In Her Eyes

Chapter 1

CATHERINE MEYER

I heard my alarm go off. Hay nako, hindi pa ako ready pumasok. Grabe naman kasi, parang wala akong summer break. Kahit bakasyon kailangan gumawa ng lesson plans, jusko po! 

I turned off my alarm and decided to get up, but not before yawning and stretching. Minsan, naisip ko na lang na ang sarap maging hotdog sa freezer or maging tinidor or maging tambay na lang. Pero, not going to lie, I need the money. Sino ba naman di may kailangan nun, diba? Sinungaling yung mga nag sasabing di mo kailangan ng pera para sumaya. Excuse me, wag kayong mang damay.

I sighed deeply. It's too early for this. Pero mas di ko kaya yung panaginip ko kagabi. My mind wandered off to one of my students, Spencer. Ayoko sana makisali sa chismisan ng mga kasamahan ko kahapon pero sa totoo lang, na-intriga rin kasi ako kay Spencer. Iniyakan nga sya ni Joyce at ni Erin eh. 

Sa tingin ng majority ng colleagues ko, hindi sya capable na mag reciprocate ng feelings ng iba. Masyado syang nabubuhay sa sarili nyang mundo, parang wala lang syang pakialam sa mga naka paligid sa kanya. Kahit ibang mga estudyante nagkakagusto sa kanya pero ni-isa, wala man lang nakakalapit sa kanya maliban na lang sa mga friends nya.

Natatakot ako ngayon kasi nakita ko sa roster ko na kasali sya sa advisory class ko. Ayoko rin ma-attach sa kanya kasi ayoko mangyari sa akin yung nangyari kila Joyce at Erin, assuming na na-reject sila ni Spencer. Hanggang ngayon nag ma-makaawa parin silang mapansin. Lalong lalo na si Joyce. I feel bad for them, pero pinili naman nila yon.

I took a shower first before eating breakfast. I looked at myself in front of a mirror and I was satisfied with how I look. I grabbed my keys and left my house. Nagbilin ako sa kasambahay ko na sya na bahala bago pa man ako makapag drive paalis ng bahay ko.

While I was parking my car, nakita ko sasakyan ni Spencer. Paano ko nalaman na si Spencer yon? Sya lang naman may Lexus dito sa buong campus. Sa harap na lang ng sasakyan ko yung bakante kaya doon sya nag park. Kumabog bigla puso ko nang magka tinginan kami. Mukhang di maganda gising nya ah, naka simangot sya. Nauna syang lumabas ng sasakyan nya. Habang ako naman, huminga muna ako ng malalim. Bakit parang galit sya sa akin?

Lumabas na ko ng sasakyan ko. Syempre, marami akong kailangan bitbitin na gamit papunta sa faculty tsaka sa classroom ko. Hirap na hirap na ko mag bitbit ng mga box, ni-isang studyante wala man lang nag offer na tumulong. Mga walang manners talaga. Naturingang anak ng mayayaman. Nahagip ng mga mata ko si Spencer. Someone's talking her ears off. Mukha nanaman syang naiinis. Nakita ko nag double take ulo nya papunta sa akin nung nakita nya ko. Inangat nya kamay nya sa kumakausap sa kanya para patigilin ito sa pagsasalita at nilapitan nya ako.

"Hi, I can see that you need help. I'd love to help you carry those if you'd let me, Ma'am." Aba'y pocha. Ang sexy ng boses nya. Never ko pa sya narinig mag salita, ngayon lang talaga. Hindi ko rin ma-explain. Ang ganda ganda nya pero at the same time, ang pogi nya rin. Ang lakas nang dating nya tsaka ma-appeal rin sya.

Grabe, mas maganda pala talaga sya sa malapitan. Ang ganda rin ng mga mata nya. Hindi man sya ngumiti gamit lips nya, pero nakikita ko parang yung mga mata nya nakangiti. "Thank you, I really need help." she just nodded her head at me.

Habang nag lalakad kami papuntang faculty, nakita ko sila Joyce at Erin. Nakatingin sila pareho sa amin pero bigla na lang umiwas tingin nila. Tinignan ko si Spencer, naka taas na pala isang kilay nya. Yikes, I don't want to be on her bad side. Nakakatakot.

Binuksan ko yung pinto ng faculty para maka pasok sya. I pointed at the area where she could drop my things off. "Thank you so much, darling." she smiled at me and told me no problem. Paalis na sana sya kaya lang dumating bigla sila Erin. Napatigil si Spencer.

"Spencer, kausapin mo naman kami." hindi umimik si Spencer. I checked my watch and saw it was time for me to go to my class. Since first day naman, akin ang buong araw. Pupunta lang sa room ko ang ibang teachers to introduce themselves. Tinabihan ko si Spencer. "Tara, sabay tayo umakyat?" nakita ko na parang nag light up mga mata nya. Pero baka guni-guni ko lang 'yon. "Sure po, Ma'am. Halika na po. Akin na yan, ako na po mag carry ng things mo." I happily gave my things to her. Napaka gentle woman naman netong batang to.

I smiled at Erin and Joyce when we walked past them. "See you later, girls." nakita ko inirapan ako ni Joyce. Whatever, wala naman akong ginagawang masama sa kanila.

While we're walking along the corridor, hindi ko mapigilan tumingala sa kanya. It's just that, ang ganda ganda nya kasi talaga. Tsaka kahit anong sabihin ng iba na cold sya, masasabi kong facade nya lang yun. Baka defense mechanism nya lang. Swerte naman ng magiging partner in life netong babaeng to.

Di ko rin maiwasan mapansin mga studyante sa corridor. Titig na titig kay Spencer. Di ko naman sila masisisi no. Si Spencer na to, walang papantay dito. Teka lang, ano ba tong mga pinag sasabi ko? Jusko, kailangan ko pigilan sarili ko.

Finally, nakarating na kami sa room. Binaba ni Spencer yung mga gamit ko sa table ko. "KAI!" biglang may sumigaw. "KAI! UPO KA DITO SA TABI KO!" mas nagulat ako nung nilingon sya ni Spencer tas biglang tumango sya. Hala, baka eto na nga ang kanyang jowa. Nalungkot ako bigla. 'Huy, ano pinagsasabi mo dyan. Masyado ka nang matanda, Liz. Get ahold of yourself.'

Nag umpisa na ko sa introduce yourself kineme sa first day of school. Syempre, ako muna ang mauuna. "Hello, class! I am Ms. Meyer. I will be your homeroom adviser and your English teacher." sinabi ko rin sa kanila anong expectations ko sa kanila and whatnot. Pag tapos ko, isa isa naman silang nag introduce.

Finally, malapit na kila Spencer. Nauna tumayo yung tumawag sa kanya kanina. "Hello po, my name is Andrea Denise Bennett. Andy na lang po. Although may special akong nickname pero si Spencer lang may karapatan na tawagin ako sa name na yon." naghiyawan bigla lahat ng nasa room. Ew, landi. Hindi rin nakatulong na nakita ko si Spencer na tumatawa. Like????? Gustong gusto naman nya. Bwiset ka, gusto mo palang nilalandi ka ah.

When it was Spencer's turn to speak, everyone got quiet. She stood up gracefully from her sit. "Hello everyone. My name is Spencer Kai Lewis. Y'all may call me Spence or Spencer, up to you." habang nag sasalita sya, naka tingin lang sya sa akin. Hay, sana true. Eto nanaman pagka delulu ko oh. Never ko talaga naisip na ma-intriga sa isa sa mga studyante ko. As in. Kaya natatakot ako na naiinis sa sarili ko. Sa kanya lang ako nag thank you pag tapos nya magsalita. May accent sya pag nagsasalita kaya ang sarap din pakinggan, lalo na pag nag ta-tagalog sya.

Di ko namalayan na malapit na pala mag break. May kumatok sa pinto ko. Syempre, nag tinginan ang lahat sa may pinto kung sino yung kumatok. Nakita ko yung secretary ng principal yung kumatok, hinahanap si Spencer. Pinapababa daw sya sa office. Para saan kaya to? Tinanong ko kung kailangan ko ba sumama sa office. Pero unfortunately, hindi naman daw. Si Spencer lang talaga ang sadya. Tumango si Spencer sa kanya at sabay kuha ng gamit nya. Nagulat ako nung lumapit sya sa akin at nag paalam. Na-touch ako doon. Kasi di nya naman kailangan mag paalam eh, lalo na Principal yung nag hahanap sa kanya.

Sana okay lang sya. Next time na mag kita kami, tatanungin ko sya about dito as a concerned adviser.