2

270 12 2
                                    

Pov Daan.

You and I, we're like fireworks and symphonies exploding in the sky.
With you, I'm alive like all the missing pieces of my heart, they finally collide.
So stop time right here in the moonlight, 'cause I don't ever wanna close my eyes.
Without you, I feel broke like I'm half of a whole. Without you, I've got no hand to hold.
Without you, I feel torn like a sail in a storm.
Without you, I'm just a sad song.
I'm just a sad song.

With you, I fall. It's like I'm leaving all my past in silhouettes up on a wall.
With you, I'm a beautiful mess. It's like we're standing hand in hand with all our fears up on the edge.
So stop time right here in the moonlight, 'cause I don't ever wanna close my eyes.

Without you, I feel broke like I'm half of a whole.
Without you, I've got no hand to hold.
Without you, I feel torn like a sail in a storm.
Without you, I'm just a sad song.

You're the perfect melody, the only harmony I wanna hear. You're my favourite part of me. With you standing next to me, I've got nothing to fear.

Without you, I feel broke like I'm half of a whole.
Without you, I've got no hand to hold.
Without you, I feel torn like a sail in a storm.
Without you, I feel broke like I'm half of a whole.
Without you, I've got no hand to hold.
Without you, I feel torn like a sail in a storm.
Without you, I'm just a sad song.
I'm just a sad song.


Zing ik mee met de radio, Sad Song van We The Kings... echt mijn favoriete lied! Het is gewoon een lied met een mooie betekenis. Er word op mijn deur geklopt, raar.. mijn moeder roept, vader is aan het werk en mijn broertjes stormen meestal gewoon naar binnen! "Binnen" zeg ik. De deur gaat open en er staat een meisje van denk ik 16/17 jaar met lange, krullende, bruine haren. "Hey" zegt ze zacht. Ik sta op en verplaats mezelf naar mijn bed, "Kom zitten" zeg ik zo aardig mogelijk. Voorzichtig loopt ze naar binnen en komt op mijn bed zitten. "Ik ben Daan" "Wist ik, hoorde het al van je moeder" grijnst ze, aha...die heeft haar gestuurd. "Oh ja, ik ben Merel" vervolgt ze dan. "Waarom ben je hier? Ik bedoel, ik heb je nog nooit gezien en zo. Ik bedoel het ook nie..-" stamel ik, maar Merel onderbreekt me. "Haha, rustig maar. Ik snap je wel hoor. Ik moest mijn broertje, Luuk, brengen voor het feestje van Sam" "Ohh oké! Uhwe, ik moet eigenlijk zo meteen mee.. en zoals je waarschijnlijk wel wist is het een zwemfeestje, heb je misschien zin om mee te gaan?" "Uhm, ja ik wil wel, maar heb geen geld meer om een kaartje te betalen... andere keer?" "Ik betaal wel" zeg ik vastbesloten. "Hoeft echt niet hoor" "Jaaawel, jij gaat gewoon mee. Als je dat leuk vind uiteraard" "Okeey, dan ga ik mee" zegt ze lachend. We kennen elkaar nu echt pas een paar minuten maar ik mag haar echt. Alsof we elkaar al jaren kennen, ik kijk op mijn mobiel en zie dat ze over 5 minuten vertrekken. "Ze vertrekken zo, alvast naar beneden?" stel ik voor. Ze knikt en we gaan naar beneden.
"Ah mooi, jullie zijn er al. We gaan nu vertrekken" "Mag Merel mee? Ik betaal het kaartje wel" zeg ik. Mijn moeder vind het oké, gelukkig. Ik loop naar Merel en we gaan met z'n allen naar buiten, allemaal op de fiets. Jeej, not. "Shiiiiiitt hoe kan dit?!" roept Merel in ene. Ik kijk verbaasd naar haar en zie dat ze naar haar fiets staart, "Wat is er?" "Mijn band, hij is lek. Ik haat deze fiets zo! De ene keer gaat het stuur los, dan de bagagedrager en nu waarschijnlijk het ventiel! Ugh" ratelt ze. Ik moet een beetje grinniken om hoe snel ze dat zegt, meiden kunnen echt super snel praten. Alsof de wereld er van afhangt. "Kom maar bij mij achterop, als we terug zijn kan ik mijn vader wel vragen om te kijken. Hij was vroeger fietsenmaker en heeft zo zijn mannetjes" zeg ik. Meteen verandert haar houding, eerst had ze een soort chagrijnige houding. Maar nu eerder verlegen. "Wil je dat?" "Uhm, oké. Maar ik ben niet de lichtste. Oppassen dus" zegt Merel. Er komt een grijns op mijn gezicht en ik loop naar haar toe, ik til haar op. "Whaa Daan wat doe je!?" roept ze lachend. "Je bent helemaal niet zwaar, mega licht zelfs!" "Niet" "Écht wel! Echt super licht" "Okee" zucht ze. Er is iets, sowieso. "Wacht! Ik heb geen zwemkleren" "Dan gaan we nog even langs jouw huis. Ik zeg het wel even tegen mijn moeder dat we wat later komen, halfuurtje of zo iets missen kan wel" zeg ik. Ze knikt, ik loop naar mijn moeder. "Mam, we zijn nog even langs Merels huis om zwemkleren voor haar op te halen" "Oké!" is het enige wat ze zegt. Ik loop weer terug naar Merel, ik stap op en ze komt achterop zitten. Ik begin te fietsen terwijl ze aanwijzingen geeft waar we heen moeten.

Secret Love ft Daan ZwierinkWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu