun."

Yuu sinirle geri çekildi. Mika gülüyordu.

"Şakalar sadece yerinde güzel mika!!"

"Ama ben bununla ömrüm boyunca dalga geçeceğim."

Mika alayla konuşuyordu.