Hem kötüydüm,
Kabaydım,
Çirkindim.
İstenmezdim, dışlanırdım...
Sonra sen girdin hayatıma,
Tüm yaralarımı sardın.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
Bana bu gözlerle bakma sevgilim.
Gözlerinde süzülen,
Gözyaşının her bir damlası,
Ölüme yaklaştırıyor beni.
Benim, dokunm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🏹
Uyandığımda, dikkatimi çeken ilk şey baş ucumdaki mektuptu. Babamdan olduğunu gördüğümde açıp, açmamak arasında tereddüt ettim.
Yattığım yerden doğrulmaya çalışırken, hissettiğim acıyla inledim. Bedenimdeki acı elbetteki geçecekti.. ama ruhumdaki ur asla geçmeyecekti.. bunu biliyordum. Derinlerde, biryerlerde, hala benimle kalacaktı.
"Okumayacak mısın?" diye sordu. Ne zamandır burada olduğu hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu.
Gözlerim, elimdeki mektup ve onun arasında gitti, geldi.
Usulca ve içimdeki tuhaf hisle mektup zarfını açtım. İstemsizce de olsa ellerim titriyordu.. eninde sonunda, istemeyerek de olsa mektubu okudum.
"Sevgili Juliet;
Ablana olan öfkeni anlayabiliyorum. Fakat soyadımıza zarar gelmemesi için senden bu olayı gizli tutmanı istiyorum. Kocana saygılarımı sunuyorum ve ablanınhayatıpahasına, senden ve kocandan af dilediğimizi, ablanın pişman olduğunu iletmeni istiyorum. Dilerim bir an öncesağlığınakavuşursun.
Saygılarımla,
Baban Cygnus."
Öfkeyle elimdeki kağıdı buruşturdum. Ağlamayacaktım, ben güçsüz değildim. "Sorun ne Juliet." Yüzümü elleri arasına alırken fısıldadı.
Konuşamadım, tüm kelimelerim boğazımda toplanıp bir yumru haline geldi. Tüm nefretimi kusmak istedim. Sorular sormak istedi.. ama yapmadı..
"Bir büyü biliyorum." dedi. Bir süre sustu.. kendini sorguladı. "Canınıacıtacak.. ama yaranı iyileştirecek."
Hiçbir şey düşünmeden "tamam." dedim. Vazgeçirmeye çalışmak istese de kararımın kesin olduğunu fark etti.
"Tişörtünü çıkar.. ve uzan.."
Tişörtümü çıkardım, ardından oturur pozisyonda olduğum yatakta hızla sırtüstü uzandım.
Sargıyı açtı, uzunca yaraya baktım. Hala tazeydi ama kanamıyordu. "Aslında sen uyurken yapacaktım.. ama iznin olmadan yapmak istemedim."
Büyüye, habersiz başlaması ile hissettiğim acıyla inledim. Başımı geriye attığımda tüm vücudum kasıldı.
Sessizce büyü yapabiliyordu.. bu korkutucuydu.
Acı biraz daha yoğunlaştığında gözyaşlarım şakaklarımdan, yanaklarıma doğru süzüldü.
Büyük bir ateş, tüm vücudumu kaplamışcasına yanıyordum. Uzun bir süre, dayanılmaz hale gelene kadar sürdü...
...ve sonunda bitti
"Juliet?"
Adımı seslenişi ile, sıkıca kapattığım gözlerimi açtım. "Bitti mi?" diye sordum.
"Evet." dedi, beni kolları arasına alırken. "Düşündüğümden daha güçlüsün sevgilim."
Acının yerini, kelebekler aldı..ve yaşadığım kötü şeyleri, bir anda alıp götürdü.
Dudakları dudaklarımla buluştu... ve beni düşüncelerimden çekip kurtardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
