Aşk'ın Karanlığında

DUYURU

Kitabımda katıldığım gruplar dışında yorum ve vote görmeyi çok istedim.  Evet, herkes gibi ben de kitabımın iyi yerlere gelmesini istedim... Kitabımı sadece katıldığım destek grupları-ki onları ailem olarak görüyorum- beğendi, okudu, yorumladı...

Arkadaşlarıma dahi zorla okuttuğu bir kitap oldu. Hevesimi kursağımda bırakan tepkilerle karşılaştım. Arkadaşlarıma her ne kadar güler yüzle zorla okutmaya çalışsam da içinde hep bir kırıklık var oldu.

Kitabımın yeterli değeri görmediğini düşünüyorum çünkü benden daha kötü olan kitaplar, yazım hataları son derece çok olan kitaplar bu platformda hep daha değer gördü. Eminim benim gibi daha nice insan vardır bu durumdan şikayetçi olan...

İlk bölümü yayınladığım günü hatırlıyorum. Çok heyecanlanmış, mutluluktan uçar vaziyetteydim. Okurum az olmasına rağmen kitabımı her yayınladığımda sanki kitabıma yeni bölüm bekleyen Milyonlar olduğunu düşünüyordum.

Aslında en çok da çevreme bu kızgınlığım. Arkadaşlarıma...

Ben 11. Sınıf eşit ağırlık öğrencisiyim. Bu yıl çok fazla çalışmam gerekiyor çünkü TYT de eksiklerim var. Hedefinin peşinden koşmak istiyorum. Kafamı derslerle bozduğumda kitabıma bölüm yazamıyor ya da yazdığımda daha dikkatli yazamıyorum bu yüzden bu kitabı kafa rahatlığı ile evde yazacağım. Tatilde ya da şimdiden başlayarak yazarım bilmiyorum...
Bütün bölümleri yazdığımda, işte o zaman gönül rahatlığı ile düzenli olarak buraya bölüm atacağım.

Bu kitabı yazarken çevremden bir hayır gelmedi maalesef .(zorla okutuyorum arkadaşlarıma, tabii beni destekleyip desteklemedikleri belli değil) Bu kitapta bana destek veren sanal arkadaşlarım oldu. Zaten sadece onlar oldu. Ki onlar kendini biliyor. Onlara buradan sevgiler yolluyorum. Evet belki onları hiç tanımadım, sadece bir kaç ay tanışıklığımız oldu ama onlar bana en çok umut vere kişiler oldu. Yorumlarıyla...

Belki açıklama bile yapmamam gerekiyor çünkü okurum yok denecek kadar az belki de yok. Ama olsun,  yine de bir açıklama yapmak istedim. İçimi dökmek istedim, ki daha dökemediğim pek çok şey var ama olsun, insanlar sıkılır. Dertlerimi  kimseye anlatamıyorum çünkü dinleyenim yok. Belki var bilmiyorum, ama ben genelde dinlemeyenlerle karşılaşıyorum. Bu hayatta gereken değeri görmüyorum. Ben herkese kendimden fazla değer veriyorum peki ya onlar...

(Bu açıklamaları yaparken bile kimsenin okumayacağını düşünüyorum. Umarım okursunuz, bari bunu okuyun...)

Neyse, burada bitirmek istiyorum. İlerde bir gün buraya yeni bölüm atmak dileği ile hoşçakalın, kendinize iyi bakın.