-Eee kardeşim, hazır mısın?
Bu kolyeyi yapanın bin belasını versin öncelikle, teşekkürler.
İyiki bir kolye takmasını istemiştim. İki saattir kıvrandırıyordu beni, hoşuna gidiyordu!
Yinede sakinliğimi koruyarak üzerimde ki yeşil elbiseyi düzeltirken...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Romantik Bölüm istiyoruz diye tutturdunuz. Buyrun ballarım bal gibi tatlı bir bölüm)
𝐶𝑎𝑔𝑎𝑛 𝐸𝑓𝑒 𝐴𝑘
Sabah sabah gözümü erkenden açmamı sağlayan alarma Nalet ederek kapattım saati. Elimi saçlarıma götürüp karıştırırken netleşmeye başlayan görüşüm ile etrafa bakmak için başımı çevirdim. Tabi çok sevgili kardeşimi kollarını kavuşturmuş muzır bakışlarla bana bakarken yakalayınca korkuyla geri çekilmiş ve yataktan aşağı düşmüştüm.
Leya'nın kahkahası kulaklarımda çınlarken yüzüm yere yapışık olduğu için zaten yeni uyandığımdan dolayı farklı çıkan sesim iyice boğuk ve anlaşılmaz çıkmıştı. "Ha ha aman ne komik"
Ancak dediğimi anlamış olmalı ki gülüşü daha da yükseldi. "Hadi kalk uykucu"
"Alarm daha yeni çalmıştı. Ayrıca sen benden erken asla kalkmazdın?" Ellerimle destek alarak yerden kalkarken başımda ki uyuşma hissi sebebiyle yüzümü buruşturduğumda gülüşü aniden kesildi.
"İyi misin?" "Mükemmelim bebeğim neden sordun ki?" Yarı kör bir şekilde yatağın üstünden atlayıp gözlerimi ovalayarak banyoya yöneldim. Tabi kapıya çarpmam beklediğim bişeydi.
"Kahvaltıyı hazırlıyorum çabuk ol" "Hiç kaçırır mıyım?" Kendime bakmak için aynanın karşısına geçtiğimde yıkamama gerek kalmadan kendime geldim.
Keşke beni kendime getiren şey yakışıklılığım olsaydı. Siyah kalemle burnumun ucuna büyük bir nokta ve üçer tane olmak üzere bıyık çizilmişti alnımda kedi kulağı sayılan üçgenler ve sol gözümün çevresi tamamen siyahtı, büyük ihtimalle ovaladığım için daha da dağılmıştı. "LEYA!"
Hızla banyodan çıkıp merdivenlerden indiğimde doğruca mutfağa gittim, kapıyı açtığımda ise üzerimden aşağı boşalan su ve hemen ardından kafama çarpıp yere düşen kova ile kapalı olan gözlerimi araladım.
Bakışlarımın hedefi direkt olarak tezgahın arkasında yumurta çırpan kardeşim olurken bana sevimlice gülümsemesi gözümün seğirmesine sebep oldu. Hayır kızmaya da izin yok ya!
"Günaydın" Sevecenliğinden bişey eksiltmeden cıvıl cıvıl çıkan sesi derin Bi nefes almama neden oldu.
Hızlı adımlarla üzerine yürüdüğümde hiç istifini bozmamış tavanın içinde ki patatesleri tabağa almaya başlamıştı. Tava tamamen boşaldığında ocağın altını kapatıp tavayı elinden kaparak tezgaha bıraktım. "Hey!"
