Malevolent |Tom Riddle

10|geceyarısı

Biricik ailem ile önemli olduğu söylenen bir yemeğin tam ortasındaydık.

Can sıkıcıydı, sanırım o olmasaydı cehennem gibi geçerdi elbette ama buradaydı ve elimi tutuyordu.

"Çocuk düşünmüyor musunuz?" Annemin bir anda sorduğu soru ile içtiğim suyu püskürtmek üzereydim. Onun konuşmasını beklesem de, gözleri beni buldu.

"Bir bebek bekliyoruz."

Bellatrix, öfkeyle çatalını bıraktığında, çıkan ses oldukça gürültülüydü. Muhtemelen uzun sessizliğin sebebi, annemin masanın altından Bellatrix'i dürtmesiydi.

"Tebrik ederim canım.." dedi annem, bir varis doğuracağım için mutlu olmalıydı.

"Umarım en kısa sürede, Bellatrix ve Narcissa içinde güzel bir haber duyabiliriz.."

Narcissa'nında elbette bir çocuğu olabilirdi.. ama Bellatrix için bu mümkün değildi. Babam bunu bilmediği için doğal bir şey gibi söylemişti..

Ne tuhaf ki, Andromeda gitmeden önce kötülüğün çoğalmaması için Bellatrix'e yaptığı büyü ile onun hiçbir zaman çocuk sahibi olmamasını sağlamıştı.

Gerici bir sessizli, yine tüm masayı sardı. Buradan artık gitmek istiyordum.

Muhtemelen aklımdan geçenleri kontrol ediyordu, genelde sessiz olsa da bu gün tamamıyla susuyor, sadece etrafı olanları kontrol ediyordu.

"Müsaadenizle biz gidelim." dedi masadan kalkarken, elimi tuttuğu için bende peşinden kalktım.

─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───

Tuhaf akşam yemeği eninde sonunda bittiğinde ve eve vardığımızda kendimi yatağa attım.

Yorucuydu.

Biraz daha kalmamız için ısrar etseler de Bellatrix'in beni boğarak öldürmemesi için onunla aynı ortamda uzun süre kalmak istemiyordum.

Gömleğinin düğmelerini gevşetirken "Bir bebek bekliyor muyuz?" diye sordu..

Bir anda ağzımdan çıkmıştı.. ama bir bebeğimiz olsun isterdim.

"Beklemiyoruz.. ama en kısa sürede sahip olmalıyız.. çünkü yalancı olmak istemiyorum."

Yerimden kalktım ve ona doğru ilerledim. Parmaklarımın ucunda kalkıp ona yetişemediğimde gülümsedi.

Yüzünü avuçlarımın arasına alıp onu kendime çektim ve dudaklarımızı birleştirdim.

"Sanırım bugün bir bebeğe sahip olmamız lazım."