Extraordinary girl Lee Know ~( W Trakcie Poprawy)

~ No kiss~

W końcu wyszłam z chłopakiem na zewnątrz a tam stała już reszta.

-Hej...(Seungmin)

-Rosanna.

-Co wy tam tak długo robiliście ? (Bangchan)

-Uuuu

-Nic . (Lee Know i Rose)
Odpowiedzieliśmy w tym samym momencie.

- Miłość rośnie wokół nas ...
Han zaśpiewał melodie z Króla Lwa. Nie powiem rozśmieszyło mnie to.

- Nie chce być niegrzeczna ale możemy już iść?

Ruszyliśmy od razu do restauracji nie było tak długiej drogi ale krótka to ona nie była. Zapomniałam wziąść niestety bluzy z pokoju przez co było mi chłodno, ale nie chciałam tego po sobie poznać. Szliśmy dwójkami więc czułam się tak jak na wycieczce szkolnej w podstawówce. Szłam z Lee Knowem jako ostatni. Gdy po raz kolejny wiatr mocno zawiał zrobiło mi się jeszcze zimniej. Lee Know jak na zawołanie zdjął swoją bluzę i został w koszulce. Jemu to ciepło... Niemożliwe...po niecałej sekundzie poczułam na moich ramionach rozgrzany materiał, bluzę Minho. Zerknęłam na niego.

-Dziękuję.

-Nie ma za co, następnym razem weź bluzę.

- Okej.

Nie powiem było to dla mnie mega słodkie parę minut później dotarliśmy na miejsce, usiedliśmy przy największym stoliku i zamówiliśmy jedzenie.

-Opowiedz coś o sobie, co tu robisz ?(Changbin)

- Z tego co wiem to chyba jestem treinee, ale nie wiem , dam znać jak sobie przypomnę.

Wszyscy się zaśmiali na moje słowa.

-A tak na prawdę, chce zostać znaną idolką, jestem już tutaj niecałe 3 tygodnie.

- Dlatego cię tutaj nie widzieliśmy jeszcze. (I.N)

- Jak widzicie nie jestem koreanką.

-NiE mOżlIwE. (Felix)

- Prawda ? Jestem polką ,wiecie, Polska Europa, Warszawa...

-Tak trochę, kojarzymy. (Lee Know)

-Mam starszego brata i jestem początkującą tancerką, o wiele bardziej wolę śpiewać.

-Naprawdę? Dopiero początkującym ?
Wow ja widziałem jak tańczysz i w życiu bym tak nie powiedział. (Hyunjin)

- Ja też. (Wszyscy)

- Masz talent. (Lee Know)

Rozmawialiśmy jeszcze dużo aż przyszło jedzenie. Byłam nieco zaskoczona bo nic co tu było nie przypominało jedzenia w Polsce. Trochę się zawstydziłam, przez ostatnie dni jadłam tylko sushi albo jakiś makaron i tyle.

- Nie jesz nic ? Bierz co chcesz, częstuj się. (Seungmin)

- Tylko nie mów ,że się odchudzasz bo to nie na to jeszcze pora. (Changbin)

-Nie o to chodzi, tylko...jakby...jestem pierwszy raz w takiej restauracji i nie wiem co i jak zjeść ,spróbować, wymieszać.

-Spokojnie,masz nas a to już bardzo dużo . (Han)

Wszyscy wytłumaczyli mi czegoś po trochu i dawałam radę atmosfera nie była już taka spięta, coraz bardziej się z nimi dogadywałam zrobiło się coraz później a ja byłam coraz bardziej zmęczona. Wzięliśmy taksówki bo do jednej byśmy się raczej nie zmieścili. W jednej wylądowałam ja Lee Know , Hyunjin i Felix. Nie poczułam tylko jak powoli zasypiam, na ramieniu Minho

~Gdy byliśmy na miejscu wyszedłem z taksówki wraz z chłopakami i już miałem odchodzić tylko, czemu Rosa nie wysiadła natychmiast otworzyłem drzwi. Siedziała nadal w środku i ...spała. Zadecydowałem ,że wezmę ją na ręce i zaprowadzę do pokoju. Gdy ją wziąłem natychmiast skierowały się na mnie 2 pary oczu, albo już 3.

-Obudziłem cię ? Sorki.
Natychmiast odłożyłem ją na ziemię

- Nie to ja przepraszam za kłopot już sama pójde dalej.

Potknęłaby się i wywaliłaby gdyby  jej nie złapał w porę za rękę

- No dobra królewno, biorę cię na barana. Jaki masz numer pokoju?

- 312

-Dobra to idziemy, albo raczej ja idę ,a ty wisisz.

- Poczekajcie pod wejściem zaraz będę.

Rzuciłem do chłopaków, gdy w końcu udało mi się znaleźć pokój odstawiłem ją na ziemię ale ona dalej trzymała się mojej szyji i wpatrywała w moje oczy. Jej za to były takie piękne, czekoladowe, brązowe. Byliśmy tak blisko, mogłem to wykorzystać, ale odpuściłem niech sama o tym zdecyduje.

- Do zobaczenia.

Zostawiłem ją pod drzwiami do pokoju i natychmiast wyszedłem,o by do zobaczenia.