Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
>>Aren Atalar(24) (Tuna Atalar'ın oğlu)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.
.
.
Göz devirip Arslan'a baktım.
" Oyun oynayacak yaşı geçtim. Abilik yapmak istersen koltuktaki alkolik ile ilgilen"
Arslan'ın kaşları havalanırken Pars kaşlarını çattı.
"Alkolik demeyi kes hüptrik. Alkolik falan değilim."
Ayağa kalkarken ona cevap verme zahmetine bile girmedim. Onlarla yeterince uğraşmıştım bile.
Merdivenlere yönelecekken duyduğum adim sesleriyle durup ardıma döndüm.
"Günaydın." Dedi yorgun gözüken Yıldırım bey. Sessizce bakmaya devam ettim. Diğerleri ona karşılık verirken o baja baktı.
Ardından yaklaşıp önümde durdu. "Şimdilik...şimdilik seni korkutan şeyi yok edemiyorum Alin. Ama babana güven , kısa süre içinde her şey bitecek."
Konuşmama fırsat vermeden anlıma bir buse bırakıp odadan ayrıldı. Şaşkınca ardından bakmamla ne zaman geldiğini anlayamadığım Aslan konuştu.
"Ayakta durma Alin. Gel ve her şeyi tüm çıplaklığıyla anlat bize."
Kısaca ona baktım. O da en az babası kadar yorgun duruyordu.
Başımı iki yana sallarken konuştum. "Şuan bunun için yeterince yorgunum. Sonra."
"İyi...o zaman Batuhan bey ile bu kadar hızlı kaynaşmandan bahset." Dedi sinirle gülümserken.
Yüzümü keyifli hir sırıtış kaplarken özüme döndüğümü hissettim. "Sizi ilgilendiren kısmı Aslan bey?" Dedim alayla. Madem bi ilgili bi ilgisiz olup oyun oynuyorlardı. Oyun kurucu olabilirdim.
