*****
Dumudugo na ilong ko sa pakikinig ng usapan nila todo Ingles! Nyemas ang fluent nilang dalawa mag english ni future fake hubby. Kunti nalang talaga eh pag iisipan konang may lahi itong lalaking ito. Sa kung titingnan eh ang tangkad, matangos ilong, maputi, maskulado at iba ang kulay ng mata.
GRABE!
Pero hindi ko alam kong anong trip nitong lalaking to at bakit ako inaya magpakasal.
“Uwi na tayo, asawanna kita eh.” Nahimasmasan ako ng bigla akong kinalabit ng aking asawa—Ay Wow!!
Kapal kona din.
“O-okay.”
Nagpaalam na kami sa kausap niya at umalis. Para akong aso na sunod ng synod sa amo. Bigla itomg huminto at hindi ko 'yon namalayan dahil nasa baba ang tingin ko at—BOSGH!!
ANG SAKIT!—nabangga ko lang naman 'yong likod niya Huhuhuhuh. I
Inangat nito ang aking tingin at hinims ng noo ko, "Be careful kasi next time." Saad niya.
“Pasok kana.”Utos nito at pinagbuksan ako ng pinto ng sasakyan. Sumunod naman ako at pumasok.
Pinaandar na nito ang sasakyan patungong bahay.
Nasa kalagitnaan siya ng pagmamaneho ng bigla ko itong tanungin.
"Nasaan na pala parents mo." Pagbasag ko sa katahimikan.
“Wala na sila..” sagot niya ng may lungkot sa mga mata.
“I'm sorry.”
“Okay lang, how about you?”
Bumuntong hininga ako nang marinig ang tanong niya.
“Si mama nasa akin pa pero may sakit at 'yon nga nasa hospital. Ang papa ko? Hindi ko siya nakita simula pagkabata. Iniwan niya kami.”
“I feel sorry for you.”
"N-no its okay, gayan naman talaga si tadhana eh." Aniq habang nakadungaw sa bintana.
Nagulat ako ng ihinto nito ay sasakyan.
“Tara, pahangin.”
“San?”
“Doon”saad niya habang nakaturo doon sa dalampasigan. Napangiti ako at bumaba. Sinamahan ko siya.
Naglakad-lakad kami sa mapuputing buhangin habang nilalanghap ang sariwang hangin.
Ilang sandali pa ay sininyasan ako nitong bumalik na sa sasakyan dahil mag gagabi na. Tumango lamang ako bilang sagot.
Agaran naman akong naglakad patungo sa sasakyan nang may bigla akong mapansing may nakamasid samin. Hindi kona lang 'yon pinansin at pumasok na sa sasakyan.
“Bakit ka namutla?”—siya nang mapansing hindi ako mapakali.
“M-may nagmamasid kasi s-satin.”
Namilog ang mata niya at sumama ang tingin.
“Mag seatbelt ka, bilis! At kumapit ka ng mahigpit.” Sinunod ko iyon at wala pang minuto ay pinaharurot na niya ang sasakyan ng walang pa sabi-sabi.
WAHH!!! JUSKOOOO BIGYA NIYO HO SANA AKO NG MAGANDANG DAHILAN PARA MAMATAY! WAG SANA ITO HUHUHUHU!
Halos lipadin na ng hangin pati kaluluwa ko sa bilis niyang magpatakbo.
HUHUHUHU—kulang nalang eh lalabas na sa ribcage ko ang puso ko sa lakas ng tibok nito.
Lordd...sana mabuhay pa kami!
Ft.
Agaran akong bumaba at humanggab ng sariwang hangin dahil hindi ako makahinga dahil sa eksena kanina.
“Are you okay, wife?”Pag-aalala nito.
Pikunukulan ko ito ng masamang tingin at sinigawan.
“TANG*NA MO! MAMATAY AKO SA TAKOT KANINA! PAPATAYIN MOBA AKO?!” Pagrereklamo ko.
"Sa sarap oo.." saad nito sabay tawa.
Inirapan ko ito tsaka nag walk out.
“Hey wife where are you going?”
“Sa lugar na wala ka!”
Napahinto ako nang mapagtanto kong wala nga pala akong kuwarto—ARGHHH!! KAINIS NA BUHAY!
“oh,bat ka bumalik? Miss me already?"
“Kapal! Magtatanong lang san ako matutulog!”
“Sa tabi ko syempre.” Mahina nitong saad.
Umalis na lamang ako at baka mahampas ko sa kanya 'yong vase na katabi ko kanina.
Tsk—Kala niya!
