Dalgalı saçları gibi uçuşan, aklı bir karış havada güzelliğiyle şeytanları bile dize getirecek bir kız çocuğu ve zehirli aşkıyla sınadığı olgun bir adam.
Kim Taehyung otuz beş senelik hayatında hiç bu kadar güzel sınandığını hatırlamıyordu. Kim Jen...
Gecenin bir vakti de olsa geldi bölüm aşk bahçelerim. Çok kızmayın bir de şey; Oy Sınır:20 Yorum Sınır: 100;(
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.
Jennie saf mutluluğun kanında delice gezinmesine engel olamazken geri kalan her şeyi unutmuş gibiydi. Kendisini korumaların enselerinden tuttuğu çocukların üzerine attığında ise neyseki onları destekleyen iri korumalar sayesinde küçük bir faciadan kurtulmuşlardı. Uzun ve zıplamalı süren sarılmanın ardındansa içeriye geçmişlerdi. Taehyung ise büyük bir şok içerisindeydi, bu gece yaşanan her şeyi bulanık olmayan bir görüşle hatırladığında Jennie'yi neredeyse öpeceğini de fark etmişti.
Tehlike çanları adamın kulaklarını çınlatırken kırmızı ışıklar yanıp sönüyordu alarm gibi. Taehyung bu gece ne haltlar yemişti böyle? Jennie ile, dostunun genç kızı ile neler yaşamış, ona karşı neler hissedip düşünmüştü? Taehyung gerçekten kendini bu denli kaybettiği için dahası bunu tam şuan, Minjun ve Jaemin gelmişken fark ettiği için oldukça sersemdi.
İçeriye geçtiklerinden beri bu yüzden sessizdi. Kendisi ile yüzleşmeye henüz hazır değilken bu gece olanlar onu hazırlıksız yakalamıştı ve ne yapacağını bilmiyordu zavallı adam. Jennie ise ortasına oturduğu iki oğlana bakarken, "Siz nasıl geldiniz buraya kadar? Hem de bu saatte?" diye sordu. Çok mutluydu ama gözlerinde tedirgin parıltılar vardı, onların tehlikeye bulaştıklarını düşünmeden edemiyordu. Hadi ama, bu çocuklar Tanrının sıradan bir gününde, nefes alırken bile kötü bir şeylere sebep olabiliyor, başlarına iş alabiliyorlardı.
Jaemin önemsizmiş gibi elini salladığı sırada ablasına endişelenmemesi için yalan söyleyecekken Minjun onun sözlerini ağzına tıkıştırmıştı. "Ne yalan söyleyelim zor oldu, burayı bulabilmek için biraz araştırma yapalım dedik kötü adamlara denk geldik, silahları falan vardı bizi epey sorguya çektiler koskoca Kim Taehyung'u neden aradığımıza dair, neyse onların elinden bir şekilde sıvıştık sonra ben çok akıllı olduğum için seni buraya bırakan şoföre sordum o da direkt söyledi. Yani Jaemin'in örümcek ağı bağlamış beynine uyup az kalsın yine başımızı yakacaktık neyseki kurtulduk. Sonra buraya geldik uzaktan bile zibilyon tane koruma vardı dedik bizi bunlar almazlar, yine sorgulanırız falan hiç tehlikeye atmayalım. Gizli gizli ormanın bir yerinden gireriz dedik ama daha on metre gidemeden yakalandık, bu seferde gizliden girmeye çalıştığımız için silahlar doğrultuldu bize. Jaemin çok yalvardı biz Kim Jennie'nin yakınlarıyız diye, inanmadılar tabii bize bilgi verilmedi deyip. Bayağı bir dil döktük sonra da ensemizden tutup kapıya getirdiler gerisini biliyorsunuz zaten."
Jennie yüzünde onaylamaz bir ifadeyle kınarcasına ikisine bakarken Jaemin gözlerini devirmişti aptal arkadaşının boşboğazlığına. Jennie kötü bakışlarıyla ikisine bakarken, "Sadece babama söyleseydiniz ya, o kadar da gaddar değil sizi buraya gönderirdi elbette." Dedi. Jaemin bu çok mantıklıymış gibi bir ifadeyle ablasına bakarken Minjun, "O da iyi fikirmiş ama aklımıza gelmedi." dedi. Taehyung üzerindeki gerginliğe rağmen elini alnına dayayıp başını olumsuzca sallarken güldü.
