37.

142 11 12
                                    

Bada's Pov

“See you tomorrow!” paalam ni Audrey saakin at ako naman, tinanguan lang siya.

Hinintay ko muna siyang makalabas tsaka ko siya sinundan. Aba syempre itong Chocol na 'to nasa labas na agad at hinihintay si Audrey.

“Okay lang, hindi naman masakit.” bulong ko sa sarili ko habang nakatingin sakanilang dalawa.

Anong friends lang? Hindi ako papayag! Ang tagal ko naghintay tapos friendship lang i-ooffer saakin? No way.

Syempre to keep her by my side, kailangan pumayag ako sa gusto niya tutal dun naman kami nagsimula tapos alam ko na ending nito, mafafall ulit siya saakin HAHAAHA tama, think positive lang kasi pwede ko pa namang bigwasan mukha ni Chocol.

“Tamo babawiin ko talaga yan.” para akong tangang kinakausap sarili ko kahit mga napapadaan, napapatingin saakin eh.

As I've said, I won't give up easily—I'll make sure na mababawi ko siya and something is off talaga with Chocol like kakakilala lang, nasa getting to know stage na agad? I won't buy her excuse or whatsoever, that's sounds fishy.

Also yung picture na napulot ko, sure akong kay Audrey nanggaling yun kasi yung akin, nakadisplay sa kwarto ko. Aha she's trying so hard to push me away and ibig sabihin nun she still feel the same, in denial lang siya.

Given na nasaktan ko siya pero alam ko at alam naming dalawa yung totoo, if she's being honest with her feelings. Masyado lang matigas puso niya so kailangan pang palambutin. What if gilingan ko siya para manlambot na siya? Ay de joke lang.

I waited until they drove off, kitang kita ko kung paano ngumiti si Audrey when Chocol is around. Kuhang kuha talaga ni Chocol yung inis ko.

When they left, I went back inside the studio para ayusin yung mga gamit ko and umuwi na rin.

“What a long tiring day.”


“You are late.” salubong ni Audrey saakin na nakatayo sa labas ng studio ko.

“Ha? Hindi ako late, maaga ka lang dumating.” sagot ko sakanya, kinuha yung keys ko para buksan ito.

“What? Yesterday you were so mad at me for being late and now—” Audrey's words trailed off as I stared at her.

“You are hurting my ears.” I shook my head and opened the door. I went first and she was following me behind.

Pumunta ako sa spot ko at ganun din siya. Since may ilang minutes pa bago kami magstart, I decided to have my breakfast first. I haven't eaten yet kakamadali ko.

“You haven't had your breakfast?” Audrey's voice echoed inside the studio.

“Yup, nagmamadali kasi ako.” sagot ko sakanya at tumingin sa gawi niya.

“Really?”

“Yes.”

Hind na siya nagsalita ulit kaya hindi ko na rin siya pinansin. Syempre kunwari cold datingan para hindi na uminit ulo niya saakin. Good girl muna tayo for now.

“Oh.” I lifted up my face and our eyes met. She's handing me a bottle of water.

“Ano 'yan?” I frowned.

“Bulag ka? Malamang tubig.” iritado niyang sagot.

“Anong gagawin ko dyan?”

“Ipaligo mo since tanga ka.” Audrey sarcastically responded at sa sobrang inis niya bigla na lang niya akong tinalikuran.

A Love To Remember Where stories live. Discover now