ALFA P.O.V.
Galit ako sa sarili ko habang pinagmamasdan siyang papalayo sakin. Kailangan ko lang naman siyang iligtas. I know na tauhan 'yon ni
Oliver ang sumusunod sa amin. Hindi ko hahayaang pati ang asawa ko ay madadamay.
Magbabayad siya sa lahat ng ginawa niyang kasalanan sakin.
Naiinis parin ako dahil hindi ko man lang makuhang humingi ng tawad sa kanya ngayon.
“ARGHH!! NGAYON GALIT NA ANG ASAWA KO! WHAT SHOULD I DO?”Saad ko sa'king sarili sabay sabunot sa'king buhok.
“Sir okay lang po ba kayo?”
“Aw manang anjan ka pala. Hindi po ako okay kaya pwede po bang kuhaan mo ako ng alak sa ref?” Utos ko sa kasambahay ko sabay upo sa couch.
“Ito na po sir”Abot sakin ni manang ng alak.
Kinuha ko ito at ininom.
Nakatulala akong nakatingin at nagiisip paano koba kukuning muli ang loob ng asawa ko, bagong kasal tas away agad sumalubong.
D*mn!
“Alam kona!”Sigaw ko, Buti na lamang at walang nakarinig. Tumayo ako, kinuha ang susi ng sasakyan at lumabas. Sumakay kaagad ako pinaandar at pinaharurot ito.
“Hindi pwedeng magtampo ka hanggang umaga, wife.” Saad ko sabay ngisi.
Ilang sandali pa lamang ay may nadaanan akong bintahan ng mga bulaklak. Bigla kong naisip mahilig nga pala siya sa bulaklak at ang pinaka gusto non ay rose's. Ipinarada ko ang aking sasakyan sa tabi at bumaba. Tinungo ko ang bintahan ng mga bumalaklak.
“How may I help you sir?”Saad ng isang babae na parang nasa 60 na ang edad basi sa kanyang itsura. Puti-puti na din ang buhok.
Habang ako naman ay nasa mga bulaklak ang mga tingin. Inangat ko ang paningin ko at sumagot ako.
“Bibili po ako ng bulaklak.”
“Para kanino po ba? Para sa gf niyo po?”
“Asawa po, para sa asawa ko.” Kalmado kong saad habang ngumiti-ngiti pa.
“Ang sweet niyo naman pong asawa.”
“Syempre, by the way manang isang bouquet ng rose's.”
“Cge po sir.”
Hinihintay ko si manang habang kinukuha don sa sulok ang pinaka magandang bulaklak na ibibigay ko saking asawa.
“Ito po sir.” Abot niya sakin.
“Magkano manang?”
“1,500 lang po.”
“Oh ito po 2k, keep the change.”
“Thank you sir!”
“No problem.”
Worth it ang mahabang paghihintay dahil nakabili ako ng bulaklak na paborito ng aking asawa. Ngayon punta na naman us sa mga store for more! Pinaharurot kona kaagad ang aking sasakyan patungo sa store na pagbibilhan ko ng card and chocolate. Buti na lamang at hindi kalayuan ang store kaya nakarating kaagad ako. Pagkatapos kong ipara ang aking sasakyan ay dumeretso na kaagad ako sa loob.
SHARMAINE P.O.V.
Alas sais na ng gabi bumaba ako para uminom ng tubig. Nang maka inom ako eh napansin kong wala ang aking asawa—ahay wow? Asawa? Pagkatapos mong awayin? Iba karin self eh!
Nag facepalm na lamang ako sa katangahan ko. May nakita akong isang kasambahay sa labas na naglilinis kaya tinungo ko ito at tinanong.
“Ate, nasan po ba amo niyo?” tanong ko.
“Ay ma'am! Gulat naman po ako sa inyo, magandang gabi po. Umalis po 'yon kanina at hindi ko alam saan po papunta.” Sagot naman niya.
“Hihi sorry nagulat pa kita. By the way salamat ate” ani ko sabay ngiti sa kanya.
“Walang anoman po, mauuna nako sa inyo at may gagawin pako.”
“Cge po.”
Ang galang talaga nila, siguru pinagalitan ng kumag na 'yon ang mga kasambahay niya or binigyan ng utos na mag po at opo sakin nagmumukha akong matanda.
Chorrr!
Pero nakakataba parin sa puso 'yong tanggap ka nila sa bahay.
Tinungo kona lamang ang sofa at umupo doon para maghintay sa asawa ko. Kahit galit ako sa kanya e hihintayin ko parin siya.
Ilang sandali pa lamang ay nagkaramdam ako ng antok dahil na rin siguru wala akong ginagawa. Kaya naman ipinikit kona lang mona ang aking mga mata.
ALFA P.O.V
Sa wakas at natapos na rin akong mamili! Medyo may katagalan nga lang at hindi ko namalayan ang oras at gabi na pala. Tiningnan ko ang akong relo at—GAG* Malapit nang mag 8 pm ng gabi. Dali-dali na akong naglakad patungo sa sasakyan at umuwi.
Ilang sandali lang ay nakarating na ako sa bahay. Pagpasok ko ng pinto ay nadatnan ko ang aking asawang natutulog sa sofa. Dahan-dahan kong inilagay ang aking mga dala.
Nilapitan ko ito at tinitigan.
"Ang ganda mo talaga, kahit tulog." Bulong ko sa aking sarili at hinalikan siya sa noo.
Dahan-dahan ko siyang inangat at kinarga ng pinabridal style para hindi magising. Dinala ko ito sa itaas upang mas maganda ang tulog niya. Nang malapag ko siya sa higaan ay bigla siyang nagising.
Kinusot-kusot nito ang mga mata niya at tinitigan ako. Ilang sandali pa ay nagsalita ito.
“Nandito kana pala..” ani nito.
“Yes, did you miss me?” Imbis na sagot eh hampas naman ang tinugon nito sakin.
“Aray! Grabe ka naman sakin.”
“Tse!”
"Wait hinatayin moko, may kukunin lang."
SHARMAINE P.O.V.
Ang kapal! Miss ko daw siya!—slight.
Wahahahaj huyyyy! Rufok.
Nagpaalam ito sakin at may kukunin raw. Hindi kona lang ito pinansin.
Ilang sandali pa ay biglang bumukas ang pinto pero ang mga tingin ko ay nasa kisame.
“For you.” Nagulat ako nang inabotan niya ako ng rose's —wait wahh!!! Roses! Favorite kooooooooo t-tapos w-with chocolate?
Wait,wait magiging marupok naba us?
Sympre hindi!
“Para saan yan?” pagtataray ko.
Umupo ito sa tabi ko at tiningnan ako. "Wife, I'm sorry sa nangyare kanina. Ginawa ko lamang iyon para mailigtas kita. You know me, at mapapansin mo naman sa paligid mo na hindi ako ordinaryong tao at marami akong kalaban. Kaya sorry, nais lang kita iligtas." Sabay yakap sakin.
Hindi ko alam ano gagawin ko pero...niyakap kona lang ito pabalik.
"O-okay sorry if I acted so oa kanina."
"Hindi okay lang." Sagot naman niya at mas lalo akong niyakap mg mahigpit.
Ilang sandali pa ay hindi parin niya ako binibitawan at—SH*TT bumibigat siya lalo.
Nang maangat ko siya nga kunti—P*taaaaa tinulugan ako ng kumag!!! Akala mo naman ang gaan! Wahhh!!!! Kainis! Nanuyo na nga tapos ayan naman! Pfft kainis!
