"çok gergin görünüyorsun sakinleş, sevişmiş bile sayılmayız sadece birbirimizi emdik okadar"
Evet doğru duydum, dakikalar sonra ağzından çıkan sözler bunlardı. Daha ne kadar şaşıracağım bilmiyorum ama adamın rahatlığı sinir olunmayacak gibi değildi. Sanki hergün yarrak emiyorum, tabi benim aksime kendisi yapıyor sanırım rahatlığı bundan..
"Hiç mi kafana takılmıyor, iki gün sonra babanla annem evleniyor" dedim. Belkide gerçeklerin farkında değildi yada görmezden geliyordu bilmiyorum.
"Ne olmuş evleniyorlarsa?"
"Biz kardeş olacağız"
"Biz kardeş değiliz amk kan bağımız yok takılma bunlara"
"Biliyorum ama yinede onlar evlenince kardeş olmuş olacağız"
"Off ne uzattın jisung, otur şuraya sana ders çalıştıracağım"
"Ders mi, bu kadar şeyden sonra aklıma nasıl girecek anlattıkların?"
"Çok sorunlusun jisung, beni baştan çıkartan sendin hatırlatırım"
Dediği şeyle bakışlarımı kaçırıp önüme döndüm, doğru söylüyordu onu kışkırtan bendim ve şimdi hesap sormam saçmaydı. Ondan önce ben düşünmeliydim ama ona karşı hissettiğim çekim buna engel oluyordu.
"Özür dilerim yapmamam gerekiyordu ama ben-"
"Sen?"
"Ben...çok saçma ama sana karşı hissettiğim çekime engel olamadım bir an"
"Bu çok normal bana karşı koymak kolay değildir"
"Kendini beğenmiş ukala adamın tekisin"
"Öyleyim sanırım"
Dediği şeyle gülümseyip yanındaki sandalyeye oturdum, kitapları çıkartmış bana ders çalıştırmak için hazırlanmıştı. Normal iki sevgili gibi önce sevişmiş sonrada ders çalışmak için masaya oturmuştuk ne kadar güzel...
"Beni dinliyor musun?"
"Hm evet"
Bir süre ders çalıştıktan sonra saat geç olduğu için uyumaya karar verdik, zaten anlattıklarından hiç birşey anlamamıştım. Kitaplarını toplayıp yatağa ilerlediğinde bende yatağın öbür tarafına geçtim, onca şeyi yaptıktan sonra birlikte uyuyamayız triplerine girmeyecektim tabiki.
Yorganı kaldırıp altına girdiğimde o çoktan gözlerini kapatmıştı. İyi geceler falan demesi gerekmiyor muydu? Umursamayıp arkamı dönerek gözlerimi kapattım, bir kaç dakika sonra ortam karardığında gözlerimi araladım aydınlatmayı kapatmıştı.
"Karanlıktan Korkmazsın değil mi?"
"Hayır"
"Yine de korkmaman için sana sarılacağım" diyerek birden bedenime yapıştığında irkildim, arkamdan sıkı sıkı sarılmıştı. İtiraf etmek gerekirse iyi hissettirmişti bu davranışı, şimdi gözlerimi daha rahat bir şekilde kapatabilirdim...
Sabah uyandığımda yatakta yalnızdım, gözlerimi odada gezdirdiğimde kimsenin olmadığını görünce yorganı açarak yataktan kalktım, tanrım saat 10 olmuştu nasıl bu kadar çok uyuyabildim. Banyoya adımlayıp elimi yüzümü yıkadıktan sonra geri dönüp odadan çıktım. Neredeydi bu mor kafa, cidden çok mu aramıştı bu rengi yalan söylemeyeceğim gerçekten yakışıyordu ona bu saç rengi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY ABİM | Minsung✓
Fiksi Penggemar**İnanayım bir yalana daha sonum olsun diyorum**
