Hayal Et -İsas Elsin- |Ara Verildi|

Farklı

Tozkoparan İskender kurgusu olup İsas ve Elsin adına yazılmıştır

Bölüme oy verip yorum yapar mısınız

🫀🫀🫀

|Asyadan|

Gözlerimi onun odasında, yatağında, onun yanında açtım. Gittikçe daha da yakınlaşan kalplere engel olmak mümkün değildi. Kalbimizde zincir yoktu.
Sonunda olacaklar belki de kötü olacaktı ama en azından o zamana kadar kimsenin birbirinden ayrı kalmasına gerek yoktu öyle değil mi?

Kimsenin birileri için kendini ortaya koymasına acı çekmesine gerek var mıydı? Ben güçlüydüm ben Asyaydım. Güçlü olmak zorundaydım. Dağılan saçları ile oynadım. Yüzünde oluşan ize gülümseyip yataktan kalktım.

Uzaklaşacağım sırada kolumu tutan el gitmeme hiç yardımcı olmadı.

"Gitme." Yarı baygın gözleri ile bana baktı.  "Burada kal.." Elini kolumdan çekip yanıbaşında durdum. "Hatırlıyor musun?" Neyi hatırlıyorum? "Neyi?"
"İlk günü.." Ben de bunu düşünüyordum İskender. Kalp kalbe karşıymış:) Bir elini tuttum. "O günü nasıl unutayım? Sizinle alakalı olan hiçbir anımı unutmadım İskender. Kahramanım mı demeliyim yoksa? Şimdi izin ver de gideyim."

Tam kapıyı açtığımda İskender'in titreyen dudaklarını gördüm. "Kabus gördüm, hepiniz yok oluyordunuz.." Sen böyle yaparsan gidemem ki. "Sadece kabus olarak kalmazsa.." "Sizi kaybedersem.."
Yalvarırım sus İskender..

"İskender, lütfen uyu sadece. Herkes ait olduğu yerde." Bu aralar fazla duygusal ya bu çocuk.
"Ama sen şimdi ait olduğun yerden gidiyorsun.." Benim ait olduğum yer neresiydi? Ben bile bunu bilmezken o nasıl emin konuşuyordu?

"İyi uykular İskender."
"Kalman için daha ne yapabilirim? Yanımda durman için? Beni umursamaz tavırlarından kurtulmak için daha ne yapabilirim Asya?" Kapıyı kapattım. Konuştuklarımızı kimsenin duymasını istemiyorum. Bırakmıyor da gideyim. Ben herkese yetişemem ki. Kendime de vakit ayırmam gerek. 
"Seni umursamadığı mı nasıl söyleyebilirsin İskender?" Sesim titremişti. "Ben hepinizi umursuyorum, önemsiyorum."

"Hepimiz aynıyız o zaman senin gözünde.. Peki"
İskender'in şimdi söylediğini anlamadım. Ne bekliyordu? Onun cümlesinden ne mana çıkarmam lazım. Onunla kavga etmek istemiyorum. Kalbimin daha fazla kırılmasını da ama onun yaptığı imaları nasıl anlayayım?

"Açık konuş, yoksa anlamamı bekleme benden."
"Arkadaşız yani, onlar senin arkadaşın, ben de."
"Bilmiyorum İskender. Sadece farklı duygular içerisindeyim."
"Peki.."
Ne ara konu buraya geldi?
" İskender, uyumak istemiyorsan birlikte bir şeyler yapabiliriz."

"Ne gibi?"
"Yemek yapmak gibi mesela?"
"Hayır, arkadaşlarımı zehirlemek istemiyorum."
"Neden ya? Ben kötü yemek mi yapıyorum?"
"Öyle demek istemedim canım, senin elin şifadır bize." Ama İskender böyle deme ya kalpten gideriz. Koluna hapşurunca elimi alnına koyup ateşi var mı diye baktım. Ateşi yoktu.

"Şifayı kaptın mı?"
"Hasta oluyorum galiba. Senin elinden çorba içersem hemen iyileşirim."
"Belki kötü yapacağım?"
"Dedim ya elin şifa, zehir bile olsa benim için en iyisi senin yemeklerin."
"Hasta değilsin zaten. Mete'nin dün yaptığı çorbayı ısıtayım onu iç."
"Asya, nolur kıyma bana."

"Abartma İskender. O kadar kötü değildi tadı."
"Asya, sen iyi baktığına emin misin? Ateşim var sanırım yanıyorum."
Pis numaracı seni. Beni kandıramazsın.
"Camları açayım. Odan havalansın." Kapının tıklatılmasıyla İskender'e baktım. Beklediği birisi mi var? Bilmiyorum der gibi baktı.

Bilinmezlik içinde daha fazla kalmak istemedim. Kapıyı açtığımda Arda ve elindeki çorba ile karşılaştım.

"Arda, bu ne?"
"Arda mı? Neden gelmiş?"
"İskender, susarsan öğreneceğim."
"Ne için geldin?"
"Oda servisi. İskender için çorba getirdim."
İskender sinirli çıkmasına özen gösterdiği sesiyle "Sen kapı mı dinliyorsun?!"
Pek başarılı olamadı ama. Bu ses ile kimse seni ciddiye almaz. 

"Yanlış dedim gardaşım. Asya için getirmiştim çorbayı."
"Kesin benim içindir Ardacım teşekkür ederim canım."
Arda'dan çorbayı alıp kenara koydum.
"Canım?"
İskender iki dakika sessiz sessiz duramaz mısın?

"Arda, Elif ve Sinan ne yapıyor?"
"Sinan, şınav çekiyordu. Elif, Sinan'ın üstüne yeni küçük kız öğrencilerden birisini koymuş, ona ağırlık olsun diye. Elif de sayıyor."
"İyi o zaman.  Çorba için tekrardan teşekkür ederim." Kapıyı kapatacağım zaman ayağını koydu.
"Asya, dur kapatma kapıyı. Dün Elif, seni odanda göremedi diye çok endişelendi. Mete, seni burada görünce benimle beraber yattı."

Hadi ama ya off. Utanç verici bir durum.
"Uyuyakalmışım burada ya. Keşke uyandırsaydınız."
"İyi ki uyandırmamışlar Asya."
Arda'nın yüzüne kapıyı kapatıp kilitledi.

"Rahatsız etmesinler diye kilitledim. Hasta insanın odasına çat kapı gelinmemeli."
"İskender, ee ben gidebilir miyim?"
"Hayır, iki arkadaş gibi konuşalım istiyorum."
"Arkadaşız değiliz. Hiçbir şey yok aramızda. Sadece aynı takımdayız Gözüpek."

"Kesin öyledir Türkönder."

♤♤♤

"Elif, yeter bu kadar."
"İddiayı kaybetmek mi istiyorsun? Hani sen asla kaybetmezdin?"
"Ne zaman dedim sana?"
"Sinan!"
"Tamam kızma. Demiş olabilirim."

"Sen bilirsin. Kaybetmeyi göze alıyorsan yarıda kesebiliriz."
"Ben acıktım." Dedi Sinan'ın üstünde duran öğrenci.
"Bak o acıkmış. Şimdi yarıda keselim sonra devam edelim."
"Sırf o acıktı diye."
Sinan'ın üstünden kızı aldım. Sinan, kızın elini tutup bana yetişmeye çalıştı.

"Buzdolabında çorba vardı onu ısıtalım. Sinan, getirir misin?"
"Getiririm."
Sinan, buzdolabına bakıp kaşlarını çattı.
"Dünden bir kase kadar çorba kaldığına emin misin?"
"Evet, eminim Sinan."
"Burada sadece bomboş kirli bir tencere var."

"Ne yapacağız şimdi?"
"Yemek yapmayı bildiğini düşünüyorum hadi kız aç. Bize yemek yap."
"Sen yap Sinan."
"Sonumuz hastane olur ama."
"Haklısın. Sana bir şey olmaz da kıza bir şey olmamalı."
"Benim bir adım var yalnız."

"Aa öyle mi neymiş adın?"
"Eslem, Sinan abi."

"Peki Eslemcim. Sen şimdi Elif ablanın yanında dur ve Sinan abinin yeteneklerini izle. Hayran bırakacağım sizi kendime. Gerçi tüm kızlar bana zaten hayran ama kimseye bakmıyorum."

"Madem öyle yapta görelim Sinan."

"Yaparım ama sizin sevgili kalbiniz bu anlar için yeteri kadar dayanıklı mı?"

🫀🫀🫀

Bu bölümü daha onceden planlamıştim kafamda yazmaya firsat bulunca da yazayım dedim

25 oy

Kendinize iyi bakın efenimm

Her pazar elimden geldiğince hikayelerden birisine bölüm atmaya çalışacağım:)