-Eee kardeşim, hazır mısın?
Bu kolyeyi yapanın bin belasını versin öncelikle, teşekkürler.
İyiki bir kolye takmasını istemiştim. İki saattir kıvrandırıyordu beni, hoşuna gidiyordu!
Yinede sakinliğimi koruyarak üzerimde ki yeşil elbiseyi düzeltirken...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝐿𝑒𝑦𝑎 𝐾𝑖𝑟𝑠𝑎𝑛 /
"Çağan acaba vazgeçmek için çok mu geç?" Yanımda dikilmiş gözlüğün ayarlarını yapan ve büyük ihtimalle şuan sırıttığına emin olduğum Çağan'ın eğlenen sesi kulağıma doldu.
"Çok, çok geç" Dedikleriyle sadece oflamakla yetindim Bi anlık gaza gelerek mağazadan çıkarken iddiaya girmiştim. Aslında bunu ben yapmamıştım ama, ayrıca teknik olarak ben yapmıştım.
"Çağan cidden korku oyunu olması şart mıydı?" Kulağıma kısık gülüşü geldiğinde dudaklarımı birbirine bastırıp şansıma Bi iki salladım. Cidden gerekli miydi!?
O sırada kulağıma gelen telefon sesiyle anlık irkildiğimden Çağan'ın kollarına yapıştım. Ardından ise Çağan'ın kulaklarıma dolan sesinden ne kadar eğlendiği çıkarımını yaptım "Sen telefon sesinden bile korkuyorsan bu oyunu sana oynatmak ne kadar iyi bir fikir şüphelerim olmaya başladı"
Sesimi anlaşılmaz derecede incelterek yarım yarım konuşurken onu taklit ettiğimde gülerek telefonu açmıştı. Bende sadece dinliyordum yapacak bişey mi vardı sanki? Ama saat şuan akşamın sekizi falandı, arayan kimdi?
"kanka gelirdim de, gelemem" Bir süre sonra telefondan karşı tarafın konuşmasını bende duyarken omzuma atılan kolla ufak bir irkildim.
"Aniden temas etme demedim mi!?" Bu sefer sadece Çağan değil başka birilerininde gülme sesi geldi kulağıma. "özür dilerim, şimdi Leya sen onları göremesende ufak bir görüntülü konuşmadayız şuan. Arda?"
"Biz dedik ki Çağan'a gel maç yapalım ama o seninle iddiaya girdiğini ve korku oyunu oynayacağınızı söylüyor. Gelmezmiş, bide dedik Leya rahatsız olmayacaksa bu eğlenceyi izlemeye bizde gelelim mi?" Bi dk beynim yetmedi..
Daha ne kadar rezil olabilirdim ki bu sabahtan sonra? "Gelin sorun olmaz"
"1 saate oradayız, Deniz! Mühimmatı topla eğlence var!" Telefon kapanınca tahminle Çağan'a dönmeye çalıştım.
"o zamana kadar şu gözlüğü çıkarsana? Hiçbir şey göremiyorum" Derin bir nefes verdi..
"ama zaten zar zor taktım." "yin takarsın bişey olmaz lütfen" Gözlerimi göreceğini bilsem kedi bakışı atardım da şuan gördüğüm tek şey siyahlıktı. Gözlerim normalde açık mı kapalı mı onu bile karıştırıyordum şuan.
