NAZENDE

Anlatılmayan Gerçekler

Keyifli okumalar

Asya'dan

"Beni sevdiğin için başkalarına zarar vermezsen belki inanabilirim"

Tepkisini görmek için gözlerimi yüzünden ayırmadım. Bu kez ağzımdan kaçırmadım, bilerek söyledim. Sevmenin benim için ne anlama geldiğini bilmeye hakkı vardır belki.

"O ne demek. Seni sevdiğim için kime zarar verebilirim ki" Şimdi sırası mı bilmiyorum ama anlatmak istiyorum. Cesaretimi toplayıp konuşmaya hazırlandım. Kapı birden açılmasaydı anlatacaktım ama olmadı tabi.

"Abi al şunu başımdan. Gerçekten katil olmaya hiç uzak değilim" İçeri önce Aylin girdi. Hemen arkasından Rıfat gülerek onu takip etti. Hızlı bir giriş olunca ikimiz de şaşırdık tabi "Asya iyi ki burdasın. Hadi gel gidelim de şu salağı parçalamak zorunda kalmayayım"

Ne olduğunu anlamadan kolumdan tutup odadan çıkardı beni. Sonra da apar topar öğretmenler odasına girdik. Tabi herkes şaşırdı. Hepsine selam verip kimsenin duymaması için en uçtaki koltuğa oturduk. Resmen oyuncak bebek gibi hareket ettiriyor beni. Dayanamadım tabi "Ne oluyor Aylin. Neden bu kadar sinirlendin"

"Bu Rıfat beni delirtecek. Sabah sabah sinirlerimi bozdu" Sabırla bekledim. Nasılsa anlatacak. Ki öyle de oldu. Çok geçmeden anlatmaya başladı "Akşam sözleştik kahvaltı yapalım diye. Ben de erkenden uyandım önce buraya geleyim hem seni de görürüm dedim. Sonra da kahvaltı yapıp işe gidecektim.

Durup soluklandı. Gözlerini kapatıp sakinleşmeye çalıştı. Merakla bekledim "Ben hazırlanırken aradı işi çıkmış kahvaltıya gelemeyecekmiş. Tamam olabilir dedim ama ne işi çıktı öğrenmem lazımdı tabi"

Dayanamadım sordum "Ne işi çıkmış da sen bu kadar sinirlendin" Oflayıp çantasından çikolata çıkardı. Bir ısırık alıp konuştu "Bunun bir arkadaşı var Begüm, Ankara'da yaşıyor. O aramış geliyorum demiş. Bu da onu havaalanından almaya gidecekmiş"

Gülmemi durdurup başımı eğdim. O da çikolatasını yemeye devam etti. "Peki bu seni neden bu kadar kızdırdı" Sinirle baktı bana. Korkmı mıyım " Ne demek neden kızdırdı Asya. Beni ekip kızı almaya gidecekmiş. Kızmayıp ne yapacaktım"

Bu kez gizleme gereği duymadan güldüm "Senin bu yaptığını ancak sevgilisi yapabilirdi sanırım" Şaşkınlıkla baktı yüzüme. Eee biz de salak değiliz Aylin hanım. Anladık herhalde.

"Hiç bakma öyle. Aranızda bir şeyler olduğunu anlamak hiç de zor değil" İlk şaşkınlığı üzerinden atıp tedirginlikle etrafa baktı. Fısıltıyla konuştu "O kadar belli oluyor mu ya" Başımı salladım. Korkuyla konuştu "Abim de anlamış mıdır. Gerçi anlasa Rıfat çoktan ölmüştü. Hala yaşadığına göre anlamamış olmalı"

Elini tutup gülümsedim " Anlamamıştır merak etme. Dediğin gibi anlasa böyle davranmazdı" O da biraz rahatlayıp gülümsedi. "Beni yargılamayacak mısın. Sonuçta o benim kuzenim"

Kıyamam ya. Korktuğu şeye bak "O senin kuzenin değil. Ayrıca öyle olsa bile bunu yargılamak bana düşmez. Kimseye düşmez. Sonuçta birbirinizi sevmişsiniz. Bu elinizde olan bir şey değil ki" Minnetle baktı bana. Gözlerinde gördüm bunu.

"Evet elimizde değildi. Karşı koyamadık" Anlayışla omzunu sıvazladım. "Ailenize ne zaman açıklamayı düşünüyorsunuz. Bir şekilde öğrenirlerse daha kötü olur belki. Sizden duysalar daha iyi"

Başını salladı "Biliyorum ama cesaret edemiyorum. Rıfat sürekli açıklayalım diyor ama ben korkuyorum. Daha çok abimin tepkisinden" Duraksayıp bana baktı. Sonra gülerek konuştu "Abim çok kıskançtır. Rıfatı canından çok sever ama benimle birlikte olduğunu bilse olay çıkarır muhtemelen"