1. Bölüm

155 34 1K
                                    


İlk bölümüm hepimiz için hayırlı olsun. Çok heyecanlıyım kitabımın ilk bölümünü yayınladım. İnşallah kitabımı beğenirsiniz:)

Bir insan bulunduğu konuma kendi emeği ile gelir, gelmeli. Bazen sezgilerimiz bize yol verir. Sezgilerimizi dinlemeyi bilmeyiz. Ama bilmeliyiz.

Kitabıma başladığınız tarihi yazar mısınız?


(❁'◡'❁)

"Ellerine sağlık annem." Diyip çayımdan son yudumu aldıktan sonra masadan kalktım. Ama annem hep yaptığı gibi "kuzum bir lokma daha ye. " Diye ısrar etti tabi bende her zamanki gibi geç kaldığımı söyledim. Emniyete ulaşmam gerekiyordu bir cinayet vakasını almıştım ve Emniyet Genel Müdürü'nün yanına gitmem gerekiyordu. Yanıma polis ve araştırmacı almam gerekiyordu çünkü olay yerini ve çevresini derinlemesine inceleyecektik. Fakat annemin ısrarları devam ederse geç kalacağım.

"Annem çağırsana şu diğer kızını bir gelemedi ya. "

Kardeşim Alara'da bir türlü hazırlanmıyordu ne vardı ki şu odada? Çok yavaş hazırlanıyor. Hem o okuluna geç kalacak hem de ben emniyete. Sabah gitmek daha iyi olurdu."Alara bir dakikan var çabuk ol." Diye seslendikten sonra dış kapının önüne çıktım botlarımı giyerken Alara'nın sesini duydum "Geliyorum abla!" Alara geldiğinde annemle her zamanki gibi sevgiyle vedalaştım.

"Görüşürüz anne kendine iyi bak."

"Hayırlı işler kızım sende iyi bak görüşürüz."

Aşşağı inerken Alara'nın da "Görüşürüz Makbule Sultan." Deyişini duydum. Arabaya binerken Alara'yı bekledim o da geldiğinde artık yola koyuldum. Çok şükür ya bir türlü çıkamadım evden.

İçimde bir heyecan var çünkü ilk defa bir davada böyle tuhaf hissediyordum. Sanki bu, diğerlerinden farklıydı. İçimde tuhaf his ama aynı zamanda bir heyecan vardı. İşimi seviyordum. Savcı olmak hep hayalimdi ve bunda en büyük etken babamın ölümü olmuştu. Babamın ölümü beni derinden yaralamıştı. Onun ölümünü kaldıramamış, kabullenememiştim. O ölmemişti, öldürülmüştü...

Ama kayıtlara öldü diye geçmişti...

Zihnim beni ele geçirirken yine moralim bozulmuştu. Bu sırada Alara'nın okuluna gelmiştik.

"İyi dersler canım. "

"Sağol abla sana da iyi araştırmalar. Öptüm seni hadi bayy. "

Gülümseyerek önüme döndüm.

Alara'yı okula bıraktıktan sonra emniyete geçtim.

Tam zamanında gelmiştim. Emniyet genel müdürü de beni bekliyordu.

Hadi bismillah başlıyoruz.

Ben niye hep heyecanlanıyorum ya.

Yirmi yedi yaşındayım hala atamadım içimden şu heyecanı. Herkese karşı böyle benim heyecan.

"Hoşgeldiniz sayın savcım. "

Gülümseyerek bana bakan Müdür'e baktım. Hafif bir tebessüm edip yanına geçtim.

"Hoşbuldum Müdür Bey. Benimle gelecek olan ekip hazır mı? Bu işe erken başlayalım diyorum. "

"Tabi hazırlar Savcı Hanım. Onlar da sizi bekliyorlardı. "

"Harika! Onlarla iyi anlaşacağımıza eminim dakik insanları severim. Ve sizden küçük bir ricam olacak. "

O sırada kendimi zarzor buraya yetiştiren ben.

Aşk'ın KaranlığındaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin