Published under 8Letters Publishing House
"Sino ang tunay na may sala sa pagkamatay mo? Sino? Sino ba sila?"
Five years ago, Eury Genehuges' sister went missing and was brutally murdered. After a storm of devastation, she began to investigate about...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
“What’s going on here?” kaagad na tanong ni Eury.
“It’s none of your business, sucker!” pabalang na sagot ng mga kaklase niya at sarkastikong tumalikod para magpunta sa hallway.
Napabuntonghininga siya. “As usual,”
Sa pagkakaalam niya, bullying na naman ang nangyayari. Hindi na bago sa kanya ang ganitong senaryo. Araw-araw siyang nakakakita ng mga kap’wa estudyanteng nagdudusa sa mga pang-aalipusta ng ilan, pinili niya na lamang tumahimik.
“When will you get mature? Ang tatanda na natin para sa ganitong mga bagay.” Again, as she drew a long sigh.
Kararating lamang ni Eury sa school. Bumungad sa kanya ang kahindik-hindik na kaganapan.
Nagkalat ang mga gamit sa loob ng isang bag. Mga ballpen at papel na napunta sa buong hallway. Bawat pader ay may nakasulat na mga banta at pang-aalipusta na nagdadala ng takot sa isang estudyante.
“Bakit may dugo?” Eury whispered to herself as she cautiously stepped through the hallway.
Hinahanap niya ang pinagmulan ng dugo habang isa-isang binabasa ang mga nakasulat sa pader. “S-Simone Arevalos?” mahinang bulong niya sa sarili at nagmamadaling kumaripas nang takbo kung saan ang nangyayaring kaganapan.
“Magsalita ka na, Simone! Bakit ang tahimik mo... nerdy boy... magsalita ka!”
Rinig na rinig ni Eury ang mga binitiwang salita ng mga kaklase niya. Napakuyom siya ng kamao sa sobrang galit. Punong-puno ng poot at pagkadismaya ang mga mata nitong nakatitig sa kanya.
“Hoy! Tigil-tigilan n’yo 'yang pinaggagawa ninyo kundi ipapatawag ko kayo sa guidance counselor ngayon,” bantang sigaw niya na may dalang pananakot, ilang segundo pa'y narinig na lang niya ang isang halakhak.
Mayamaya pa'y napapatitig din sa kanya ang binatilyo—si Simone Arevalos.
“Stay out of our business, bitch! Hindi mo alam ang buong kwento kaya tumahimik ka na lang—”
Natahimik at napatigalgal na lamang ito nang makita niya ang baril sa kamay ni Eury na nakatutok sa kanya.
“Gusto mo bang iputok ko ’to sa bungo mo? O baka gusto mong kayong lahat ang paaambunan ko ng bala nitong baril na dala ko? Pumili ka!”
Dahil sa sigaw ni Eury, napaatras na lamang sila. She saw how terrified their faces were. Her heart raced as she observed the genuine fear etched across their faces.
“Aalis din naman pala, e!”
“You... shouldn’t have helped me. I don’t want anyone to help me. Leave, umalis ka na, Eury Genehuges.” He almost shouted with his stern voice.
“Why? Dahil takot kang malaman ng mga kaklase nating anak ka sa labas ni Senator Fortunato Arevalos?” Eury inquired. She was already staring at Simone directly in his eyes, looking so serious with her raised eyebrows.
“You better shut your mouth or else...”
“Or else what? Ipapatay mo ako?” nakangising tanong nito. “Huwag mo akong hahamunin,” dagdag pa nito.
“You’re too loud; what do you want?” mahinang anas nito.
“Ikaw!” Eury crossed her arms and leaned in closer, her voice unwavering.
“What?” Simone took a deep breath, his anger momentarily subsiding. “I want you to stay out of my business, Eury. This doesn't concern you.”
Eury saw how Simone’s eyes turned dark. Her concern deepened as she watched the shadows in Simone’s eyes. But when she reflectively gazed into his eyes, there was also a sense of calmness coming over him.
“Kidding! Gusto ko lang makipagkaibigan, bet mo? Ayaw mo? Edi ’wag!”
“It’s not good to be friends with me, wala kang mapapala sa akin, Eury. Just.... stay away from me,” mahinang singhal niya.
“Hindi ka naman mamamatay-tao, ’di ba? So, bakit kita iiwasan?” sarkastikong sambit ni Eury.
“What if I told you I’m a killer? Would you stay away from me?” napailing ito sabay palatak. “Matagal na tayong magkaklase, I never noticed you. Hindi ko rin gawain ang makipagkaibigan, kita mo naman siguro na sobrang tahimik ko sa isang sulok, ’di ba? So, why do you keep on insisting on being a friend of mine?” dugtong nito.
“Kasi matalino ka,”
“Ano? You’re kidding me, hindi ako matalino.”
“I need you to decode a message. I know you’re pretty smart; that’s why I need you to be my friend. Deal?”
Balak na sanang makipagkamayan ni Eury kay Simone pero hindi ito kumibo, bagkus ay napatitig na lamang ito sa kanya.
“Ano ba talaga ang kailangan mo sa akin?” Simone blew a punch as their conversation started to get serious.
“Ikaw nga, bakit ayaw mong maniwala? Mukha ba akong manloloko?” Tinaasan lamang ito ni Eury ng kilay.
“No, I don’t trust anyone in this world. Lahat ng tao ay mapanlinlang, even ourselves, we tend to deceive it. Sa madilim nating mundo, saan ka man pumunta, tiwala’y naglalaho, at pagtataksilan dahil sa tadhana’y pinapairal. Sa bawat kilos, kahit gaano ka pa kaingat, at bantay-sarado sa puso mo, malilinlang at malilinlang ka pa rin.” He laughed and didn’t reply; his eyes were emotionless, but the way it daunted Eury, it seems like she understands how he feels.
“Even though I am hoping for a glimmer of truth in this world of shadows and deception.”
