Secret Love ft Daan Zwierink

❤19❤

OMGG K HEB ZO'N ZIN IN DIT STUK LALALALOLLL

Pov Merel.

"Merel wil je even meekomen?" vraagt een vrouw na een tijd. Huh hoe weet zij mijn naam? "Euhh ja, moet het nu? Ze zijn net met het laatste nummer bezig" "Ja, het moet nu" "Oké dan kom ik eraan" zeg ik lichtelijk verbaasd. Ze heeft een 'Mainstreet Medewerker' shirt aan, dus moet het wel oké zijn, toch? "Danique ik moet even weg, vraag niet waarom dat weet ik namelijk ook niet... ik spreek je zo nog wel!" "Is goed, tot zo!" zegt Danique. Ik loop naar de vrouw die zich voorstelt als Lara. Op de een of andere manier voel ik mij zenuwachtig, "Wat is er? Waarom moet ik mee?" "Gewoon, zie je zo wel" zegt ze zo normaal mogelijk. Lara weet er meer vanaf... na een minuutje te hebben gelopen komen we backstage uit, "Ga hier maar even staan." ze wijst naar een plek, vlakbij het begin van het podium. "Straks zien de Mainiacs me!" ja, ik had ondertussen ook geleerd dat hun fans 'Mainiacs' heten! "Zien ze niet hoor" zegt Lara geruststellend. De zenuwen worden steeds erger, "Ik voel me zenuwachtig maar weet niet waarom" "Het is niks ergs hoor" ik zucht, alsof dát helpt! Ik hoor de laatste klanken van 'Stop The Time' door de zaal gaan. Dan hoor ik Daans stem wat zeggen, "Bedankt allemaal! Het was een geweldige avond!" bij hem hoor ik ook zenuwen in zijn stem, wat is dit!? "Maar graag wil ik 1 iemand op het podium hebben... Merel, wil je even komen?" WAT!? "Je moet gaan!" zegt Lara met een knipoog. De zenuwen zijn op het moment zó erg dat ik er buikpijn van krijg, met trillende benen loop ik het podium op wat extra lastig is met krukken, naar Daan. Waarom doet hij dit? Alle Mainiacs beginnen te gillen, oorverdovend... Rein, Owen en Nils grijnzen nog even naar mij en lopen dan het podium af. Daan gaat voor mij staan en pakt mijn hand vast, de andere gebruikt hij voor de microfoon. Dan begint hij te praten.. "Lieve Merel, we kennen elkaar nog niet eens heel erg lang. Maar in de tijd die we hebben, heb ik genoeg tijd gehad om erachter te komen dat je een super leuke meid bent. Je bent mega aardig, grappig, hebt een geweldige persoonlijkheid en bovenal; super lief. We hebben al super leuke dingen meegemaakt, grappige maar ook minder leuke. Ik wil er altijd voor je zijn, maar heb nog 1 vraag... Zou jij, mijn meisje willen zijn?" zegt Daan, de hele tijd heb ik hem met tranen in mijn ogen aangekeken, "Ik zou niets liever willen" antwoord ik met een grote glimlach. Daan geeft mij een knuffel en dan breek ik, de tranen stromen over mijn wangen. Daar sta ik dan, als DE vriendin van Daan, huilend, op het podium voor mega veel Mainiacs.. we laten elkaar los en ik kijk Daan aan, "Hè, niet huilen" "Het is gewoon... ja..." "Geen zorgen, ik heb de microfoon uitgezet, alleen wij horen elkaar" "Het is gewoon... ik voel me zo gelukkig nu, alles wat je hebt gezegd. Ik.. ik was echt vanaf het moment al helemaal gek op je, maar het meest bang dat het nooit meer als een...-" ik word onderbroken door Daan die zijn lippen op de mijne plaatst. Eerst schrik ik, maar ga er dan in mee, dit voelt zó goed... Ik hoor alle meiden gillen en joelen. Na een paar seconden laten we weer los, "Kom" zegt Daan. Hij pakt mijn hand vast en we gaan van het podium af en gaan backstage, waar ik mijn moeder al zie staan. Ik laat Daan los en ren/hups op haar af, geef haar een knuffel en begin weer te huilen. We staan zo even en dan laat ik haar los, "Sorry" zeg ik terwijl ik tranen wegveeg. Als ik naar mijn vingers kijk zie ik dat ze zwart zijn. Oja, waterproof was op... "Het geeft niet, gefeliciteerd he" zegt ze grijnzend. "Dank je" dan komen de ouders van Daan ook naar mij toe en feliciteren me ook, dan ga ik weer naar Daan en geef hem -alweer- een knuffel, "Sorry dat ik nu zoveel huil" fluister ik in zijn oor. "Het is oké" fluistert hij lief terug. We worden onderbroken door heel hard gegil, ik draai mij om en zie Danique, ze rent naar me toe en vliegt mij om de hals. "GEFELICITEERD" schreeuwt ze. "Calm down meid. En dank je" zeg ik lachend. Een pijnscheut vliegt door mijn voet, maar die negeer ik. Ik ben nu gewoon het gelukkigste meisje op aarde, niemand kan dat verstoren!

THEY'RE FINALLY TOGETHER!!! YAAAAYYY! Omg naar dit stuk heb ik zó lang uitgekeken om te schrijven!! Enne... het lijkt -vind ik- op een eind, maar dat is het niet!! Owja, ik heb dit geschreven op 9 juli 2015... jullie lezen het een paar dagen later, dus ik wist al langer dat ze samen waren! MWHUAHAHA. Nee ok, (leuke) shipnamen;

Daan+Merel=

Derel,
Darel,
Daral,
Maan...

Persoonlijk vind ik 'Maan' het leukste, jullie? XX