~Üvey Abim~

~Üvey Abim-4~

    Kapı çaldı. Annem gelmiştir dedim ve kapıyı açtım. Evet karşımda annem vardı.

   Emily: anne nerde kaldın?

   M:geldim kızım. Dün sana haber vermediğim için özür dilerim.

   Emily: neyse ya boşver. Aç mısın yemek yapıyım mı?

   M: ben yaparım kızım.

   Emily: yok anne sen yorulma ben yaparım. dedim ve mutfağa gittim.

   Hızlıca bir şeyler hazırladım ve annemin yanın asal ona gittim. Annem telefonla konuşuyordu.

   M: tamam hayatım merak etme Emily gelsin söyliyecem birazda-

  Emily: bana ne söyleyeceksin anne!?

  M: k-kızım gel otur.

Emily: seni dinliyorum anne.

  M: kıızm bak bildiğin gibi biz Daniel beyle evlenicez ve haftaya düğünümüz var.

  Emily: ama anne-

   M: emily, kızım biliyorum bu senin için çok zor ama ben babanı yani üvey babanı çok seviyorum ama çok aşığım.

   Cevap vermedim. Kısa bir süreliğine sessizlik oldu oda da sonra  annem konulmaya devam etti.

   M: yarın üvey babanlara taşınıcaz kızım.

   Emily: nE!? NEDEN!?

   M: yatın taşınmasak bile düğünden sonra taşınacaktık kızım.

   Emily: off peki anne peki ama şunu unutma, O ADAMI ASLA AMA ASLA SEVMİYECEM HATTA NEFRET EDİCEM. SADECE ONDAN DEĞİL ALEX DENİLEN ÇOCUĞUNDAN DA NEFRET EDİCEM!

   M: EMİLY SAKIN BİR DAHA BANA SESİNİ YÜKSELTME! YÜRÜ ODANA!

   Koşarak odama gittim. Ağlamaya başladım çünkü annem babam öldükten sonra bana ilk defa bağırmıştı. Peki ben napıcaktım? Yeni hayatıma nasıl alışıcaktım? Odamı, evimi, babamla olan anılarımızı nasıl unutucaktım.

   Akşam olmuştu. Annem kapımı çaldı.

  M: kızım girebilir miyim?

  Emily: hayır anne

  M: tamam kızım. Bir de eşyalarını toplamaya başla.

   Ayak sesleriyle gittiğini anladım. Artık kabullenmem lazımdı. Annem babam dışında bir adamı daha seviyordu ve babamı unutmuştu. Ağlayarak eşyalarımı toplamaya başladım. Yarısını falan topladıktan sonra uykum gelmeye başladı. Bende uyumaya karar verdim ve yattım....

______________________sabah_______________________

   Saat 10'a geliyordu seslere uyandım. Yğzğmü yıkadım ve aşağıya indim. Annem bir adamla konuşuyordu ve eşyaları taşıyan bir kaç adam vardı. Üzgün bir şekilde annemin yanına gittim.

   M: günaydın kızım.

   Emily: günaydın.

   M: eşyalarını topladın mı?

   E: sayılır bir kaç eşyam kaldı sadece.

  M: tamam kızım hadi sen onlarıda topla sonra çıkıcaz evden.

   E: peki evi napıcaz?

   M: durumları kötü bir çifte vericez merak etme eve çok iyi bakacaklarından eminim.

   E: tamam diyip odama geri döndüm. Anılarım canlandı tekrar, duygulandım. Fakat iyi tarafından ev iyi bir amaç için kullanılcak sonuçta.

   Son bir kaç eşyamı da topladım ve aşağıya indim.

   M: hazır mısın kızım?

   E: hazırım anne.

   M: tamam şöfor geldi çıkabiliriz.

   Kapıdan çıktık, Arabaya bindik. Evime son kez veda ettim ağlayarak. Sonra kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım.

   Yaklaşık 20 dakika falan geçmişti. Dışı simsiyah kaplı bir evin önünde durduk. Arabadan indik.

   Kapıya doğru yöneldik ve annem zile basmadan önce bana döndü.

   M: kızım biliyorum bu senin için çok zor, evet, ama inan bana her şey güzel olacak.

  Kafamı salladım. Zili çaldık. Kapıda siyah giyimli bir adam belirdi. Bu görevli olmalıydı.

   X: hoş geldiniz efendim Daniel beyler içerde sizi bekliyor. Şöyle geçebilirsiniz.

   İçeri girdik. Oldukça görkemliydi.

   D: hoş geldiniz.

   M: hoş bulduk canım.

   Emily: ben pek hoş bulmadım.

   M: kızım!

   Emily: her neyse odam nerde?

   D: abin sana gösterir dimi Alex.

   A: öfff.

   D: öfleme oğlum.

   A:(göz devirir) takip et beni.

   Dediği gibi onu takip ettim. 2. kata çıktık ve bi kapının önünde durduk.

   A: burası velet.

   Emily: sen bana velet mi dedin!?

   A: evet dedim napıcaksın ki?

   Emily: izle ve gör

   Bunu dedikten sonra yeni odamın kapısını açtım ve içeri girince kapıyı sertçe yüzüne kapattım.

___________________________________________________

Bölümü hastayken yazdım lütfen oylama/yorum/takipte bulunun🙏🏻💗 sizi seviyorum byyy😽🙈