Birds Don't Sing | Erwin X Reader Aot

10

Akari, Hange'nin odaya girmesiyle düşüncelerinden arındı.

"Aaa Akari, uyanmışsın!"

"Evet..."
Akari sanki bir şey söylemek istiyor da söyleyemiyor gibi ağzında bir şeyler geveliyordu.

"Açık konuşalım Akari. Ne diyeceksin?"
Hange, Akari'den, Erwin'e karşı bir şeyler hissettiğini söylemesini bekliyordu.

"Hange, biliyorum bir anda garip gelecek ama şey..."

"Ney?"  Hange yüzünde arsız bir gülümsemeyle sordu.

"Şey... Çişim var."

"Ha?"
Hange böyle bir şey beklememişti.
"E git o zaman?"

"Olmaz. Yapamam. Dizim acıyor."
Hange şimdi farkına vardı ne demek istediğinin. Elbette her iyi arkadaş gibi yapacaktı bunu. Evet biraz garip kaçmıştı ama bunu yapmak zorundaydı. Yarın bir gün Hange'ye bir şey olsa emindi ki Akari de ona yardımcı olurdu. Zaten şimdi bile oluyordu. Hange'nin dertleri ve kaygıları üst üste bindikçe kaldıramaz hale geliyordu. Akari bunu fark ediyor ve her zaman onunla konuşuyordu. Bazen Hange ne olduğunu söylemese bile Akari, yarasını sarabiliyordu. Biricik arkadaşını tuvalete götürmek Hange için pek bir şey sayılmazdı.
"Ehh, gel bakalım!" deyip sırtladı Akari'yi.

Akari ise böyle bir durumda olmaktan utanıyordu. Birilerine muhtaç olmak onu her zaman utandırırdı. Keşif birliğine girmesinin sebeplerinden biri de buydu aslında. Yeteneklerine güvendiği için birilerini ve kendini koruyabilirdi. Belki saygı duyulan biri bile olabilirdi ve bu durum onun kimseye muhtaç olmadığını kanıtlardı. Annesi gibi olmak istemiyordu.

Erwin ve Sakura oldukça mutlu görünüyordu. Havadan sudan konuşmaya başlamışlardı. Arada genç kızın gülmeleri de duyuluyordu.

Mike uzaktan izlemeye devam etti. Sakura denen kız ona göre oldukça tehlikeliydi ve arkadaşını ona yem etmeyecekti. Avını kapmış kurnaz avcının saf avını yemesine göz yummayacaktı.

Erwin ve Sakura yatak vakti gelene kadar konuştular. Arada Erwin'in de hafifçe kıkırdadığı duyuluyordu. Yatma vakti gelince ikili yerden kalktı. Zaten hava da soğuktu. Fazla bile kalmışlardı dışarıda. Sohbetlerini sıcaklığı üşütmemişti onları.

"Bugün en mutlu günüm! Erwin ile sonunda uzunca konuştuk. Bahse varım sevdi beni!"

Koğuşta konuşuyordu Sakura. Arkadaşlarına ne kadar eğlendiğinden bahsediyordu. Yüzünde tarif edilemez bir neşe vardı.

"Az kes sesini."
Koğuştaki kızlardan biri olan Rico konuşmuştu. Resmen Hange'nin iç sesi olmuştu. Hange delirmek üzereydi. Erwin'i o kızdan çok kıskandı. Rico'nun sesiyle ortam birazcık sessizleşti. Sakura ve arkadaş grubu birbirlerine bakıyordu.

"Ay sana ne be! Duymak istemiyorsan dinleme!"

"Keşke mümkün olsa. Bağıra bağıra konuştuğunuz için maalesef yapamıyorum. Herkesi rahatsız ediyorsunuz. Aşk işlerinizi lütfen sabaha bırakın ve uyuyun. Sonra neden adam adama dövüşte kaybettiğinizi sorguluyorsunuz. Enerjinizi toplayın."

"10 gün aç kalsam sana yenilmem ben. Gece uyumasam da olur."

Rico kafasını yastıktan kaldırdı. Kendisini dövüşe davet eden Himiko'ya bakıyordu. Yüzünde ise alaycı bir gülümseme vardı. Bir kaşı havada ve sırıtışından dişleri belli oluyordu.

"İnan bana gerek yok. Kendimi geliştirmem lazım. Kendimdeb zayıflarla bu iş yaş."

Himiko da alaycı bir şekilde sırıttı.